(Όταν τους
επετειακούς πανηγυρικούς κάποιοι τους προσέχουν)
Του Γιώργου Π. Φτάκα
Του Γιώργου Π. Φτάκα
Ο τάφος αυτός «χάθηκε» κατά τις αναπλαστικές επεμβάσεις στο χώρο
πέριξ του ναού στις αρχές του ΄80,ο οποίος σήμερα
εξελίχθηκε σε παιδική αλάνα.Το πόσο δε λειτουργικό(και αισθητικό) θα ήταν να
ξαναϋπάρξει καταμεσής ενός πάρκου ένας τάφος(«έστω κενοτάφιο»),όπως πρότεινε ο
ομιλών στις δημοτικές αρχές,μιας ιδιαίτερης μάλιστα περίπτωσης προσώπου, εμένα
προσωπικά με βάζει σε σκέψεις.
Διότι δεν
είναι αυτή η αλήθεια για τον Δημ. Σιούλη.Έτυχε να δω ιδίοις όμμασιν απαντητική
επιστολή του Γ.Ε.Σ στον δρ.Ιστορίας και πρώην Σχολικό Σύμβουλο
Θανάση Καλλιανιώτη(μου την έδειξε ο ίδιος),το οποίο έλεγε τα
πράγματα με τ΄όνομά τους:ο υπίλαρχος Σιούλης δολοφονήθηκε στην Αιανή(θέση
Λιβάδεια) από δεκανέα του λόγω (λεκτικής) προσβολής επάνω σε διαπληκτισμό.Τα
υπόλοιπα μπορεί κανείς να τα αναγνώσει σε καταγεγραμμένη ομιλία του Θαν.
Καλλιανιώτη εδώ: http://www.kozani.net/ articles.php?p_id=506
Καλές οι
ωραιοποιήσεις των επετειακών πανηγυρικών,όμως δεν είπε τυχαία νομίζω ο μεγάλος
Σολωμός «Το έθνος πρέπει να μάθει να
θεωρεί εθνικό ό,τι
είναι αληθές».
Ακριβώς έτσι.
Γιώργος Π.Φτάκας,καθηγητής Μ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου