Ο λαϊκισμός οδηγεί παντού, ακόμη και στη συντριβή

Του Αντώνη Δαλίπη

Το αυτοκτονικό σύνδρομο της ΔΗΜΑΡ έχει καταλάβει το μισό ΠΑΣΟΚ και ένα μεγάλο αριθμό βουλευτών αλλά και υπουργών που ανήκουν ακόμη και στη Νέα Δημοκρατία.

Διαφοροποιούνται συνεχώς, μετακινούνται σταδιακά αλλά σταθερά από παλαιότερες θέσεις, που η ανάγκη για αποφυγή της χρεοκοπίας της χώρας τους είχε οδηγήσει και δοκιμάζουν ένα πιο φιλολαϊκό προφίλ.

Σε κάθε ευκαιρία στελέχη και των δύο κυβερνητικών κομμάτων κάνουν αισθητή τη διαφωνία τους στην υλοποίηση μέτρων που τα ίδια έχουν ψηφίσει.

Το φαινόμενο προσλαμβάνει διαστάσεις, απειλεί τη συνοχή της εύθραυστης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της κυβέρνησης και όσο διαφαίνεται δύσκολο το εγχείρημα για τη συγκέντρωση των 180 ψήφων στη Βουλή για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό εξελίσσεται σε μεταδοτική ασθένεια.

Ο κίνδυνος των πρόωρων εκλογών αντί να συσπειρώνει «σκορπίζει» τις δυνάμεις, τις αποσυσπειρώνει και η κάθε μία χαράσσει ατομική πορεία.

Η επιρροή των ψηφοφόρων, οι οποίοι έχουν υποφέρει από την εφαρμογή της πενταετούς λιτότητας, είναι καταλυτική.

Ετσι στην πιο κρίσιμη φάση της εφαρμογής των Μνημονίων οι διαφοροποιήσεις γίνονται όλο και πιο έντονες και συχνές και οι «ανταρσίες» πιο εκδηλωτικές.

Το ΠΑΣΟΚ μεταβάλλεται σε δύσκολο κυβερνητικό εταίρο, οι παλαιές διαφορές με τη «Δεξιά» αναδύονται και το άγχος της διαφοροποίησης από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ωθεί τη Χαρ. Τρικούπη όλο και πιο πολύ σε αποστασιοποίηση.

Αν και το ίδιο κατέχει μακρά εμπειρία και έχει πικράν πείρα από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, εμφανίζεται «κουρασμένο» να στηρίξει τα τελευταία προαπαιτούμενα, προβάλλοντας εδώ και τώρα άκαιρα μέτρα ελαφρύνσεων που μπορεί να γίνουν δεκτά και να είναι πιο αποτελεσματικά στην επόμενη φάση του φθινοπώρου.

Μεμονωμένα το ίδιο παρατηρείται και στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας από βουλευτές, αλλά ενίοτε και από υπουργούς.

Το «λάθος» μάλιστα του τελευταίου ανασχηματισμού με την τοποθέτηση εκπροσώπων της «λαϊκής Δεξιάς» σε υπουργικούς και υφυπουργικούς θώκους ενέτεινε τον ανταγωνισμό και την αντιπαλότητα εκλεγμένων κυρίως στη Β΄ Περιφέρεια Αθηνών.

Ακριβώς αυτό το νεύμα στον λαϊκισμό ενθαρρύνει τώρα αποσκιρτήσεις, διαφοροποιήσεις και κινήσεις επίδειξης ευαισθησίας, γεγονός που δυσκολεύει, εάν δεν δυναμιτίζει, μία συμφωνία με την τρόικα.

Ετσι το πολιτικό κλίμα φορτίζεται επικίνδυνα και η κάθε κίνηση αντιμετωπίζεται περίπου με τη λογική της ΔΗΜΑΡ, όταν αποφασίστηκε το ολέθριο κλείσιμο της ΕΡΤ και έκανε το άλμα στο κενό ο Φ. Κουβέλης.

Και όσο τα σημάδια για εκλογές θα έρχονται πιο κοντά, τόσο τα αυτοκτονικά σύνδρομα θα γίνονται πιο ορατά.

Για να αποδειχθεί τελικά πως η «σωτηρία» κατά μόνας οδηγεί σε συλλογική ήττα...

imerisia.gr