Πριν από μερικές εβδομάδες προσπαθούσα να εξηγήσω σε έναν ξένο δημοσιογράφο την περίπτωση Βαρουφάκη. Δεν μπορούσα να βρω την ακριβή λέξη και περιέγραφα τα λεγόμενά του.
- Κατάλαβα, με διέκοψε ο συνάδελφος. Είναι bullshit economics!..
Στα ελληνικά θα το λέγαμε ίσως «οικονομική παπαρολογία» και αποτελεί αναμφισβήτητα νέο κλάδο αν όχι των οικονομικών, τουλάχιστον της παπαρολογίας.
Απτόητος ο υπουργός Οικονομικών εντρύφησε έκτοτε και σε νέα επιστημονική κατηγορία: την bullshit reforms - την οποία, μάλιστα, επιδιώκει να αναδείξει στα όργανα του ευρωπαϊκού συστήματος. Κοινώς «μεταρρυθμίσεις της παπάρας».
Την περασμένη Πέμπτη στο Ινστιτούτο Brookings της Ουάσιγκτον μίλησε για μια «ατζέντα βαθιών μεταρρυθμίσεων» και εξήγγειλε «επτά μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης», οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν τη βάση «ενός έντιμου κι αποτελεσματικού συμβιβασμού».
Είπα κι εγώ: «Πολύ ωραία. Κάτσε να δούμε τι βαθύ προτείνει ο Βαρουφάκης και γιατί δεν το δέχονται οι ακραίες συντηρητικές δυνάμεις που λέει κι ο Πρωθυπουργός».
Πρώτα επανέλαβε τα γνωστά για τις «ανάποδες πυραμίδες» και τις «όρθιες πυραμίδες» που τα θεωρεί (υποθέτω) έξυπνα γιατί τα λέει και τα ξαναλέει προκειμένου να καταλήξει στις εξής λεπτομερείς και κοστολογημένες εξαγγελίες:
- «Η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης είναι απαραίτητη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας».
- «Η μεγαλύτερη αποτυχία της ελληνικής αγοράς εργασίας είναι η αδήλωτη εργασία. (Αλλά και) Η απουσία έξυπνων και αποτελεσματικών συμβάσεων εργασίας».
- «Ενίσχυση της Επιτροπής Ανταγωνισμού»
- «Οι πολιτικές μας για τις ιδιωτικοποιήσεις στοχεύουν στη σωστή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας».
- «Ιδρυση Δημόσιας Τράπεζας Επενδύσεων».
Στο ακροατήριο ήταν μάλλον ευγενικοί άνθρωποι και δεν έβαλαν τα γέλια. Ούτε του την έπεσαν όπως οι υπουργοί Οικονομικών στο Eurogroup.
Πολύ φοβούμαι όμως ότι και στην τρόικα τις ίδιες «μεταρρυθμίσεις» πηγαινοφέρνουν.
Και όλοι καταλαβαίνουμε πως αν αυτή είναι η «λεπτομερής και κοστολογημένη μεταρρυθμιστική ατζέντα» που κατεβάζει στις διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση (συν τα γνωστά περί φοροδιαφυγής, κρυφού πλούτου και λαθρεμπορίου καυσίμων), τότε είναι προφανές γιατί δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις.
Τι να διαπραγματευθείς;
Και μπορούμε ακόμη καλύτερα να αντιληφθούμε γιατί οι συνομιλητές μας επιμένουν να μην αποδέχονται τον πολυτραγουδισμένο «έντιμο συμβιβασμό» που ζητεί η κυβέρνηση.
Υποθέτω δηλαδή ότι κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν αντέχει να ακούει τόσες παπάρες μαζεμένες. Ούτε μπορεί να τις πάρει σοβαρά.
Και ως εκ τούτου δύσκολα θα καταλήξουμε σε έναν «συμβιβασμό της παπάρας».
Γ Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου