Το κήρυγμα της Κυριακής 4 Οκτωβρίου 2015 - Β΄ Λουκά

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. στ΄ 31-36)

«Εἶπε ὁ Κύριος· Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο νὰ συμπεριφέρεστε καὶ σεῖς σ᾽ αὐτούς. Καὶ ἐὰν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Καὶ ἐὰν κάνετε καλὸ σὲ κείνους ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν.

Καὶ ἐὰν δανείζετε σὲ κείνους ποὺ ἐλπίζετε ὅτι θὰ τὰ πάρετε, ποιὰ χάρη εἶναι σὲ σᾶς; Γιατί καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν στοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ νὰ πάρουν τὰ ἴσα· Ἐσεῖς ὅμως νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, καὶ νὰ κάνετε τὸ καλό, καὶ νὰ δανείζετε χωρὶς νὰ ἐλπίζετε νὰ πάρετε τίποτα πίσω, καὶ θὰ εἶναι ὁ μισθός σας μεγάλος, καὶ θὰ εἶστε υἱοὶ τοῦ Ὑψίστου, διότι αὐτὸς εἶναι καλὸς στοὺς ἀχάριστους καὶ πονηρούς. Νὰ γίνετε, λοιπὸν, φιλεύσπλαγχνοι, ὅπως καὶ ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος εἶναι φιλεύσπλαγχνος».

Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς διδάσκει ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ συμπεριφορά μας μέσα στὸν κόσμο πρὸς τοὺς ἄλλους συνανθρώπους μας. Κάθε φορὰ ποὺ θέλουμε νὰ κάνουμε κάτι στὸ συνάνθρωπό μας νὰ βάζουμε στὴ θέση του τὸν ἑαυτό μας· ἐὰν ἤμασταν ἐμεῖς στὴ θέση αὐτὴ, πῶς θὰ θέλαμε νὰ μᾶς συμπεριφερθοῦν οἱ ἄλλοι, καὶ αὐτὸ νὰ κάνουμε· ὅ,τι πράττουμε γιὰ τὸν ἄλλο νὰ τὸ πράττουμε σὰν νὰ ἦταν ὁ ἑαυτός μας, σὰν νὰ τὸ ἔκανε ὁ ἄλλος γιὰ μᾶς. Διότι ὁ συνάνθρωπος μας εἶναι καὶ αὐτὸς σὰν καὶ μᾶς, ποὺ θέλει καὶ αὐτὸς τὸ καλὸ γιὰ τὸν ἑαυτό του ὅπως καὶ μεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό μας. Γιατί αὐτὸ ποὺ κάνουμε ἐμεῖς γιὰ τοὺς ἄλλους τὸ ἴδιο θὰ ἔρθει καὶ σὲ μᾶς. Ποτὲ νὰ μὴν κάνουμε τὸ κακό, ἀλλὰ πάντοτε τὸ καλό, καὶ μόνο τὸ καλό. Καὶ ἐὰν οἱ ἄνθρωποι δὲν τὸ βλέπουν, τὸ βλέπει ὁ Θεὸς.

Ὁ Κύριος μᾶς θέλει ἐργάτες τοῦ καλοῦ· νὰ ἀγαπᾶμε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς διακρίσεις, γιατί ἡ ἀγάπη δὲν ξεχωρίζει τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ τοὺς ἑνώνει· συμφιλιώνει φίλους καὶ ἐχθρούς, γνωστοὺς καὶ ξένους. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ ἑνὸς Θεοῦ, καὶ ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλθε στὴ γῆ γιὰ νὰ σώσει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ὅλοι ἤλθαμε σ᾽αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, καὶ μία μέρα πάλι θὰ φύγουμε ἀπ᾽ αὐτόν· ὁ θάνατος εἶναι κοινὸς σὲ ὅλους· κανεὶς ποὺ ἦλθε ’δῶ δὲν ἔμεινε γιὰ πάντα, ἀλλὰ ὅλοι πέθαναν, ὅπως καὶ μεῖς ὅλοι θὰ πεθάνουμε κάποτε. Ὁ θάνατος εἶναι τὸ μόνο βέβαιο γιὰ τὸν ἄνθρωπο σ᾽ αὐτὸν τὸν κόσμο, καὶ κάποια μέρα θὰ ἔλθει, ἀλλὰ καλῶς νὰ μᾶς εὔρει.

Νὰ μὴν ξεχωρίζουμε ποτὲ τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ νὰ συμπεριφερώμαστε μὲ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἀρετὴ τῶν ἀρετῶν καὶ ἡ ἀνωτερότητα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ τὸν καταξιώνει ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη καὶ θέλει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἔχει ἀγάπη· χωρὶς τὴν ἀγάπη δὲν κάνουμε τίποτα. Ὅσες ἀρετὲς ἄλλες καὶ ἄν ἔχουμε ἐὰν δὲν ἔχουμε ἀγάπη δὲν εἴμαστε τίποτα. Ἡ ἀγάπη κατέβασε τὸ Θεὸ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ τὸν ἔκαμε τέλειο ἄνθρωπο καὶ σταυρώθηκε γιὰ μᾶς. Ἡ ἀγάπη ἀνεβάζει τὸν ἄνθρωπο στὸν οὐρανὸ καὶ τὸν κάνει κατὰ χάρη Θεό. Ἡ ἀγάπη κάνει τὸ καλὸ σ᾽ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ δανείζει ἐκεῖ ὅπου δὲν περιμένει νά τὰ ξαναπάρει. Ἐὰν εἴχαμε ἀγάπη δὲν θὰ μᾶς ἔλειπε τίποτα, γιατί ὅλοι θὰ δίναμε ἀπ᾽τὰ δικά μας· τώρα ὅμως μᾶς λείπουν πολλὰ γιατί μᾶς λείπει ἡ ἀγάπη.

Ἡ ἀγάπη μᾶς κάνει νὰ ἀγαποῦμε ἀκόμα καὶ τοὺς ἐχθρούς· τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχασαν τὴν ἀγάπη καὶ μᾶς ἔκαμαν κακό. Ἔγιναν ἐχθροὶ ὄχι γιατί γεννήθηκαν τέτοιοι, ἀλλὰ γιατί ἔχασαν τὴν ἀγάπη, καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος χάσει τὴν ἀγάπη, μεγάλο κακὸ μπορεῖ νὰ προκαλέσει στὸ συνάνθρωπό του. Ἐὰν λοιπὸν κάποιος μᾶς ἔκανε κακὸ καὶ ἔγινε ἐχθρός μας, ἔγινε ὅλο αὐτὸ γιατί δὲν εἶχε ἀγάπη. Ἐὰν καὶ μεῖς τώρα χάσουμε τὴν ἀγάπη μας καὶ θελήσουμε νὰ τὸν ἐκδικηθοῦμε τότε τὸ κακὸ ὄχι μόνο δὲν θὰ σταματήσει, ἀλλὰ καὶ θὰ αὐξηθεῖ γιατί καὶ μεῖς θὰ παρασυρθοῦμε στὸ κακὸ καὶ στὴν ἁμαρτία. Τὸ κακὸ καὶ ἡ ἔχθρα δὲν σταματοῦν μὲ τὴν ἐκδίκηση, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀγάπη, γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ἐδῶ: «πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν», τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σᾶς ἔκαμαν κακό.

Καὶ γιὰ παράδειγμα ὁ Κύριος μᾶς ἔφερε τὸν ἴδιο τὸν οὐράνιο Πατέρα του, ποὺ μοιράζει τὰ καλά του καὶ στοὺς ἀχάριστους καὶ στοὺς πονηρούς, ὅπως καὶ στοὺς καλούς. Δίνει τὰ πολλὰ ἀγαθά του ὁ Πανάγαθος σ᾽ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἴσα, καὶ σ᾽ αὐτοὺς ποὺ τὸν δοξάζουν καὶ σ᾽ αὐτοὺς ποὺ τὸν ὑβρίζουν καὶ παραβαίνουν συνεχῶς τὸ θεῖο νόμο του.

Αὐτὴ τὴν ἀγάπη θέλει ὁ Κύριος καὶ ἀπὸ μᾶς· νὰ ἀγαπᾶμε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἴσα· καὶ αὐτοὺς ποὺ μᾶς κάνουν τὸ καλὸ καὶ αὐτούς, ποὺ μᾶς κάνουν τὸ κακό· νὰ εἴμαστε φιλεύσπλαγχνοι στοὺς ἄλλους καὶ ὄχι σκληρόκαρδοι καὶ ἐκδικητικοί. Ἐὰν ἔχουμε τέτοια ἀγάπη, θὰ γίνουμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, «υἱοὶ τοῦ Ὑψίστου», καὶ κληρονόμοι τῆς οὐράνιας βασιλείας τοῦ Χριστοῦ, «ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ἀμήν.

π. Γ.Δ.Σ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως