Εθνική συνεννόηση τώρα!

Του Αν. Καρακούση

Το δράμα που έζησε την Κυριακή η κυβέρνηση και μαζί της ολόκληρος ο ελληνικός λαός, ο οποίος έβλεπε να καθυστερούν οι ανακοινώσεις και η συνέντευξη του κ. Παπανδρέου και τον έζωναν μαύρα φίδια, ήταν αποτέλεσμα της ευθείας απειλής των ευρωπαίων εταίρων μας για διακοπή της χρηματοδότησης προς τη χώρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, αλλά και από κυβερνητικά στελέχη που συμμετείχαν στην αγωνιώδη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, αναφέρουν ότι οι εταίροι κατέστησαν σαφές στην Αθήνα ότι δεν πρόκειται να προσφέρουν άλλα χρήματα αν εμείς δεν πράξουμε τα δέοντα.
Κατά μια εκδοχή το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών επιβεβαίωσε ανεπισήμως στην κυβέρνηση ότι αξιολογεί δεύτερο σχέδιο για την Ελλάδα, καθώς διαπιστώνει ότι εκείνο της διάσωσης δεν υπηρετείται από την κυβέρνησή μας.
Ουσιαστικά, ιδιαιτέρως οι Γερμανοί, μετέδωσαν στους κκ. Παπανδρέου και Βενιζέλο ότι έχουν απωλέσει την εμπιστοσύνη τους, ότι η προσαρμογή έχει ουσιαστικά σταματήσει στα τέλη του 2010 και έκτοτε η χώρα δεν δείχνει διάθεση αλλαγών και προσπαθειών που επιβάλλουν οι εσωτερικές και διεθνείς συνθήκες. Και προειδοποίησαν σε αυστηρούς τόνους ότι αν δεν αλλάξουμε ρότα, η χρεοκοπία θα επέλθει και θα απειληθεί η θέση της χώρας στην ευρωζώνη.
Αυτό το τόσο σαφές μήνυμα προκάλεσε μεγάλη ταραχή και ανάγκασε τον κ. Παπανδρέου να συγκαλέσει εκτάκτως υπουργικό συμβούλιο στη Θεσσαλονίκη και να εμπλουτίσει με τον κεφαλικό φόρο επί των ακινήτων, την επίσπευση ψήφισης του προϋπολογισμού και την αφαίρεση ενός μισθού από τους αιρετούς κρατικούς λειτουργούς, τα μέτρα περιορισμού των μισθών και εκείνο της εργασιακής εφεδρείας στον δημόσιο τομέα, που είχε αποφασίσει το υπουργικό συμβούλιο την περασμένη Τρίτη.

Αλλά και αυτά τα τόσο οδυνηρά και σκληρά μέτρα φαίνεται για την ώρα να μην έχουν αλλάξει τις διαθέσεις των Ευρωπαίων και δη των Γερμανών. Οι επιτελείς της κυρίας Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν πεισθεί από τις ελληνικές αποφάσεις και συνεχίζουν να μεταδίδουν πως η ελληνική χρεοκοπία δεν είναι ταμπού και ότι συζητείται και αξιολογείται ως σενάριο.

Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η τύχη της ελληνικής υπόθεσης. Ωστόσο είναι φανερό: απειλούμεθα ευθέως ως χώρα, ως λαός και ως έθνος. Και ότι αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο μιας ατιμωτικής χρεοκοπίας, η οποία πιθανότατα να συνοδευθεί από την εξώθησή μας σε οικειοθελή αποχώρηση από την ευρωζώνη.

Το πόσο δυστυχής θα είναι μια τέτοια εξέλιξη δεν μπορεί να περιγραφεί με ασφάλεια και ακρίβεια, τόσο για τον εθνικό όσο και για τον προσωπικό βίο του καθενός. Η Ελλάδα πτωχεύοντας και εξωθούμενη στην έξοδο από το ευρώ θα δοκιμασθεί πολλαπλώς.

Και το ερώτημα που τίθεται: Είναι δυνατόν να μην έχει αντιληφθεί ο πολιτικός κόσμος τις συνέπειες τόσο ακραίων γεγονότων; Είναι δυνατόν να μην βρίσκει ούτε κι αυτή την ώρα πεδίο επαφής και συνεννόησης; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί που εκπροσωπούν κόμματα και δυνάμεις ότι θα τελειώσουν την επομένη ώρα της πτώχευσης; Οτι το βάρος που θα φέρουν θα είναι ασήκωτο και ότι δεν θα μπορούν να σταθούν ούτε ώρα στη χώρα; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η εξουσία τους, η όποια εξουσία τους, είναι θνησιγενής και αμφισβητούμενη, ότι εξαρτάται από τη διατήρηση ομαλού εθνικού βίου και ότι όποιες άλλες επιλογές θα φέρουν τη χώρα στα πρόθυρα οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής; Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της εθνική συνεννόησης.

Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται και σε άλλα προσβλέπει, βυθίζει τη χώρα και την οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στον όλεθρο και την καταστροφή.