«τι κάναμε εμείς γι' αυτόν τον τόπο»

Δεν αντιλαμβάνομαι επακριβώς τους λόγους για τους οποίους ορισμένοι έχουν ξεσηκωθεί με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και ειδικά με την εκτίμησή του, ότι ευτυχώς που ήρθε η τρόικα για να μας ελέγχει, διότι έτσι θα αποκτήσουμε - επιτέλους!! - κι εμείς αυτοέλεγχο. Αδικο έχει; Δηλαδή όταν ο αείμνηστος Παναγιώτης Κανελλόπουλος (τι θυμήθηκα κι εγώ τώρα, μέρες που είναι) είχε πει σε έναν αμερικανό στρατηγό, Βαν Φλιτ τον έλεγαν, που επισκέφθηκε την Ελλάδα, επιδεικνύοντας του παράλληλα ένα στρατιωτικό άγημα «στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας», είχε άδικο;
Ή μήπως όταν παλιοί προοδευτικοί σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους να μην τους ακούσει κανένας κομμουνιστής, της Αλέκας, και τους χαρακτηρίσει φασίστες, ότι «ευτυχώς που ήρθε ο Σκόμπι (ο επικεφαλής των αγγλικών δυνάμεων στα Δεκεμβριανά) και σωθήκαμε, Αλβανία θα γινόμασταν», δεν έλεγαν την αλήθεια; Θα μου πεις, συσχετίζεις ανόμοια πράγματα. Οχιιιι, γιατί αν τα δεις και τα τρία με μια ευρύτητα, θα καταλάβεις ότι στον πυρήνα τους υπάρχει το βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του Ελληνα - να το πω; ας το πω - ότι θέλει πάντα να υπάρχει από πάνω κάποιος που να του λέει τι θα κάνει. Ακόμη και τα αυτονόητα!

Τον Ιούνιο

κινήθηκε κάτι

Το είπα και ξεθύμανα, γιατί έχω κι εγώ θυμό μέσα μου με όσα γίνονται. Και θυμό, και απογοήτευση, και ένταση, και αποστροφή. Διότι δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να είναι η χώρα (χρησιμοποιώ αυτούσιες εκφράσεις του Γιώργου που έχει πει κατά καιρούς) σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», «να μειώνεται η εθνική μας κυριαρχία», «να είναι στην εντατική», «να βουλιάζουμε, αφού δεν αλλάζουμε», και η κυβέρνηση να μην κάνει τίποτε για έξι ολόκληρους μήνες. Αυτό δεν είπε εκείνο το παλικάρι, ο Τόμσεν του ΔουΝουΤου; Αυτό είπε. Και το κακό είναι ότι είχε δίκιο!!!

Από τις αρχές του χρόνου, η κυβέρνηση κοιμόταν, χουζούρευε, ήταν σε φάση τριαλαλά - τριαλαλό! Πήρε μέτρα πέρσι, τα οποία δεν εφάρμοσε ποτέ. Και έπρεπε να φτάσουμε στον Ιούνιο, για να κινηθεί κάτι. Που τι ήταν; Ο ανασχηματισμός. Οπου ο Γιώργος έφτιαξε την καλύτερη κυβέρνηση από την ημέρα που ανέλαβε. Μόνο που άργησε ενάμιση ολόκληρο χρόνο. Γιατί αυτή την κυβέρνηση έπρεπε να την φτιάξει τον Οκτώβριο του '09 που κέρδισε τις εκλογές. Αλλά...

Προβάλλει

ως λύση!

