Η χώρα σήμερα έχει ανάγκη
από συναινέσεις και πολιτική σταθερότητα, προκειμένου να προχωρήσει στις
αναγκαίες αλλαγές που θα της επιτρέψουν να μετασχηματίσει το παραγωγικό της
πρότυπο και να αντιμετωπίσει το τεράστιο
πρόβλημα της ανεργίας και της αύξησης των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν,
οφείλει να ιεραρχήσει υπεύθυνα τις προτεραιότητες της χώρας και των πολιτών και
να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση της προεδρικής πλειοψηφίας. Η
σταθερότητα, είναι πάνω από όλους και όλα, γιατί αυτό υπαγορεύουν η κρισιμότητα
των συνθηκών και οι ανάγκες των πολιτών. Η σημερινή Βουλή, μπορεί και πρέπει,
να δώσει προεδρική πλειοψηφία, όποια θυσία και αν απαιτείται από την πλευρά των
συγκυβερνώντων κομμάτων.
Τι
μέτρα μπορεί η κυβέρνηση να ανακοινώσει το αμέσως προσεχές διάστημα, ώστε και
να αλλάξει το κλίμα αλλά και να δώσει την αίσθηση της απεμπλοκής από το
Μνημόνιο;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της
χώρας είναι η υψηλή ανεργία, η οποία κινδυνεύει να μετασχηματιστεί σε μακροχρόνια
ανεργία. Αυτή ευθύνεται για την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων αλλά και για
τη διόγκωση του αριθμού των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Έχω
επισημάνει πολλές φορές την ανάγκη, η κυβέρνηση να επικεντρωθεί, σχεδόν
αποκλειστικά, στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Αλλά, πρέπει να καταλάβουμε, ότι
χωρίς υγιή παραγωγή, ούτε θέσεις εργασίας δημιουργούνται ούτε αναδιανομή μπορεί
να γίνει.
Ποιά
συμφωνία θα χαρακτηρίζατε καλή και ωφέλιμη για τη διευθέτηση του χρέους;
Οποιαδήποτε συμφωνία ενισχύει
στο έπακρο τη δυνατότητα εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους, είναι μια καλή
συμφωνία. Αυτό σημαίνει, ότι η χώρα πρέπει να διεκδικήσει επιμήκυνση του χρέους
στα 70 χρόνια και επέκταση της περιόδου χάριτος καθώς και κλείδωμα των
επιτοκίων στα παρόντα χαμηλά επίπεδα. Θεωρώ όμως, ότι η χώρα θα έπρεπε από
κοινού με άλλες χώρες να συζητά και για πολιτικά αποδεκτά σχέδια απομείωσης του
χρέους. Σχέδια, δηλαδή, που δε θα απορριφθούν από τους εταίρους γιατί οδηγούν
σε αμοιβαιοποίησή του. Ένα τέτοιο σχέδιο που οδηγεί σε ονομαστική απομείωση του
χρέους, είναι το σχέδιο PADRE
2.0 που έχουν παρουσιάσει οι οικονομολόγοι Paris και Wyplosz. Προτείνουν τη δημιουργία
ενός φορέα στον οποίο οι χώρες θα εκχωρήσουν τα μελλοντικά έσοδα από την έκδοση
χρήματος της ΕΚΤ. Ο φορέας αυτός θα εκδίδει ομόλογα για να εξασφαλίσει
κεφάλαια, με τα οποία θα αγοράζει από τις αγορές τα ομόλογα που έχουν εκδώσει
τα κράτη-μέλη. Στη συνέχεια θα επιστρέφει τα ομόλογα αυτά στις χώρες που τα
εξέδωσαν και σε αντάλλαγμα αυτές θα δίνουν στον φορέα ομολογίες ίσης αξίας αλλά
με μηδενικό επιτόκιο. Αν υιοθετηθεί η πρόταση αυτή, οι συντάκτες της προβλέπουν
ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να μειωθεί στο 105% του ΑΕΠ.
Μπορούν
να διαμορφωθούν συνθήκες για μια προγραμματική σύγκλιση των δυνάμεων της
Κεντροαριστεράς. Ποια κόμματα, κινήσεις ή και προσωπικότητες του χώρου μπορούν
και πρέπει - κατά την άποψή σας - να καθίσουν σήμερα στο τραπέζι του διαλόγου;
Για να μπορεί η Νέα Ελληνική
Σοσιαλδημοκρατία να ανακτήσει έναν ουσιαστικό ρόλο στην συνδιαμόρφωση των
πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στη χώρα μας έχει ανάγκη από μια
προγραμματική ανανέωση των προτάσεων της. Οφείλει να παρουσιάσει τις δικές της
προτάσεις, τόσο για την έξοδο της χώρας από την κρίση όσο και για την πορεία
της χώρας μετά το μνημόνιο για να μην ξαναγυρίσουμε σε ένα «νέο 2009».
Ταυτόχρονα, σε συνεργασία με τις άλλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής
Σοσιαλδημοκρατίας οφείλει να συνδιαμορφώσει προτάσεις για τις προκλήσεις που
θέτουν, τόσο η παγκοσμιοποίηση όσο και το ατελές θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας
της Ευρωζώνης.
Συμφωνείτε
με εκείνους που υποστηρίζουν, ότι για την πραγματική ανασυγκρότηση της
Κεντροαριστεράς θα πρέπει να υπάρξει μια νέα συλλογική οντότητα, η οποία θα
πρέπει να ενσωματώσει ή να απορροφήσει τα υπάρχοντα κόμματα του χώρου;
Η άποψη που υπερασπίστηκα
στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ το Δεκέμβριο του 2013 ήταν η βαθειά αλλαγή του ΠΑΣΟΚ, ώστε
μέσα από μια ριζική και ουσιαστική ανανέωσή του, το Νέο ΠΑΣΟΚ να μετεξελιχθεί στον
πολιτικό φορέα της Νέας Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας. Εξίσου θετικά, στέκομαι
και στην πρόταση για ένα νέο ξεκίνημα, όπου όλοι θα παραιτηθούν από όλα και
χωρίς όρους και προϋποθέσεις, οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της
Πολιτικής Οικολογίας, της Ανανεωτικής και Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς και του
Πολιτικού Φιλελευθερισμού θα προσέλθουν να συμφωνήσουν σε ένα νέο πρόγραμμα,
που θα εγκριθεί από τη βάση, όπως και η νέα ηγετική ομάδα του χώρου. Τηρουμένων
των αναλογιών, η πρόταση αυτή θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί ως το «Επινέ» της
Νέας Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας. Αυτές, θεωρώ, ότι είναι οι μόνες επιλογές που
απαντούν ουσιαστικά στο πρόβλημα της ανασύνταξης του χώρου.
Υπάρχουν
κάποιοι - τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΔΗΜΑΡ- που θέλουν την Κεντροαριστερά να
διαμορφώνει συνθήκες συνεργασίας σε μια προοδευτική κατεύθυνση, «κοιτάζοντας»
προς την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι που υποστηρίζουν, ότι η
Κεντροαριστερά δεν πρέπει να ετεροπροσδιορίζεται και αφήνουν ανοικτό το θέμα
των συνεργασιών, τόσο προς τα Αριστερά όσο και προς τα Δεξιά. Ποιός, πιστεύετε,
ότι θα πρέπει να είναι ο ρόλος της Κεντροαριστεράς μετά τις επόμενες εκλογές;
Πιστεύω, ότι η Νέα Ελληνική
Σοσιαλδημοκρατία πρέπει να αυτοπροσδιορίζεται και να εργαστεί για να
διαμορφώσει τις αναγκαίες κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις, για την
προώθηση των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα. Για την επίτευξη κοινωνικών
πλειοψηφιών, πρέπει να αγωνιστεί σκληρά
για να αποκαταστήσει τη συμμαχία των «δημιουργών», δηλαδή, των παραγωγών που θα
μετασχηματίσουν το παραγωγικό πρότυπο της χώρας και των «αδυνάτων» αυτών, που
ιδιαίτερα σήμερα χρειάζονται προστασία και αλληλεγγύη σε αυτή την κρίσιμη
στιγμή. Έχοντας αποκαταστήσει τη συμμαχία αυτή, στη βάση ενός προοδευτικού
προγράμματος, θα μπορεί, μετά τις εκλογές, να συμμετέχει με άλλα Κόμματα, σε
προγραμματικού χαρακτήρα συζητήσεις για τις προτεραιότητες της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου