Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Κοζάνης

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης αποφασίστηκε με  πλειοψηφία η διατήρηση των δημοτικών τελών για το έτος 2015 στα ίδια με τα περσινά επίπεδα. (Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε το πάρκινγκ στην πλατεία Συντάγματος, όπου θα υπάρξει μείωση).

Ως Λαϊκή Συσπείρωση Κοζάνης τοποθετηθήκαμε συνολικά επί της αρχής και υποβάλαμε προς ψήφιση στο σώμα το εξής αίτημα: Άμεση κατάργηση των ανταποδοτικών τελών για τους ανέργους και τις ευπαθείς ομάδες του Δήμου (πολύτεκνοι, μονογονεικές οικογένειες, αμεα) , μείωσή τους για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα και ταυτόχρονη αύξηση για τους μεγάλους εμπορικούς και βιομηχανικούς χώρους του Δήμου (π.χ. τράπεζες, μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, εργοστάσια). Θεωρούμε ότι η πρόταση αυτή είναι το ελάχιστο μέτρο που θα μπορούσε να παρθεί για την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών του Δήμου,  οι οποίες βιώνουν μια ανελέητη επίθεση σε μισθούς και δικαιώματα, μια κλιμακούμενη φοροαφαίμαξη και ως εκ τούτου δυσκολεύονται κατά κοινή ομολογία να τα βγάλουν πέρα.

Ωστόσο, το εν λόγω αίτημα απορρίφθηκε από τις υπόλοιπες παρατάξεις (μόνο ο κ. Κύργιας στήριξε την πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης, ο οποίος όμως αμέσως μετά αυτοαναιρέθηκε αφού ψήφισε υπέρ των εισηγήσεων της Δημοτικής Αρχής). Μάλιστα οι τοποθετήσεις του κ. Ιωαννίδη και του κ. Μαλούτα επί του θέματος κυμαίνονταν στο ίδιο πνεύμα, το οποίο ήταν σε γενικές γραμμές το εξής: «Δεν υπάρχει περιθώριο για καμία μείωση των δημοτικών τελών πόσο μάλλον για κατάργησή τους, διότι κάτι τέτοιο θα έδινε δυνατό πλήγμα στα οικονομικά του Δήμου και ταυτόχρονα θα ζημίωνε τις υπηρεσίες - έργα που λαμβάνουν οι πολίτες. Στο κάτω κάτω τα πλαίσια της οικονομικής λειτουργίας του δήμου είναι στενά και προκαθορισμένα και δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων ενεργειών πέρα από αυτά που επιβάλλει η νομοθεσία». Μάλιστα δεν έλειψαν οι αιχμές για αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς και για μη ρεαλιστικές και δήθεν επαναστατικές προτάσεις.

Με βάση όλα τα παραπάνω έχουμε να επισημάνουμε στους δημότες τα εξής:

1.    Επιβεβαιώνεται ότι δεν ίσχυσε ποτέ και ακόμα περισσότερο μετά τον Καλλικράτη ο «αυτοδιοικητικός» χαρακτήρας των ΟΤΑ, γεγονός που μόνο εμείς αποκαλύπτουμε στο λαό. Η Τοπική Διοίκηση- και όχι Αυτοδιοίκηση- είναι μηχανισμός του κράτους με σκοπό την εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής, της πολιτικής του κεντρικού κράτους, σε τοπικό επίπεδο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τη φοροληστρική σε βάρος του λαού πολιτική και τον τρόπο εξειδίκευσής της σε επίπεδο Δήμου με το απαραίτητο νομικό οπλοστάσιο. Πάει πολύ λοιπόν, οι πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν το υπάρχον νομικό πλαίσιο και εκθείαζαν τον Καλλικράτη να αποποιούνται της ευθύνης τους, να δηλώνουν μεταγενέστερα την εναντίωσή τους και να κατηγορούν τη Λαϊκή Συσπείρωση για «εκ του ασφαλούς επαναστατικές» προτάσεις και ενίοτε για λαϊκισμό!

2.    Ρεαλιστικό δεν είναι ό,τι επιβάλλει η ισχύουσα νομοθεσία που είναι αντιλαϊκή. Ρεαλιστικό είναι ό,τι επιβάλλουν οι σύγχρονες ανάγκες των δημοτών, της συντριπτικής τους πλειοψηφίας που ανήκει στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Επίσης ρεαλιστικό και δίκαιο είναι να μειώνεται η φορολογία του μη έχοντος και να αυξάνεται η φορολογία του έχοντος (μεγάλα εργοστάσια, τράπεζες κλπ), εφόσον δεν είναι εφικτή η εδώ και τώρα κατάργηση των ανταποδοτικών τελών βάσει νόμου.

3.    Είναι εξαιρετικά επιζήμια η μείωση των απαιτήσεων και των προσδοκιών του λαού, όταν στο όνομα του δήθεν εφικτού και ρεαλιστικού εφαρμόζεται η ίδια και απαράλλαχτη διαχειριστική λογική από μια δύναμη που υποτίθεται πως πρεσβεύει το νέο και το διαφορετικό. Κι αυτή η λογική δεν είναι άλλη από εκείνη που λέει στους δημότες «αν θέλεις έργα και υπηρεσίες, πλήρωσε», είτε αυτό αφορά στα δημοτικά τέλη είτε αφορά στις υπηρεσίες αθλητισμού με τις πρόσφατες εξελίξεις.

Διευκρινίζουμε για άλλη μία φορά:                                                                  

Η διεκδίκησή μας για κατάργηση των ανταποδοτικών τελών και γενικότερα, της ανταποδοτικής – επιχειρηματικής λειτουργίας του Δήμου είναι αναπόσπαστα δεμένη με την απαίτηση για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης προς το Δήμο, την πλήρη επιστροφή των παρακρατηθέντων, την αλλαγή των συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Επίσης αναπόσπαστα δεμένη με την ενημέρωση και κινητοποίηση του κόσμου σε γραμμή διεκδίκησης και αγώνα.

Μέχρι στιγμής η Δημοτική αρχή δεν έπραξε κάτι ανάλογο κι ας διατείνεται ότι συμφωνεί με τα παραπάνω αιτήματα. Τα πρόσφατα δείγματα γραφής – βλέπε Αθλητισμός και Δημοτικά Τέλη – αποδεικνύουν ότι κινείται σε τροχιά  διαχείρισης και συμβιβασμού παρά διεκδίκησης.