του Αλέκου Αθανασιάδη, υποψήφιου βουλευτή ΠΑΣΟΚ ν. Κοζάνης από τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 18/9/09Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι από τις πλέον κρίσιμες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Αυτό δεν είναι πολιτική κοινοτυπία, ως αναφορά επίκλησης της σοβαρότητας της κατάστασης. Και άλλες φορές η χώρα μας πέρασε συμπληγάδες οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές, όμως επέζησε. Τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση ήταν τα συντρίμμια της οικονομίας που άφησαν η ΝΔ και ο Μητσοτάκης το 1993. Και τότε ο Μητσοτάκης μας φοβέριζε ότι ήταν ειλικρινής και δυσάρεστος, ενσπείροντας το φόβο για στάση πληρωμών. Όπως και τώρα. Ο λαός, πάντα θυμόσοφος, έβγαλε το σύνθημα “Καλύτερα παπάκι παρά το Μητσοτάκη”! Τότε, ο αδύναμος από πλευράς υγείας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου βρήκε το θάρρος και το σθένος να πει μια μεγάλη κουβέντα, στηριζόμενος στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας και στην πανηγυρική εκλογή του: Ή η Ελλάδα θα δαμάσει το χρέος ή το χρέος θα αφανίσει την Ελλάδα. Και το ΠΑΣΟΚ των δύο περιόδων Παπανδρέου - Σημίτη τα κατάφερε. Όχι μόνο έβγαλε τη χώρα από την κρίση, αλλά με συγκροτημένο σχέδιο δημοσιονομικής εξυγίανσης και σταθερότητας και με κοινωνική ευαισθησία, χωρίς να στραγγαλίσουν την οικονομία και την κοινωνία, σηματοδότησαν την αναπτυξιακή τροχιά της χώρας, πέτυχαν τους οικονομικούς στόχους και το 2000-2001 η χώρα μπήκε στην ΟΝΕ και στη ζώνη του ευρώ με το σπαθί της, κάνοντας τη χώρα μας για πρώτη φορά στην ιστορία της ασφαλές απάνεμο λιμάνι στη μεγάλη αγκαλιά της Ευρώπης. Η χώρα απέκτησε κύρος, διεθνή αξιοπιστία, οντότητα. Οργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες, θωρακίστηκε η οικονομία, δημιούργησε τις πιο σοβαρές υποδομές και συνέβαλε αποφασιστικά στην είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε. Ήταν αποτέλεσμα στόχων, μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, προγραμμάτων, κονδυλίων και μιας σειράς μεγάλων έργων, που έφεραν αποτέλεσμα. Έγιναν βέβαια και λάθη και παραλείψεις. Όμως το ισοζύγιο ήταν πέρα για πέρα θετικό για τη χώρα και τους πολίτες.
Ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, χωρίς κανένα σχέδιο, με μια ευχάριστη επιθετική ρητορική, αντί να εκμεταλλευτεί το ασφαλές λιμάνι και να προχωρήσει τη χώρα παραπέρα, έβγαλε το καράβι στα ανοιχτά, χωρίς σχέδιο πλεύσης, και ως κακός καραβοκύρης, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, έριξε το καράβι στην ξέρα και έφερε την οικονομία και το λαό σε πλήρες αδιέξοδο. Σήμερα φωνάζει, σαν το βοσκό του μύθου, πως μόνο αυτός που μας κατάστρεψε, μπορεί να μας σώσει. Όμως ο λαός πονηρεύτηκε και πλέον δεν τον εμπιστεύεται. Για αυτό και χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα, τα ίδια διλήμματα και καλλιεργεί το ίδιο φοβικό σύνδρομο με αυτό της ΝΔ και του Μητσοτάκη του 1993. Ένα απέραντο ψεύδος στη δήθεν μεγάλη ειλικρίνεια και σοβαρότητά του. Σήμερα είναι ολοφάνερο πως η χώρα χρειάζεται νέο καραβοκύρη και νέο πλήρωμα, όχι μόνο για να επισκευάσει το καράβι, αλλά και για να το θέσει σε δημιουργική πορεία. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως έδειξε και η διήμερη παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, έχουν τη θέληση, έχουν τη δύναμη να πάνε τη χώρα μπροστά με στόχους, σχέδιο και πρόγραμμα. Έτσι κι αλλιώς, όπως όλα δείχνουν, το ΠΑΣΟΚ θα είναι κυβέρνηση την επόμενη περίοδο και ο Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός το μόνο που επιδιώκει είναι να τρενάρει τις εξελίξεις, για να μείνει στο παιχνίδι. Ξέρει πως το παιχνίδι είναι χαμένο. Παίζει το τελευταίο χαρτί παραπλάνησης του κόσμου. Η κοινωνία, οι πολίτες της χώρας δεν πρέπει να παγιδευτούν στις φοβίες και τις ρητορείες του Καραμανλή. Πρέπει να δώσει ισχυρή και καθαρή εντολή από τις 4 Οκτωβρίου στο ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, για να μη χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος. Ο κόσμος αυτό θα πράξει, γιατί πλέον είδε και κατάλαβε. Με απλά λόγια, με αφορμή την παρουσία των δύο αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και την παρουσίαση των προτάσεών τους και του σχεδίου εξόδου από την κρίση, είχαμε:
Από τη μια μεριά έναν Παπανδρέου νηφάλιο, ψύχραιμο, αποφασιστικό, να παρουσιάζει ένα συγκροτημένο, συγκεκριμένο και συνεκτικό σχέδιο όχι απλώς εξόδου από την κρίση, αλλά και μια σειρά μέτρων κοινωνικής ισορροπίας και ανασυγκρότησης της χώρας (πολιτικό σύστημα, θεσμοί, διοίκηση, αποκέντρωση) και
Από την άλλη μεριά ένα φωνασκούντα πρωθυπουργό να επισείει τον μπαμπούλα της χρεοκοπίας και το μόνο που τάζει να είναι η λιτότητα για τις ευρείες λαϊκές μάζες. Τσιμουδιά για τους πλούσιους. Μόνος στόχος του Καραμανλή είναι να ανακόψει την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και να παίξει το παιχνίδι της πολιτικής του επιβίωσης. Το σύνθημα “εγώ σας κατέστρεψα, μόνο εγώ μπορώ να σας σώσω”, δεν πείθει πλέον κανένα, ούτε τους οπαδούς της ΝΔ. Μιλιά για τα σκάνδαλα, για τη διάλυση του κράτους, για την αναξιοκρατία, για τη φαυλότητα που απλώθηκε σε όλη τη χώρα σαν λερναία ύδρα και πνίγει ό,τι βρει στο πέρασμά της.
Για αυτό η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος για τη χώρα. Γιατί, δυστυχώς για τη χώρα, δεν υπάρχουν δυνάμεις που να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και να θελήσουν να βοηθήσουν αυτή τη δύσκολη περίοδο.
Ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, χωρίς κανένα σχέδιο, με μια ευχάριστη επιθετική ρητορική, αντί να εκμεταλλευτεί το ασφαλές λιμάνι και να προχωρήσει τη χώρα παραπέρα, έβγαλε το καράβι στα ανοιχτά, χωρίς σχέδιο πλεύσης, και ως κακός καραβοκύρης, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, έριξε το καράβι στην ξέρα και έφερε την οικονομία και το λαό σε πλήρες αδιέξοδο. Σήμερα φωνάζει, σαν το βοσκό του μύθου, πως μόνο αυτός που μας κατάστρεψε, μπορεί να μας σώσει. Όμως ο λαός πονηρεύτηκε και πλέον δεν τον εμπιστεύεται. Για αυτό και χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα, τα ίδια διλήμματα και καλλιεργεί το ίδιο φοβικό σύνδρομο με αυτό της ΝΔ και του Μητσοτάκη του 1993. Ένα απέραντο ψεύδος στη δήθεν μεγάλη ειλικρίνεια και σοβαρότητά του. Σήμερα είναι ολοφάνερο πως η χώρα χρειάζεται νέο καραβοκύρη και νέο πλήρωμα, όχι μόνο για να επισκευάσει το καράβι, αλλά και για να το θέσει σε δημιουργική πορεία. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως έδειξε και η διήμερη παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, έχουν τη θέληση, έχουν τη δύναμη να πάνε τη χώρα μπροστά με στόχους, σχέδιο και πρόγραμμα. Έτσι κι αλλιώς, όπως όλα δείχνουν, το ΠΑΣΟΚ θα είναι κυβέρνηση την επόμενη περίοδο και ο Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός το μόνο που επιδιώκει είναι να τρενάρει τις εξελίξεις, για να μείνει στο παιχνίδι. Ξέρει πως το παιχνίδι είναι χαμένο. Παίζει το τελευταίο χαρτί παραπλάνησης του κόσμου. Η κοινωνία, οι πολίτες της χώρας δεν πρέπει να παγιδευτούν στις φοβίες και τις ρητορείες του Καραμανλή. Πρέπει να δώσει ισχυρή και καθαρή εντολή από τις 4 Οκτωβρίου στο ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, για να μη χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος. Ο κόσμος αυτό θα πράξει, γιατί πλέον είδε και κατάλαβε. Με απλά λόγια, με αφορμή την παρουσία των δύο αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και την παρουσίαση των προτάσεών τους και του σχεδίου εξόδου από την κρίση, είχαμε:
Από τη μια μεριά έναν Παπανδρέου νηφάλιο, ψύχραιμο, αποφασιστικό, να παρουσιάζει ένα συγκροτημένο, συγκεκριμένο και συνεκτικό σχέδιο όχι απλώς εξόδου από την κρίση, αλλά και μια σειρά μέτρων κοινωνικής ισορροπίας και ανασυγκρότησης της χώρας (πολιτικό σύστημα, θεσμοί, διοίκηση, αποκέντρωση) και
Από την άλλη μεριά ένα φωνασκούντα πρωθυπουργό να επισείει τον μπαμπούλα της χρεοκοπίας και το μόνο που τάζει να είναι η λιτότητα για τις ευρείες λαϊκές μάζες. Τσιμουδιά για τους πλούσιους. Μόνος στόχος του Καραμανλή είναι να ανακόψει την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και να παίξει το παιχνίδι της πολιτικής του επιβίωσης. Το σύνθημα “εγώ σας κατέστρεψα, μόνο εγώ μπορώ να σας σώσω”, δεν πείθει πλέον κανένα, ούτε τους οπαδούς της ΝΔ. Μιλιά για τα σκάνδαλα, για τη διάλυση του κράτους, για την αναξιοκρατία, για τη φαυλότητα που απλώθηκε σε όλη τη χώρα σαν λερναία ύδρα και πνίγει ό,τι βρει στο πέρασμά της.
Για αυτό η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος για τη χώρα. Γιατί, δυστυχώς για τη χώρα, δεν υπάρχουν δυνάμεις που να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και να θελήσουν να βοηθήσουν αυτή τη δύσκολη περίοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου