Κάποιος έχει πάει ένα επαγγελματικό ταξίδι στη Θεσσαλονίκη για τρεις
μέρες και θέλει τα βράδια του να τα περάσει όσο πιο ευχάριστα μπορεί.
Του συστήνουν μια γυναίκα, διαβεβαιώνοντας τον ότι μαζί της θα περάσει
πολύ όμορφα. Πάνε το βράδυ στη σουίτα του ξενοδοχείου του και της λέει.
-Ξέρεις, επειδή είναι λίγες οι μέρες που θα μείνω εδώ, θέλω κάτι πολύ σπέσιαλ. Κάνεις ωραίο τσιμπ@κι;
Τον παίρνει αυτή από το χέρι, τον πηγαίνει στο παράθυρο και του δείχνει στο κέντρο της πόλης.
-Τη βλέπεις αυτή την πολυκατοικία; Είναι δικιά μου και την έχω κάνει με τα λεφτά που έχω βγάλει από τα τσιμπ@κια.
Πράγματι πέφτουν στο κρεβάτι και του κάνει ένα τσιμπ@κι καταπληκτικό.
-Συγχαρητήρια, της λέει. Την αξίζεις την πολυκατοικία.
Το άλλο βράδυ ξαναπάνε στη σουίτα του.
-Επειδή, όπως σου είπα, δε θα μείνω πολύ, θέλω και σήμερα κάτι σπέσιαλ. Το κάνεις από πίσω;
-Τον παίρνει από το χέρι, και τον πηγαίνει στο παράθυρο.
-Βλέπεις αυτή τη βίλα έξω από την πόλη; Είναι δικιά μου και την έχω
κάνει με τα λεφτά που έχω βγάλει από αυτήν ακριβώς τη δουλειά.
Πέφτουν πάλι στο κρεβάτι, το κάναν από πίσω...
-Μπράβο σου! Εσύ αξίζεις για πολλές βίλες...
Το τρίτο βράδυ πάνε πάλι στη σουίτα του.
-Αύριο φεύγω, της λέει, και επειδή είμαι κουρασμένος, θα ήθελα απόψε να
το κάνουμε από μπρος, φυσιολογικά. Φαντάζομαι ότι θα το κάνεις το ίδιο
ωραία.
Τον παίρνει πάλι από το χέρι, τον πηγαίνει στο παράθυρο και του δείχνει την πόλη.
-Τη βλέπεις τη Θεσσαλονίκη; Αν είχα μ@νί, θα ήταν όλη δικιά μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου