Η ανακοίνωση των προτάσεων από το Υπουργείο Παιδείας για την αλλαγή του νόμου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα Πανεπιστήμια όλων των ανεπτυγμένων χωρών. Επισφραγίζει την επιστροφή στο Πανεπιστήμιο του κρατικού ελέγχου και της κομματικής ασυδοσίας.
Προφανώς, δεν υπάρχει τέλειος νόμος και κανένας Υπουργός, όπως και κανένα κόμμα μόνο του, ιδιαίτερα μέσα στη βαθειά αυτή κρίση που περνάει η χώρα μας, δεν κατέχει την απόλυτη γνώση του σωστού και του καλού.
Προφανώς, αναγνωρίζουμε όλοι ότι κάθε Κυβέρνηση έχει το δικαίωμα της πρωτοβουλίας και της πρότασης για αλλαγές στο υφιστάμενο πλαίσιο, ακόμη και για μεγάλες ανατροπές, εφόσον αυτές υπηρετούν το μέλλον της Παιδείας και της νέας γενιάς της χώρας μας.
Όμως, πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε σημαντική αλλαγή πρέπει να θεμελιώνεται στην όσο πιο ευρεία συναίνεση, όπως συνέβη με τον ισχύοντα – ακόμη - νόμο για τα ΑΕΙ.
Να επιδιώκει, δηλαδή, ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας την ευρύτατη θεσμική, κοινωνική και κοινοβουλευτική διαβούλευση που θα διαρκεί έως και ένα χρόνο και στη συνέχεια τη συναίνεση των 2/3 της Βουλής, δηλαδή την υπερψήφιση της πρότασης του από 200 τουλάχιστον Βουλευτές.
Η προώθηση των συγκεκριμένων προτάσεων του Υπουργείου Παιδείας χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση και με πλήρη άγνοια του τι συμβαίνει διεθνώς εν έτει 2015, δεν έχει προηγούμενο και είναι η μεγαλύτερη ιδεοληπτική οπισθοδρόμηση σε βάρος της νέας γενιάς και της Ανάπτυξης της χώρας.
Πιστεύω ότι είναι εθνική ανάγκη να αναλάβετε πολιτική πρωτοβουλία ώστε να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή θεσμική κατοχύρωση στο ζήτημα των ρυθμίσεων και των αλλαγών στην Παιδεία και η οποία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό θετικό προηγούμενο και για άλλες ανάλογες συμφωνίες σε μείζονα θέματα που απασχολούν τη χώρα και την κοινωνία. Συνεχίζω να πιστεύω ότι το μέγεθος τη κρίσης που διέρχεται η χώρα επιβάλλει την επίτευξη των μέγιστων δυνατών συναινέσεων.
Με εκτίμηση,
Άννα Διαμαντοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου