Η
Τοπική Αυτοδιοίκηση όχημα για μια
«άλλη» κοινωνία μακριά
από τον κρατικό και κομματικό εναγκαλισμό
Οι
τελευταίες Δημοτικές εκλογές έγιναν
σε ιδιαίτερες πολιτικές, οικονομικές
και κοινωνικές συνθήκες, τόσο για την
χώρα στο σύνολό της, όσο και για την
περιοχή μας ειδικότερα.
Η
μακροχρόνια θεσμική, κοινωνική, οικονομική
και περιβαλλοντική κρίση που βιώνουμε,
απαιτεί πλέον άμεσες λύσεις, τομές και
ανατροπές. Η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται
να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην
αναζήτηση ρεαλιστικών προτάσεων για
την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η
κρίση στην χώρα μας έχει βαθιές και
δομικές αιτίες, μία εκ των οποίων είναι
το συγκεντρωτικό και υδροκέφαλο κράτος.
Η Ελλάδα είναι το πιο συγκεντρωτικό
κράτος στην Ε.Ε. Είναι χαρακτηριστικό
πως οι δαπάνες για την τοπική αυτοδιοίκηση
στη χώρα μας ανέρχονται μόνο στο 3% του
ΑΕΠ, τη στιγμή που ο Ευρωπαϊκός μέσος
όρος είναι πάνω από 10%.
Τα
τελευταία χρόνια με την εφαρμογή σκληρών
μνημονιακών πολιτικών, η θεσμική,
οικονομική και λειτουργική δύναμη της
αυτοδιοίκησης οπισθοχώρησαν σημαντικά.
Η κρίση έχει προκαλέσει μια πρωτοφανή
κοινωνική δυσλειτουργία, κι αυτό κάνει
ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη της
εγγύτητας των Δήμων με τους πολίτες,
που δοκιμάζονται καθημερινά.
Παράλληλα,
ο Καλλικράτης δεν απέδωσε τα αναμενόμενα
αποτελέσματα, ούτε έφερε την αλλαγή που
απαιτούσαν οι συνθήκες, αλλά επί της
ουσίας περιόρισε την δυνατότητα των
Δήμων στην άσκηση των βασικών και
ουσιαστικών τους αρμοδιοτήτων, κάνοντας
ακόμα μεγαλύτερη την απόσταση μεταξύ
κοινωνίας και Δήμων.
H
τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και ολόκληρη
η Ελληνική κοινωνία, θα πρέπει να
διεκδικήσει επιτακτικά ένα πιο σύγχρονο
και αποκεντρωμένο κράτος, με μεταφορά
αρμοδιοτήτων, προσωπικού αλλά και πόρων,
στους Δήμους.
Η
τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να λειτουργήσει
με δημοκρατία, με τη βαθύτερη έννοιά
της, οικονομική αυτοδυναμία, αλλά και
με ευέλικτες και συμμετοχικές
διαδικασίες. Κάτι τέτοιο μπορεί να
επιτευχθεί με:
- Απλή αναλογική στην εκλογή των οργάνων και την ανατροπή του Δημαρχοκεντρικού μοντέλου διοίκησης.
- Αναλογική εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων στο Δημοτικό Συμβούλιο και τις επιτροπές.
- Αύξηση των πόρων.
- Σημαντικό περιορισμό της γραφειοκρατίας.
- Ενεργή συμμετοχή φορέων και πολιτών στα κοινωνικο-πολιτικά δρώμενα.
- Συνεχείς διαβουλεύσεις για όλα τα θέματα
Αυτές
είναι μόνο μερικές από τις επιβεβλημένες
θεσμικές, οικονομικές και κοινωνικές
αλλαγές προκειμένου να αρχίσει η
σταδιακή αλλαγή στο σκηνικό της τοπικής
αυτοδιοίκησης.
Οι
εκλογές για τα συλλογικά όργανα της
αυτοδιοίκησης, δεδομένων των σημερινών
συνθηκών, είναι ιδιαίτερα σημαντικές
και καθοριστικές. Γιατί μπορεί να
αποτελέσουν το εφαλτήριο για μια σοβαρή
και ουσιαστική μεταρρύθμιση, να
λειτουργήσουν ενάντια στη θεσμική και
οικονομική υποχώρηση της θέσης των
Δήμων, προασπίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο
την αυτονομία της αυτοδιοίκησης και τα
δημόσια συλλογικά αγαθά.
Είναι
αναγκαίο η φωνή των Δήμων και της
κοινωνίας να ακουστεί και να είναι
ισχυρή, να είναι μια φωνή αυθεντική και
όχι εξαρτώμενη από την κεντρική
διοίκηση ή από το κράτος.
Παράλληλα,
και με πρωτοβουλία των Δήμων, επιβάλλεται
μια ευρύτερη συζήτηση, στην οποία θα
συμμετέχουν όλοι οι κοινωνικοί φορείς,
με στόχο την εκπόνηση ενός σχεδίου
εξόδου από την κρίση σε τοπικό επίπεδο.
Θεωρούμε
ότι από τη διαδικασία εκλογής και
ανάδειξης των συλλογικών οργάνων της
τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να
ενισχυθούν οι δυνάμεις που διεκδικούν
ένα εναλλακτικό πλαίσιο λειτουργίας
των Δήμων και μία βαθιά αλλαγή στις
τοπικές κοινωνίες. Οι δυνάμεις αυτές
που μπορούν να εγγυηθούν έναν ουσιαστικό
ρόλο στους δήμους, κάτι το οποίο απαιτούν,
άλλωστε, οι συνθήκες και η ανάγκη για
έξοδο από την κρίση με όρους κοινωνικής,
οικονομικής και περιβαλλοντικής
βιωσιμότητας.
Εκπρόσωποι
στα συλλογικά όργανα της αυτοδιοίκησης
ΠΕΔ – ΚΕΔΕ, μέλη της 'Δημοτικής Κίνησης
-Κοζάνη Τόπος να ζεις':
Λευτέρης
Ιωαννίδης (Δήμαρχος Κοζάνης)
Κώστας
Δεσποτίδης (Αντιδήμαρχος Κοζάνης)
Βάγια
Δινοπούλου (Δημοτική Σύμβουλος Δήμου
Κοζάνης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου