του Π. Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7/10
Oταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είπε «δεν χρωστάω σε κανέναν», όλοι σκέφτηκαν τους βαρώνους του Τύπου που τον πολέμησαν λυσσαλέα και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στα οποία δεν θέλησε να δώσει τα διαπιστευτήριά του. Ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στους ψηφοφόρους τού κόμματός του, αλλά στον κομματικό μηχανισμό. Μιλάμε για εκείνα τα 50 - 60 άτομα σε κάθε νομό της χώρας που μέχρι σήμερα χρειάζονταν για να οργανώνουν την μεταφορά του μηνύματος από την κορυφή στη βάση, έστω αφισοκολλώντας. Το 2004 το ΠΑΣΟΚ σερνόταν ημιθανές στο πολιτικό σκηνικό. Συντηρούνταν τεχνηέντως, με την υποστήριξη του κρατικού κορβανά. Ηταν ένα κόμμα κρατικοδίαιτων που έβλεπε ύποπτα κάθε προσπάθεια ιδιωτικής προκοπής στη χώρα. Ενα κόμμα που κάποτε κήρυσσε τον τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό και τώρα επιχειρούσε να βρει τον τρίτο δρόμο προς τον καπιταλισμό. Ηταν ένα κίνημα που έθρεψε μύθους πολλούς και τράφηκε εκλογικά επί μακρόν από αυτούς.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου δεν είχε ελπίδα να το αναστήσει στα μάτια των πολιτών. Χωρίς κομματικούς μηχανισμούς όμως, ούτε ο κ. Σημίτης δεν τόλμησε να πάει σε εκλογές. Ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να απεχθανόταν αυτούς τους μηχανισμούς (δεν τράβηξε και λίγα από αυτούς!), αλλά γνώριζε ότι εκλογές δεν γίνονται χωρίς αυτούς. Η παραδοσιακή πολιτική χρειαζόταν τους ενδιάμεσους, ακόμη και αν ο κορυφαίος ήταν χαρισματικός στο μπαλκόνι· άσχετα αν ο κ. Σημίτης δεν ήταν.
Δεν ξέρουμε πόσο άλλαξε το ΠΑΣΟΚ, αυτό όμως που άλλαξε είναι ο τρόπος άσκησης πολιτικής που εισήγαγε αθόρυβα (επειδή τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται) ο κ. Παπανδρέου. Διά της πληροφορικής τεχνολογίας έκανε by pass το κόμμα. Στην εποχή του Διαδικτύου τα σύγχρονα κόμματα δεν χρειάζονται τις ορδές των κομματικών αφισοκολλητών, οι οποίοι εφορμούν προεκλογικά για την κατάληψη της εξουσίας και μετά αποκτούν «αγωνιστικώ δικαίω» το προνόμιο να λαφυραγωγούν το κράτος. Αυτό που χρειάζονται είναι οι «εθελοντές του Διαδικτύου» ανθρώπους που θα συμμετέχουν με το πληκτρολόγιο στο γίγνεσθαι της επικοινωνίας, θα περνούν το μήνυμα, αλλά δεν θα διεκδικούν μερίδιο στα κρατικά λάφυρα. Αυτό έγινε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο οι χρήστες του Διαδικτύου το αντελήφθησαν. Η δουλειά που έγινε όλα αυτά τα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ήταν εκκωφαντική στο Διαδίκτυο, αλλά αθόρυβη για τα παραδοσιακά μέσα. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν πολυσκοτίζονται για τέτοια πράγματα. Συνήθως τα χλευάζουν, όπως χλεύαζαν κάποτε οι παραδοσιακοί ΠΑΣΟΚοι το λαπ τοπ που εμφάνιζε ο κ. Παπανδρέου στις κομματικές συνάξεις.
Το σίγουρο είναι ότι πρωθυπουργός δεν χρωστάει στους παραδοσιακούς κομματικούς μηχανισμούς που συμβάλλουν στην εκλογική νίκη. Οπότε, όποιος παλαιοκομματικός εμφανιστεί στο κρατικό ταμείο δεν θα έχει στα χέρια διατακτική. Ετσι τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει την ευκαιρία να αποκρατικοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και να αποκομματικοποιήσει το κράτος. Αφού έκανε πράξη την υπόσχεση για μικρό κυβερνητικό σχήμα, οφείλει να τιμήσει και την άλλη προεκλογική υπόσχεση: να προκηρύξει όλες τις θέσεις ευθύνης, από τους γενικούς γραμματείς μέχρι τους διοικητές των νοσοκομείων.
Σχόλιο ai-vreS: είχαμε ξεκινήσει ένα άρθρο με το ίδιο θέμα, αλλά μας πρόλαβε ο καλός δημοσιογράφος που τα είπε όλα...
Oταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είπε «δεν χρωστάω σε κανέναν», όλοι σκέφτηκαν τους βαρώνους του Τύπου που τον πολέμησαν λυσσαλέα και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στα οποία δεν θέλησε να δώσει τα διαπιστευτήριά του. Ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στους ψηφοφόρους τού κόμματός του, αλλά στον κομματικό μηχανισμό. Μιλάμε για εκείνα τα 50 - 60 άτομα σε κάθε νομό της χώρας που μέχρι σήμερα χρειάζονταν για να οργανώνουν την μεταφορά του μηνύματος από την κορυφή στη βάση, έστω αφισοκολλώντας. Το 2004 το ΠΑΣΟΚ σερνόταν ημιθανές στο πολιτικό σκηνικό. Συντηρούνταν τεχνηέντως, με την υποστήριξη του κρατικού κορβανά. Ηταν ένα κόμμα κρατικοδίαιτων που έβλεπε ύποπτα κάθε προσπάθεια ιδιωτικής προκοπής στη χώρα. Ενα κόμμα που κάποτε κήρυσσε τον τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό και τώρα επιχειρούσε να βρει τον τρίτο δρόμο προς τον καπιταλισμό. Ηταν ένα κίνημα που έθρεψε μύθους πολλούς και τράφηκε εκλογικά επί μακρόν από αυτούς.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου δεν είχε ελπίδα να το αναστήσει στα μάτια των πολιτών. Χωρίς κομματικούς μηχανισμούς όμως, ούτε ο κ. Σημίτης δεν τόλμησε να πάει σε εκλογές. Ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να απεχθανόταν αυτούς τους μηχανισμούς (δεν τράβηξε και λίγα από αυτούς!), αλλά γνώριζε ότι εκλογές δεν γίνονται χωρίς αυτούς. Η παραδοσιακή πολιτική χρειαζόταν τους ενδιάμεσους, ακόμη και αν ο κορυφαίος ήταν χαρισματικός στο μπαλκόνι· άσχετα αν ο κ. Σημίτης δεν ήταν.
Δεν ξέρουμε πόσο άλλαξε το ΠΑΣΟΚ, αυτό όμως που άλλαξε είναι ο τρόπος άσκησης πολιτικής που εισήγαγε αθόρυβα (επειδή τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται) ο κ. Παπανδρέου. Διά της πληροφορικής τεχνολογίας έκανε by pass το κόμμα. Στην εποχή του Διαδικτύου τα σύγχρονα κόμματα δεν χρειάζονται τις ορδές των κομματικών αφισοκολλητών, οι οποίοι εφορμούν προεκλογικά για την κατάληψη της εξουσίας και μετά αποκτούν «αγωνιστικώ δικαίω» το προνόμιο να λαφυραγωγούν το κράτος. Αυτό που χρειάζονται είναι οι «εθελοντές του Διαδικτύου» ανθρώπους που θα συμμετέχουν με το πληκτρολόγιο στο γίγνεσθαι της επικοινωνίας, θα περνούν το μήνυμα, αλλά δεν θα διεκδικούν μερίδιο στα κρατικά λάφυρα. Αυτό έγινε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο οι χρήστες του Διαδικτύου το αντελήφθησαν. Η δουλειά που έγινε όλα αυτά τα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ήταν εκκωφαντική στο Διαδίκτυο, αλλά αθόρυβη για τα παραδοσιακά μέσα. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν πολυσκοτίζονται για τέτοια πράγματα. Συνήθως τα χλευάζουν, όπως χλεύαζαν κάποτε οι παραδοσιακοί ΠΑΣΟΚοι το λαπ τοπ που εμφάνιζε ο κ. Παπανδρέου στις κομματικές συνάξεις.
Το σίγουρο είναι ότι πρωθυπουργός δεν χρωστάει στους παραδοσιακούς κομματικούς μηχανισμούς που συμβάλλουν στην εκλογική νίκη. Οπότε, όποιος παλαιοκομματικός εμφανιστεί στο κρατικό ταμείο δεν θα έχει στα χέρια διατακτική. Ετσι τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει την ευκαιρία να αποκρατικοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και να αποκομματικοποιήσει το κράτος. Αφού έκανε πράξη την υπόσχεση για μικρό κυβερνητικό σχήμα, οφείλει να τιμήσει και την άλλη προεκλογική υπόσχεση: να προκηρύξει όλες τις θέσεις ευθύνης, από τους γενικούς γραμματείς μέχρι τους διοικητές των νοσοκομείων.
Σχόλιο ai-vreS: είχαμε ξεκινήσει ένα άρθρο με το ίδιο θέμα, αλλά μας πρόλαβε ο καλός δημοσιογράφος που τα είπε όλα...
6 σχόλια:
Αρχισαν τα όργανα.Ευτυχώς ο ΓΑΠ δεν καταλαβαίνει από τέτοια.Κάνει την δουλειά του και δεν χρειάζεται να χτυπήσει κουδούνες.Δεν θα ρωτήσει κύριε Δημοσιογράφε τη γάτα που θα βάλει τα ψάρια......Αυτός έχει το μαχαίρι και το πεπόνι...Ολα τα άλλα είναι απλές οδοντόκρεμες....
Χ.Ε.
Aς το διαβάσουν και καποιοι εδώ...στην Κοζάνη...
Π.Π.
Aς του δώσουμε λίγο χρόνο κι ας μην βιαζόμαστε να κρίνουμε και να επικρίνουμε.Ας έχουμε για μια φορά την υπομονή να περιμένουμε.Κανείς δεν έχει μαγικό ραβδί.Και τα by pass έχουν σώσει πολύ κόσμο στις μέρες μας.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ. ΤΟ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ.
Γιατί ο Καραμανλής όταν ανέλαβε χρωστούσε σε κανένα; Όλα τα συμφέροντα ήταν συνδεδεμένα με την νομενκλατούρα του ΠΑΣΟΚ. Δείτε όμως που κατάντησε!
ΤΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΙΜΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ. ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ.
Δημοσίευση σχολίου