Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, προχθές όταν άκουγα τον κ. Τσίπρα να παρουσιάζει τις προγραμματικές δηλώσεις, αναρωτιόμουνα εάν τη στιγμή εκείνη θυμόταν τις προγραμματικές δηλώσεις του Ιανουαρίου. Το κλίμα ανεύθυνου ενθουσιασμού που επικρατούσε τότε.

Αναρωτιόμουνα εάν θυμόταν τους περίπου 50 βουλευτές του της προηγούμενης Βουλής που απουσιάζουν από την παρούσα Βουλή. Αν θυμόταν τον κ. Βαρουφάκη, τον κ. Λαφαζάνη, την κυρία Κωνσταντοπούλου. Δηλαδή εάν θυμόταν τις βεβαιότητες, τις μεγαλαυχίες και τους κομπασμούς περί μνημονίου που θα ακυρωθεί και περί χρέους που θα διαγραφεί μονομερώς. Αν θυμόταν τα εύκολα μεγάλα ψέματα των πέντε προηγούμενων ετών και της προεκλογικής περιόδου του Ιανουαρίου.

Θυμόταν άραγε τις ιαχές του όχι που μετατράπηκε την επόμενη μέρα σε ναι στο τρίτο μνημόνιο, το μνημόνιο Τσίπρα, το χειρότερο απ’  όλα που βασίζεται στην ασύμμετρη υπερφορολόγηση; 90% φορολογικά μέτρα και μόλις 10% περικοπή δαπανών;

Αναρωτιόμουν επίσης εάν είχε ενημερωθεί για το προσχέδιο του προϋπολογισμού που είχε καταθέσει την ίδια μέρα ο Υπουργός των Οικονομικών. Για τις παραδοχές του προσχεδίου του προϋπολογισμού. Για το πόσο επιδεινώθηκε η κατάσταση τους 8 μήνες του 2015 σε όλα τα μεγέθη. Εάν είχε ενημερωθεί για την επιστροφή στην ύφεση που προβλέπεται για το 2015, αλλά και για το 2016, για την επιστροφή στο πρωτογενές έλλειμμα, για την άνοδο της ανεργίας και για την πρώτη δόση επιβαρύνσεων προς τους πολίτες που ξεπερνούν τα 4,5 δισεκατομμύρια και θα επαναλαμβάνονται επαυξανόμενα δυστυχώς και τα επόμενα χρόνια του μνημονίου.

Οκτώ μήνες αργότερα τι μας είπε; Το πιο αριστερό που μας είπε είναι ότι αφού συνεργάστηκε με τους ΑΝΕΛ και τον κ. Καμμένο, συντάσσεται με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στον αγώνα κατά του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Αυτή την εντύπωση έχει για τους συσχετισμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν είναι δυστυχώς συσχετισμοί ιδεολογικοπολιτικοί, αλλά συσχετισμοί πρωτίστως κρατικοί και εθνικοί. Είναι συσχετισμοί διακυβερνητικοί, παγίων εθνικών συμφερόντων.

Και μας είπε και το νέο όραμά του, το οποίο είναι η επιτυχής πρώτη αξιολόγηση, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι παραμετρικές αλλαγές στο χρέος στο πλαίσιο της συμφωνίας του 2012. Παρουσίασε δηλαδή ως στόχο όλα όσα λέγαμε εμείς όλο αυτό το διάστημα και μας λοιδορούσε και μας συκοφαντούσε. Αυτό το όραμα είναι πάρα πολύ φτωχό και πάρα πολύ συντηρητικό, όπως και αν το διανθίσεις. Δεν είναι καν το όραμα ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης που κινητοποιεί όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του έθνους.

Τώρα βλέπετε δεν υπάρχουν εύκολες δημοκοπικές υποσχέσεις. Υπάρχουν κοινοτοπίες, αοριστίες, τετριμμένες εξαγγελίες και μερικές κούφιες απειλές. Το νέο καθεστώς το οποίο θέλει να επιβληθεί κατά του παλιού καθεστώτος. Έτσι το ονόμασε το παλιό. Παλιό καθεστώς, ancien regime,  ο κ. Τσίπρας. Φαντασιώνεται μια καθεστωτική αλλαγή χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, αλλά μόνο στη βάση της στεγνής διαχείρισης της εξουσίας.

Η εξουσία παντός καιρού. Αυτός είναι ο μόνος συνεκτικός ιστός της νέας κατάστασης. Είδα τα θερμά χειροκροτήματα όχι μόνο των στελεχών της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που προέρχονται από το παλιό κυβερνητικό και βαθύ ΠΑΣΟΚ. Είδα τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των ΑΝΕΛ. Δεν υπάρχει ιδεολογική και αξιακή βάση. Υπάρχει μόνο η συμμετοχή στη νομή της εξουσίας και είδα και τα χειροκροτήματα στελεχών κυβερνητικών δεξιάς καταγωγής που διέπραψαν στην κυβέρνηση Καραμανλή.

Το μεγάλο πρόβλημα βέβαια είναι το ίδιο το ετερόκλητο ποσοστό του 35,5% των ψήφων που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση αυτή και με την προσθήκη του κ. Καμμένου είναι από το 1974 και μετά η κυβέρνηση με τη μικρότερη εκλογική δύναμη. Ποτέ άλλοτε δεν  υπήρξε κυβέρνηση με τόσο μικρή εκλογική δύναμη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μέσα στο εκλογικό ποσοστό υπάρχουν καθηλωτικές αντιφάσεις, εξίσου καθηλωτικές με αυτές του Ιανουαρίου παρά την αποκοπή του κ. Λαφαζάνη και της Λαϊκής Ενότητας.

Ψήφισαν αυτοί που αποδέχονται τη στροφή ως τη μόνη εφικτή και αντιλαμβάνονται πόσο επικίνδυνες και ανεύθυνες ήταν οι προηγούμενες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ψήφισαν αυτοί που προσδοκούν ότι όσα συμφωνήθηκαν δεν θα τηρηθούν μέσα από την περιβόητη θεωρία των ισοδυνάμων. Είναι αυτοί που διαφωνούν πλήρως με τη συμφωνία και το μνημόνιο, αλλά θέλουν απλώς να βρίσκονται κοντά στην εξουσία.

Αυτό το σύστημα εξουσίας δεν αντέχει. Είναι δύσχρειστο και αντιφατικό. Ο κ. Τσίπρας έκανε, δυστυχώς, την επιλογή να πορευτεί ως επικεφαλής μιας ετερόκλητης ομάδας νομής της εξουσίας που συγκροτείται γύρω από το πρόσωπό του και όχι μιας πανεθνικής προσπάθειας ανασυγκρότησης. Του το προτείναμε, επιμείναμε, το απέρριψε.

Η χώρα θα σέρνεται, η εκκρεμότητα θα διατηρείται. Από τον Ιανουάριο έως τις εκλογές σας είχα προειδοποιήσει από το βήμα αυτό για όλα όσα συνέβησαν. Δυστυχώς συνέβησαν, όπως τα είχαμε πει. Τώρα δεν χρειάζονται καν προειδοποιήσεις, γιατί ο ελληνικός λαός έκανε τις επιλογές του γνωρίζοντας τα πάντα. Οι λαοί είναι κύριοι της μοίρας τους. Αυτή είναι η τραγική σχέση δημοκρατίας και ιστορίας. Η σχέση των γεγονότων της συγκυρίας και των καταστάσεων της ιστορίας.

Υπάρχει τώρα η νέα φενάκη, το χρέος. Η θεωρία είναι πάντα ότι το πρόβλημα της χώρας θα βρει μια εξωγενή λύση. Το πρόβλημα της χώρας θέλει ενδογενή λύση, εσωτερική, συσπείρωση, συναίνεση, δουλειά, σχέδιο, συστράτευση των παραγωγικών δυνάμεων, ανάπτυξη, επενδύσεις.

Δείτε το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Σας έφερα χαρακτηριστικά τη σελίδα 49 από το προσχέδιο που κατέθεσε χθες ο κ. Τσακαλώτος. Το καταθέτω στα πρακτικά της Ολομέλειας. Λέει το σχέδιο, επιδεινώθηκαν το 2015 επί κυβερνήσεώς μας, δηλαδή επί κυβερνήσεως Τσίπρα, όλα τα μεγέθη. Το έλλειμμα του 2009 ήταν 15,2% του ΑΕΠ το παραδέχεται ο κ. Τσακαλώτος με τον κ. Χουλιαράκη. Είχαμε δραστική μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους μεταξύ 2010 και 2011 κατά 62% . Κατά 62%. Φτάσαμε στο επίπεδο του 3,1%. Δεν  υπάρχει μεγαλύτερη επίσημη παραδοχή της επίδρασης που είχε η επέμβαση στο χρέος το 2012 και το "καταστροφικό "PSI.

Βλέπω εδώ τον Διοικητή του ΙΚΑ τον διατελέσαντα. Πώς είναι δυνατόν το ΙΚΑ να έχει επωφεληθεί διότι εφάρμοσε τις οδηγίες μας και άλλα ταμεία να έχουν δήθεν βλαφτεί; 100 δισεκατομμύρια επιχορήγηση πήραν τα ταμεία από το 2010 έως τώρα, τα χρόνια της κρίσης.

