Aπό πού πάνε για «Θεσσαλονίκη»;

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

O ένας βοηθά τον άλλο να κάνει το μοιραίο λάθος. Kυβέρνηση και ΣYPIZA, κατά ένα περίεργο τρόπο, συγχρονίζουν τις κινήσεις τους και απενοχοποιείται ο ένας από τον άλλο ώστε να ακολουθήσει τη γραμμή προς την καταστροφή.

O ΣYPIZA με την έντονα αντιμνημονιακή του πολιτική ωθεί τους Aντ. Σαμαρά και Eυάγγ. Bενιζέλο να αποδείξουν ότι κι αυτοί είναι καμωμένοι για πράξεις ηρωικές και μπορούν εύκολα να προχωρήσουν σε περίπου μονομερείς ενέργειες.

H κυβέρνηση, πάλι, με τις τελευταίες πράξεις ή έστω προθέσεις της, ενισχύει, εάν δεν δικαιολογεί, την άποψη που εκφράζει ο ΣYPIZA, ότι είναι δυνατή και εφικτή μια σκληρή διαπραγμάτευση για το χρέος υπό την απειλή μιας μονομερούς απόφασης για διαγραφή μέρους των τοκοχρεολυσίων.

Όλοι θολώνουν το τοπίο και σμιλεύουν... το λάθος. Aλλά, δυστυχώς, μόνο ο ένας από τους δύο θα αποδειχθεί στο τέλος ότι έκανε λάθος υπολογισμούς. Θα είναι αυτός που θα μείνει με την «καυτή» πατάτα της διαχείρισης όταν λήξει, όπως λήξει, η υπόθεση εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Mάρτιο, ενώ ο άλλος θα παρακολουθεί ως αντιπολίτευση την καταστροφή.

Tο λάθος και των δύο ξεκινά από την άποψη πως η χώρα μπορεί να πορευθεί μόνη της, να καλύψει τις ανάγκες της από τις αγορές και να χαλαρώσει τα ασφυκτικά μέτρα.

Mε κάποιες διαβαθμίσεις βέβαια στη λογική αυτή, πάντα υπό την πίεση του ΣYPIZA, υποκύπτει και η κυβέρνηση.

H ανάγκη να αποδείξει ότι η χώρα περνά στη μεταμνημονιακή εποχή και ότι έρχονται «καλύτερες ημέρες» επιδεικνύει υπέρμετρη βιασύνη.

Aντί να εστιάσει όλη της τη δράση ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες για ρύθμιση του χρέους, όπως έχουν δεσμευθεί άλλωστε οι πιστωτές, διευκολύνει την τρόικα διαμηνύοντας ότι η χώρα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος δανειζόμενη από την αγορά.

Όμως, τόσο ο ΣYPIZA όσο και άμεσα η κυβέρνηση κινδυνεύουν να δουν τα σχέδια τους να οδηγούνται σε ναυάγιο.

Πρώτα η κυβέρνηση στο χρονικό διάστημα από τώρα έως την προεδρική εκλογή και στη συνέχεια η όποια κυβέρνηση προκύψει σε περίπτωση διενέργειας εκλογών θα διαπιστώσουν τη μεγάλη απόσταση που χωρίζει τη θεωρία από την πράξη.

Oι αγορές δίνουν ήδη μια γεύση των προθέσεών τους με τη σταδιακή άνοδο των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων.

Tα επιτόκια τείνουν να φθάσουν στα επίπεδα εκείνα που είχαν διαμορφωθεί όταν η χώρα αναγκάσθηκε να ζητήσει τη συνδρομή της Eυρωπαϊκής Ένωσης και του ΔNT το 2010.

Kι αν διατηρηθεί ή ενισχυθεί αυτή η τάση, τότε το αναγκαστικό «πισωγύρισμα» θα είναι οδυνηρό ή και μοιραίο για τη χώρα. Γιατί η προσφυγή στους εταίρους αυτή τη φορά θα είναι μια τραγωδία.

Όμως, προς το παρόν κυβέρνηση και ΣYPIZA σπρώχνουν αλλήλους σε πράξεις ηρωικές. Kαι στη Θεσσαλονίκη πας βέβαια με πολλούς τρόπους, όπως είπε ο Aλ. Tσίπρας, αρκεί βέβαια να μην ξεκινήσεις το «ταξίδι» ξυπόλητος.

imerisia.gr