Ανάπτυξη με παλιές λογικές δε γίνεται

Του Πάρι Κουκουλόπουλου

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της περασμένης εβδομάδας "στη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.Α.Α.Τ. με την ΕΝ.ΠΕ. ο Υπουργός επανέλαβε την απόφαση του Υπουργείου να εκχωρήσει το 30%, τουλάχιστον, των πόρων του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης στις 13 Περιφέρειες".

Μετά την τραγική κατάληξη των ψευδαισθήσεων όπως αποτυπώνεται στο 3ο Μνημόνιο, για όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα για τους αγρότες, κανένας δεν έχει δικαίωμα στο ψέμα, ούτε στις μισές αλήθειες.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει απόφαση εκχώρησης των πόρων του Υπουργείου στις Περιφέρειες, αλλά υποχρέωση που μας επιβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η υπερσυγκέντρωση πλούτου, δύναμης και ανθρώπων στο λεκανοπέδιο Αττικής είναι το οξυγόνο του πελατειακού κράτους, της γραφειοκρατίας του και των σύμφυτων συμφερόντων που έχουν αναπτυχθεί γύρω τους.

Αυτό είναι το περίφημο μοντέλο ανάπτυξης που κατέρρευσε και οδηγηθήκαμε στα Μνημόνια και αυτή την Ελλάδα αγωνίζεται να κρατήσει όρθια ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο και τους Υπουργούς τους.

Ακριβώς γι΄ αυτό, στην περίπτωση μας, προτιμούν τα μισόλογα περί "απόφασης εκχώρησης", ενώ πρόκειται για ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και για τον ίδιο λόγο υιοθετούν τις προτάσεις της γραφειοκρατίας του Υπουργείου προκειμένου να μη χάσουν τον έλεγχο των "πελατών".

Διαβάζουμε ότι οι Περιφέρειες θα δραστηριοποιηθούν σε όλο, περίπου, το φάσμα των μέτρων και των υποπρογραμμάτων του Π.Α.Α. 2014-20.  Ακόμα κι εκεί που δε διαθέτουν στελέχη και εμπειρία.

Με ανάλογο τρόπο το Υπουργείο θα εξακολουθήσει να ασχολείται με τομείς όπου αδυνατεί να αξιολογήσει προτάσεις και να ελέγξει το αποτέλεσμα των χρηματοδοτήσεων.

Όλοι μαζί ιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου, για την ακρίβεια 70-30, σα να μην συμβαίνει τίποτα.

Στη σύντομη θητεία μου στο ΥΠ.Α.Α.Τ. κατέθεσα δημόσια μια πρόταση για το περίφημο 30% που έτυχε παντού θετικής αποδοχής, αλλά δυστυχώς δεν υπογράφηκε από αυτούς που είχαν την αρμοδιότητα ίσως γιατί σκέφτονταν με τρόπο ανάλογο με τους σημερινούς.

Οι 13 Περιφέρειες μπορούν και πρέπει να αναλάβουν την αποκλειστική ευθύνη διαχείρισης συγκεκριμένων δράσεων και προγραμμάτων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης.

- Νέοι Αγρότες

- Σχέδια βελτίωσης

- Αρδευτικά μέχρι 5 εκ. ευρώ

- Αγροτική και δασική οδοποιία

- Μικρά δημόσια έργα

- Αναδασμοί

- Leader

- ΟΠΑΑΧ.

Όλα τα παραπάνω είναι ακριβώς το 30% του προγράμματος και οι Περιφέρειες έχουν απόλυτη ετοιμότητα και επιχειρησιακή ικανότητα να δράσουν αποτελεσματικά.

Με τη ριζική αποκέντρωση αυτών των δράσεων επιτυγχάνονται συγκεκριμένοι στόχοι.

·         Η ηλικιακή ανανέωση του ενεργού αγροτικού πληθυσμού είναι διαρθρωτική ανάγκη για την πατρίδα μας και τα προγράμματα νέων αγροτών το βασικότερο εργαλείο της.

      Σήμερα όλη η δουλειά γίνεται από τις Περιφέρειες και στη συνέχεια           παρεμβάλλονται δύο επίπεδα ελέγχου και εγκρίσεων απ΄ το κράτος!

Το αποτέλεσμα είναι καθυστερήσεις, απογοήτευση και εγκατάλειψη της προσπάθειας από νέους ανθρώπους. 

·         Τα σχέδια βελτίωσης είναι το μοναδικό εργαλείο εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης για τον παραγωγό και η εμπλοκή του Υπουργείου οδηγεί σε καθυστερήσεις που στην περίπτωση των κτηνοτρόφων φτάνουν και τα 3 χρόνια!

     Χιλιάδες παραγωγοί τα προηγούμενα χρόνια όταν έφτασε η έγκριση            χρηματοδότησης των σχεδίων τους είχαν χρεοκοπήσει, γονατισμένοι από τα     δάνεια των τραπεζών.

·         Δεν αναφέρομαι στις επόμενες δράσεις που είναι προκλητικά αυτονόητες αρμοδιότητες των Περιφερειών και είναι εν τέλει ανόητο να θέλει να έχει λόγο το Υπουργείο για το πού χρήζει βελτίωσης η αγροτική οδοποιία και πού υπάρχει ανάγκη για... ποτίστρες.

     Οφείλω όμως να αναφερθώ σε κάτι εξίσου προκλητικό όπου κυριαρχούν τα           μισόλογα και οι λογικές συνδιαχείρισης.

     Τα προγράμματα Leader και ΟΠΑΑΧ είναι εξ ορισμού περιφερειακά         προγράμματα που υπηρετούν τους ίδιους στόχους και η εμπλοκή του           Υπουργείου σ΄ αυτά θυμίζει την αλεπού στο παζάρι.

     Οι πρωτοβουλίες τοπικών και Περιφερειακών Αρχών στον κρίσιμο τομέα του       αγροτουρισμού είναι βέβαιο ότι ενισχύουν τη συνέργεια του τουρισμού με τα            τοπικά προϊόντα και ανοίγουν έναν κρίσιμο και χρήσιμο δρόμο για την     ανάπτυξη.

Τίποτα φυσικά δεν εμποδίζει να υπάρξει αποκέντρωση περισσότερων πόρων στις Περιφέρειες, όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Η Περιφέρεια Κρήτης, για παράδειγμα, μαζί με το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ της είναι σίγουρο ότι μπορούν να διαχειριστούν προγράμματα καινοτομίας.

Το ίδιο ισχύει και για την Κεντρική Μακεδονία, αλλά και για όλες σχεδόν τις Περιφέρειες.

Η πρόταση είναι απλή και καθαρή.

Αποκέντρωση εδώ και τώρα του 30% για συγκεκριμένες δράσεις και σχεδιασμός με διάλογο για στοχευμένη αποκέντρωση πόρων στο 50% μέχρι την 31.12.2016.

Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας τις παλιές λογικές.

άρθρο στην εφημερίδα Agrenda