Η μεγάλη απόφαση

Ζαν Πολ Σαρτρ: «Μόνο στις αποφάσεις μας είμαστε σημαντικοί».

Οι συμβολισμοί των ημερών θέλουν τα δεινά της ελληνικής οικονομίας να συνδέονται με τη Σταύρωση του Χριστού, αφού πρώτα ακολουθεί ο δρόμος προς τον Γολγοθά. Κι αν στη θρησκεία ακολουθεί η Ανάσταση ως μια διαδικασία λύτρωσης και αναγέννησης, στην περίπτωση των οικονομικών διαδικασιών δεν υπάρχουν μεταφυσικοί κανόνες. Τα πάντα αποτελούν έργο ανθρώπινων αποφάσεων σε κρίσιμα διλήμματα που τίθενται.

Η περίπτωση της Ελλάδας και οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός Γολγοθά που θα οδηγήσει σε οριστική Σταύρωση ή σε μια αναστάσιμη διαδικασία μόνο από τις αποφάσεις που θα κληθεί να πάρει τις επόμενες εβδομάδες ο Αλέξης Τσίπρας.

Το βάρος της ευθύνης πέφτει στον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος οφείλει να λύσει τον γόρδιο δεσμό και να ορίσει τη μοίρα της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Ολες οι δημόσιες τοποθετήσεις του ιδίου και νουνεχών στελεχών της κυβέρνησης συγκλίνουν στο γεγονός ότι η μοναδική προοπτική για την Ελλάδα φέρει τη σφραγίδα της Ευρώπης. Ανεξαρτήτως των ανοιγμάτων προς την Κίνα, τη Ρωσία ή τις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα μιας ορθής «πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής», η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια δεν αμφισβητείται ούτε από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Αλλωστε, η εντολή που δόθηκε στον κ. Τσίπρα στις 25 Ιανουαρίου ήταν να αλλάξει ο τρόπος διαπραγμάτευσης, αλλά να μη διακυβευτεί επ’ ουδενί η συμμετοχή της χώρας στο κλαμπ των ευρωπαϊκών χωρών-μελών της Ε.Ε. Και γι’ αυτό τον λόγο είναι αδύνατο να αντιληφθεί κανείς γιατί η κυβέρνηση έχασε τόσο πολύτιμο χρόνο σε ανούσιες συζητήσεις, δημιουργικές ασάφειες και απόπειρες αποπροσανατολισμού του κόσμου με μια άκρατη δόση λαϊκισμού.

Τα δεδομένα είναι απλά: Είτε η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να διατηρήσει την Ελλάδα στο ευρώ, και γι’ αυτό πρέπει να συμβιβαστεί με ορισμένους κανόνες, είτε έχει plan B, το οποίο ξεδιπλώνει με μαρτυρικό και άκρως επώδυνο τρόπο.

Εθελοτυφλεί όποιος πιστεύει ότι η οικονομία έχει χρόνο. Δεν είναι πλέον υπερβολή να πει κανείς ότι η χώρα βρίσκεται πολύ κοντά σε μια χρεοκοπία, καθώς έχουν εξαντληθεί όλες οι δυνατότητες και τα τεχνάσματα του οικονομικού επιτελείου. Αλλωστε, η δραματική εικόνα της αγοράς και η κραυγή αγωνίας που βγάζει ο επιχειρηματικός κόσμος αποτελούν τα τελευταία «καμπανάκια» για μια οικονομία που βουλιάζει στην αβεβαιότητα.

Είναι επομένως η ώρα του πρωθυπουργού να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και να προετοιμάσει τον λαό για έναν έντιμο συμβιβασμό που θα έχει και απώλειες, αλλά θα έχει και πολλαπλά κέρδη, κυρίως θα αποτρέψει τη χρεοκοπία και την αποβολή από τη ζώνη του ευρώ.

Ο κ. Τσίπρας οφείλει να απομονώσει τις ακραίες φωνές που ακούγονται τόσο εντός του ΣΥΡΙΖΑ όσο και στον κυβερνητικό εταίρο, τους ΑΝΕΛ.

Και θα πρέπει να θυμάται αυτό που είπε ο Ζαν Πολ Σαρτρ: «Μόνο στις αποφάσεις μας είμαστε σημαντικοί».

ΗΜΕΡΗΣΙΑ