Τώρα τι ζητάτε; Επέκταση της περιόδου χάρητος, επέκταση της περιόδου αποπληρωμής, μετατροπή των κυμαινομένων επιτοκίων σε σταθερά. Ό,τι λέγαμε, ό,τι έχουμε συμφωνήσει. Δεν θα δυσκολευτείτε. Η χώρα θα τα πάρει αυτά, αρκεί να πετύχουμε στην πρώτη αξιολόγηση. Αυτά είναι συμφωνημένα από το 2012. Άλλα λέγατε.

Και με την ευκαιρία: τι θα γίνει με τα ταμειακά διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων και των νομικών προσώπων, τα οποία συγκέντρωσε η κυβέρνηση Τσίπρα πριν τις εκλογές, την περίοδο της ταμειακής δυσπραγίας; Αυτά είναι 13 δισεκατομμύρια σε ρέπος και έντοκα γραμμάτια. Πότε θα επιστραφούν; Θα επιστραφούν ποτέ;

Γιατί το προσχέδιο δεν αποτυπώνει το χρέος και σε καθαρή παρούσα αξία για να δείτε πόση είναι η μείωση που έχουμε πετύχει σε καθαρή παρούσα αξία; Αυτό είναι το μεγάλο διαπραγματευτικό όπλο της χώρας, όχι μόνο με τους πιστωτές, αλλά και με τις αγορές.

Λέτε θα αλλάξουμε τις διοικήσεις των τραπεζών εάν ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες με κρατικό χρήμα. Μα, ποιες διοικήσεις; Οι δυο είναι διορισμένες από τον κ. Δραγασάκη. Οι άλλες δύο από τους νέους μετόχους, αυτούς που έβαλαν κεφάλαια στην ανακεφαλαιοποίηση. Άλλο εάν ταυτίζονται κάποια πρόσωπα. Τώρα οι τράπεζες φεύγουν από τον έλεγχο του ελληνικού δημοσίου, αυτό υπέγραψε ο κ. Τσίπρας. Περιέρχονται στον απόλυτο έλεγχο των ευρωπαϊκών θεσμών. Το κράτος πληρώνει 25 δις για την ανακεφαλαιοποίηση, έχασε 25 δις από το παλιό χαρτοφυλάκιο, δηλαδή στην πραγματικότητα επιβαρύνεται με 50 δις και χάνει τον έλεγχο επί των μετοχών στην προοπτική ανόδου των μετοχών.

Και δίνετε την υπόσχεση ότι θα ρυθμιστούν τα κόκκινα δάνεια και ο κόσμος πιστεύει ότι θα υπάρξει σεισάχθεια. Ενώ ο έλεγχος πλέον περιέρχεται, με αυτά που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας, στους πιστωτές, οι οποίοι ας ελπίσουμε ότι θα φερθούν με θεσμικό και διαφανή τρόπο.

Και εν τέλει η διαφάνεια, η φοροδιαφυγή, οι καναλάρχες, τα μέσα ενημέρωσης. Μα γιατί καθυστερήσατε μια ολόκληρη βουλευτική περίοδο να φέρετε το νόμο; Γιατί συνεχώς απειλείτε και δεν ρυθμίζετε; Γιατί κρατάτε το θέμα ανοιχτό; Γιατί μετέχετε σε ένα παιχνίδι εξουσίας και επίσης αδυνατείτε να αντιληφθείτε τη διάκριση των εξουσιών και εκθέτετε τη δικαιοσύνη. Εμφανίζεται πρωτοβουλίες και κινήσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης ως κυβερνητικές. Κάτι το οποίο είναι τραγικό.

Η χώρα χρειάζεται ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και όχι  παλαιοκομματικό κρατισμό. Χρειάζεται ένα κράτος φιλαναπτυξιακό, φιλοεπενδυτικό, όχι σαν αυτό που παρουσίασε στη γνωστή συνομιλία του με τον Πρόεδρο Κλίντον ο κ. Τσίπρας.

Σημασία έχει μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές και δημοσιονομική σταθερότητα να ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις του έθνους. Εσείς είπατε με αλαζονεία την επομένη των εκλογών «έχουμε μια αυτάρκη κυβέρνηση με 155 βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ». Άρα έχετε και μια αυτάρκη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Προτείναμε μεγάλες εθνικές επιλογές και συναινέσεις. Τις απορρίψατε. Τώρα δεν μοιραζόμαστε μαζί σας την ευθύνη των μικρών κομματικών επιλογών που έχει κάνει ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του.

Καθήκον μας είναι η άσκηση αντιπολίτευσης ως θεμελιώδες στοιχείο δημοκρατικής ισορροπίας. Καθήκον μας είναι η προάσπιση του εθνικού συμφέροντος που ταυτίζεται με την προάσπιση της αλήθειας και της κοινής λογικής.