Λαϊκιστική και ανεύθυνη Αριστερά: η περιφορά της διερευνητικής εντολής δίκην επιταφίου

Τα παιδία παίζει...

Το προαναγγελθέν μικροκομματικό show του Συριζα, συνεχίζεται και σήμερα. Μέσα σε ένα περιβάλλον κατάθλιψης από την νέκρωση της οικονομίας και των εισοδημάτων, ο Αλέξιoς ο Μικρός καταρρακώνει και τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας της ελληνικής Αριστεράς.

Του δόθηκαν πρωτοφανείς αβάντες για κυβέρνηση μειοψηφίας από πολλές πλευρές. Εκείνος και οι συνεργάτες του είδαν μόνο την παγίδα για το κόμμα τους και όχι την ευκαιρία για την χώρα. Είδαν έναν προεκλογικό χειρισμό και όχι μια δυνατότητα, μιας απόπειρας έστω βελτίωσης των όρων δανεισμού μας σε μια διαπραγμάτευση με πλάτες όλο το (αναδιαρθρωμένο από τα αποτελέσματα των εκλογών) ελληνικό πολιτικό προσωπικό ευρωπαϊκής κατεύθυνσης. Είδαν ψήφους και ποσοστά και όχι έναν γονατισμένο Σαμαρά, έναν εξουδετερωμένο Βενιζέλο και ένα αποσυρμένο στο μοναστήρι του, ΚΚΕ. Είδαν την ευκαιρία για το κόμμα αλλά όχι την ευκαιρία για την χώρα και την Αριστερά.

Θα μου πείτε, πότε είδαν ξανά στα χέρια τους "εντολή", έστω και διερευνητική; Να μην το γιορτάσουν λίγο; 

Να μην την χρησιμοποιήσουν για να κρατήσουν τα ποσοστά τους (και την συνεπαγόμενη κρατική επιδότηση στο καταχρεωμένο τους κόμμα) στις επαναληπτικές εκλογές; 

Να μην κεφαλαιοποιήσουν την ψήφο διαμαρτυρίας που εισέπραξαν υποσχόμενοι με τη σειρά τους ότι "λεφτά υπάρχουν" (στις τράπεζες...); 

Να μην αποπειραθούν την αφομοίωση με "συνεργασία" στην "νικηφόρα παράταξη" ως νέων συνιστωσών των άλλων πολιτικών σχηματισμών, τώρα που γυρίζει;

Και  αυτή η έρημη χώρα; Δεύτερη θα έρχεται πάντα στις επιλογές του πολιτικού συστήματος, δεξιού και αριστερού; Ήδη αναμένουμε κάποιο φιλί ζωής στη νεκροζώντανη οικονομία μας με τις επόμενες δανειακές δόσεις (επιστροφές ΦΠΑ, καταβολή οφειλών του Δημοσίου κλπ μνημονιακές προβλέψεις) και από τον τουρισμό (που προϋποθέτει ένα σχετικά σταθερό κλίμα εμπιστοσύνης στην ικανότητα της χώρας για αυτοδιεύθυνση) - είναι ώρα να τα τινάξουμε όλα στον αέρα χωρίς φερέγγυα εναλλακτική πρόταση; Με τις αερολογίες Τσίπρα και την επίδειξη άγνοιας κινδύνου του συνόλου της Αριστεράς;

Η επικράτηση του λαϊκισμού έστειλε ήδη το μήνυμα στους εταίρους μας για τις συνέπειες της λιτότητας χωρίς ανάπτυξη και της ύφεσης χωρίς ελπίδα. Δεν χρειάζονται τις αμετροέπειες Τσίπρα, Στρατούλη κλπ για να το εμπεδώσουν. Ούτε η όποια τους χαλάρωση στους όρους του μνημονίου θα είναι αποτέλεσμα του θεατρικού ομίλου Συριζα, Δημαρ. Ούτως ή άλλως, όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα, μελετούν σοβαρά τις εναλλακτικές όσο διάστημα εμείς προβληματιζόμαστε τι είναι προτιμότερο, να κάψουμε την δανειακή στο Σύνταγμα ή να πνίξουμε την τρόικα στο Φάληρο υπό τους ήχους του ακάθιστου ύμνου της Χρυσής Αυγής;

Οι εκλογές αυτές ξεβράκωσαν κυριολεκτικά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα αλλά αποκάλυψαν και το έλλειμμα σοβαρότητας, επίγνωσης και συνειδητοποίησης του κινδύνου από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ας μην το τραβήξουμε όμως ως το τέλος. Η πρόσκρουση στον τοίχο της χρεοκοπίας μοιάζει πια αναπόφευκτη ως το καθαρτήριο σοκ μιας κοινωνίας σε αφασία. Οι ψύχραιμες και νηφάλιες φωνές έχουν περιθωριοποιηθεί, και οι μεταρρυθμιστές θεωρούνται πια κάτι μεταξύ μισθωτών του ΔΝΤ και της Golman Sachs και εκδιδομένων έναντι αμοιβής του πρακτορείου "Μερκοζύ". 

Αναμένονται ψήγματα φωτός από γενναίες πρωτοβουλίες ευρωπαϊκής προοπτικής. 

Αναμένονται ήδη εχθές!

Ή τουλάχιστον αμέσως μετά το τέλος της θεατρικής παράστασης "Πάρε την εντολή και τρέχα"...

  Υ.Γ Καλά εκείνη η "Δημαρ" (πρώην ανανεωτική πτέρυγα του Συν) έχει αποτρελαθεί τελείως πολιτικά; Από το "Όχι σε όλα" στη δανειακή και το κούρεμα, στο "Ναι σε όλα" στον Συριζα; Γιατί έφυγαν τότε;

 http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/