"Σεπτέμβρης" ...

"Σεπτέμβρης" 
ποίημα, της Ολυμπίας Τσικαρδάνη για την καινούρια σχολική χρονιά που ξεκινά σήμερα...

Άδειες οι τάξεις.
Ορφανές.
Χωρίς βιβλία στα θρανία,
χωρίς φωνές στους διαδρόμους…
Ο απόηχος προσπαθειών
δεκάδων γενεών
θαρρείς πως περιφέρεται
στο χώρο.
Χώρος άχρονος.
Συμπύκνωση ελπίδων
και προσδοκιών
εδώ, που θά ‘πρεπε
να ανατρέφεται το νέο αίμα
με πνεύμα Ελληνικό
κι όχι Ελλαδικό
γεμάτο φως
και θαύματα της σκέψης
γεμάτο με μεγέθη σύμπαντος…

Άσκοπα περιφέρομαι
προσμένοντας εκείνη τη στιγμή
που θ’ αντικρύσω πάλι
τα βλέμματα του αύριο.
Κάθε Σεπτέμβρη, με παρασύρει
η ανυπόμονη χαρά ,
η προσμονή των νέων δυνατοτήτων
καθώς η κάθε τάξη
νέες προοπτικές υπόσχεται…
Υπόσχεται;
Πόσες δυνάμεις θα χαθούν
στης τύχης τους μαιάνδρους;
Πόσες στ’αλήθεια προοπτικές
θ’αναλωθούν σε αβέβαιες σπουδές
του τίποτα,
καθώς το όραμα
για μια παιδεία ευγενική
μένει σαν άδειο κέλυφος
στην ασταθή αμμουδιά
των νέων δοκιμών;
Κρίμα που η πειθαρχημένη ορμή
στρέφεται σε εξετάσεων άθλους.
Με λύπη συλλογιέμαι
πως λίγοι μόνο νεοσσοί
θα επιδιώξουν
την παράλληλη κατάκτηση
μιας σχέσεως ερωτικής
με την Παγκόσμια γλώσσα
του μέτρου ,της αρμονίας
και της αισθητικής…
Αιώνες τώρα
οι εραστές των ιδεών
πρέπει να αντιπαλεύουν
τη χρησιμοθηρία…



Ολυμπία Τσικαρδάνη