Αλλά δεν την έφτιαξε, γιατί είχε στο μυαλό του άλλα - μη με ρωτάτε, δεν ξέρω τι, φαντάζομαι πως πια ούτε και ο ίδιος (θέλει να) θυμάται. Το αποτέλεσμα ήταν να φτιάξει όχι κυβέρνηση, αλλά μια παιδική χαρά, που κλήθηκε να διαχειριστεί μια κρίση η οποία δεν είχε προηγούμενο για τη χώρα. Και όπως κάθε μπαρμπεράκος που μαθαίνει στου κασίδη το κεφάλι, η παιδική χαρά πήγε στην κρίση όχι με σχέδιο, με στρατηγική, με πρόγραμμα, αλλά βλέποντας και κάνοντας. Γι' αυτό χάθηκε τόσο νωρίς η μπάλα, και γι' αυτό δεν μαζεύεται τώρα με τίποτε το πράγμα. Ασε δε που ύστερα από όλα αυτά έγινε νοματαίος ο Σαμαράς, ο οποίος προβάλλει αίφνης ως εναλλακτική λύση. Υποψήφιος πρωθυπουργός, σου λέει. Τον είδα δυο μέρες στη Θεσσαλονίκη, και δεν πίστευα στα μάτια μου. Τον είδατε με τι κυνισμό είπε ότι θα κάνει συνεχώς εκλογές, μέχρι να γίνει πρωθυπουργός αν δεν πάρει αυτοδυναμία με την πρώτη;

Ετοιμάζονται

οι κουμπάροι

Ομως δεν φταίει ούτε ο Σαμαράς ούτε το κόμμα του. Οχιιιιι. Ο Γιώργος αποκλειστικά φταίει. Βαρύνεται καθ' ολοκληρίαν ότι με όσα έκανε, και όσα παρέλειψε να κάνει, λειτούργησε ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλα αυτά τα σαΐνια της Νέας Δημοκρατίας που κυβέρνησαν τον τόπο για πεντέμιση χρόνια και έφτασαν τη χώρα στον πάτο. Τους έβλεπα στο Βελλίδειο το περασμένο Σάββατο, και δεν πίστευα στα μάτια μου: όλος ο συρφετός των κουμπάρων, των κολλητών, των φίλων που γνωρίσαμε τόοοοσο καλά από το 2004 ώς το 2009 να χειροκροτεί, σχεδόν σε παραλήρημα, πότε τον Σαμαρά και πότε τον Καραμανλή, και να ξερογλείφεται στην προοπτική της ανακατάληψης της εξουσίας, για να ολοκληρώσει ό, τι άφησε στη μέση. Και τα

' βαλα φυσικά με τον Γιώργο που τους έδωσε αυτή τη δυνατότητα να ελπίζουν στην εξουσία και να εμφανίζονται άσπιλοι και αμόλυντοι... έτοιμοι να ξανακαταστρέψουν τη χώρα.

Θα είναι αργά

πια για δάκρυα

Την οποία χώρα καταστρέφουν συστηματικά ήδη οι πολίτες της. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς απεργούν συνεχώς, τα ταξί επίσης, οι δάσκαλοι, οι γιατροί, οι πανεπιστημιακοί, οι εφοριακοί και πάει λέγοντας. Το ΚΚΕ καλεί να μην πληρώσει κανείς τους φόρους - να υποθέσω ίσως γιατί θα θέλει ο Περισσός να κάνει κάποια γενναία χειρονομία; Αλλά πάλι, πόσα έχει το κόμμα του λαού για να δανείσει στο κράτος; Εδώ ούτε την κρατική επιχορήγηση δεν έχει αποποιηθεί! Πάμε μια χαρά, λοιπόν. Εκεί που θα έπρεπε να βάλουμε όλοι πλάτη, μπας και σωθεί η ρημάδα η χώρα, κάνουμε ό, τι μπορούμε για να την ρίξουμε ακόμη πιο βαθιά στον γκρεμό. Μοιραίοι, άβουλοι και ανυποψίαστοι - θύματα όλοι των δημοκόπων που μας σέρνουν στην καταστροφή. Θα έρθει όμως η ώρα που θα λέμε, «τι κάναμε εμείς γι' αυτόν τον τόπο» αλλά θα είναι αργά πια για δάκρυα.

Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