29 Οκτωβρίου: Μνήμη της αγίας Οσιομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Στις 29 Οκτωβρίου τιμά η Εκκλησία τη μνήμη της αγίας Οσιομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας.

Στον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου (εν Ολύμπω) Βελβεντού ψάλαμε (29-10-2015) την Παράκληση στην Αγία από το βιβλίο ‘’Αγία Αναστασία η Ρωμαία, έκδοσις Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος, 1998’’.

Στο Αναλόγιο έψαλαν ο π. Κωνσταντίνος και ο Γιάννης Παπαγόρας.

Το Συναξάρι αναφέρεται στην αγία ως εξής: ‘’Αύτη υπήρχεν επί Δεκίου και Ουαλλεριανού των βασιλέων, και Πρόβου ηγεμόνος, Ρωμαία τω γένει, νέαν άγουσα την ηλικίαν και εν τινι Μοναστηρίω διατρίβουσα. Αύτη, παρρησία τον Χριστόν ομολογήσασα, ραπίζεται το πρόσωπον και επ’ ανθράκων πυρός απλωθείσα, ράβδοις μαστίζεται και επί ξύλου κρεμασθείσα, μαγκάνοις τισί πιέζεται και ογκίνοις οξέσι καταπείρεται και κρεμασθείσα, καθ’ όλου του σώματος ξέεται, και τους μαστούς εκτέμνεται, και τους όνυχας εκριζούται, τας χείρας και τους πόδας ακρωτηριάζεται, και την γλώτταν αφαιρείται, και τους οδόντας εκριζούται, και τελευταίον την κεφαλήν αποτέμνεται’’ (Συναξάρι, Μηναίον Οκτωβρίου ΚΘ΄). 

Ο Ηγούμενος (μακαριστός) Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης ‘’ευγνωμονεί τον φιλάνθρωπο Κύριο που εδώρησε στην Ιερά Μονή μας προστάτιδα και ιατρό την αγία ένδοξο οσιοπαρθενομάρτυρα Αναστασία την Ρωμαία και τα τίμια και χαριτόβρυτα λείψανά της διαρκή και αέναο πηγή αγιασμού’’.

Ο π. Γεώργιος κάνοντας αναφορά στην προς Κορινθίους Β’ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου βεβαιώνει με το πνευματικό αισθητήριο που διέθετε ότι ‘’η αγία Αναστασία κατά την μοναχική της ζωή και κατά την διάρκεια του φρικτού μαρτυρίου της παρεκλήθη, δηλαδή παρηγορήθηκε και ενδυναμώθηκε, από τον ‘’Πατέρα των οικτιρμών και Θεόν πάσης παρακλήσεως’’. (Β’ Κορινθ. 1,3). 

Η ‘’παράκληση’’ που έλαβε η αγία από το Χριστό προσφέρεται από αυτήν στους ανθρώπους διαβεβαιώνει και πάλι ο π. Γεώργιος: ‘’Με αυτήν την θεία παράκλησι παρηγορεί σήμερα τις πονεμένες ψυχές, είτε με τις θεραπείες που ενεργεί είτε με την πνευματική ενίσχυσι που προσφέρει. Επερίσσευσαν και εξεχείλισαν σ’ Αυτήν τα παθήματα του Χριστού, έτσι περισσεύει και ξεχειλίζει και η παρηγορία που προσφέρει διά του Χριστού’’ (Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής του Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμανδρίτης Γεώργιος, 30 Ιανουαρίου 1992).

Στην κάθε δυσκολία και θλίψη (προσωπική ή κοινωνική) ενισχυόμαστε από το Θεό. Η ενίσχυση αυτή δεν είναι στάσιμη. Εξελίσσεται μέσω ημών (και από εμάς) και περνά στους συνανθρώπους μας όταν και αυτοί δυσκολεύονται (βλέπε πρόσφυγες).

Ο Θεός και Πατέρας ‘’μας ελεεί και μας δίνει κάθε ενίσχυση. Αυτός μας ενισχύει σε κάθε μας θλίψη. Κι έτσι, με τον ίδιο τρόπο που μας ενισχύει ο Θεός, μπορούμε κι εμείς να ενθαρρύνουμε όσους περνούν κάθε είδους θλίψη’’ (Β’ Κορινθ. 1, 4).

Μετά την Παράκληση το εκκλησίασμα προσκλήθηκε και προσήλθε στο Αρχονταρίκι για τσάι, καφέ και λουκούμι.

Απολυτίκιον. Ήχος γ΄. Την ωραιότητα.

Την οσιόαθλον και καλλιπάρθενον, Ρώμης το βλάστημα, και μέγα καύχημα, της αναστάσεως Χριστού, αξίως την επώνυμον, δεύτε ευφημήσωμεν, Αναστασίαν την πάνσεμνον, βρύει γαρ ιάσεων, ακεσώδυνα φάρμακα, τοις των λειψάνων αυτής την θήκην, προσπτυσσομένοις μετά πίστεως.

Μεγαλυνάριον. (Ποίημα Ιωάννη Παπαγόρα)

Χαίροις των μαρτύρων η κορωνίς, και των ασθενούντων, δροσοφόρε θεία ελπίς, μήτερ Αναστασία, Χριστού οσιομάρτυς, υμνούμεν ευλογούμεν, και προσκυνούμεν σε.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

29-10-2015