Τη αυτή ημέρα (27 Σεπτ.) μνήμη της αγίας
νεομάρτυρος Ακυλίνης της
Ζαγκλιβερινής, 1764. (από το
Συναξάρι)
Το πρόσωπο της νεομάρτυρος
Ακυλίνας, του 17χρονου
κοριτσιού από το Ζαγκλιβέρι, η ειρηνική
μαρτυρία της για το Χριστό απέναντι
στην ωμή βία οθωμανικής εξουσίας και η μαρτυρική
τελείωση του βίου της (όλα εν ειρήνη)
γι’ Αυτόν στις 27-9-1764,
η πρώτη ταφή της από τους οθωμανούς
στο μουσουλμανικό νεκροταφείο του χωριού της, το Ζαγκλιβέρι, η εκταφή του σκηνώματός της το ίδιο βράδυ από 3 νέους
χριστιανούς του Ζαγκλιβερίου, η μεταφορά
και η εκ νέου δεύτερη ταφή σε άγνωστο τόπο
και η επί 248 έτη άγνωστη θέση,
η εύρεση του ιερού λειψάνου της έξω από τη θύρα του Αγίου Βήματος του ι.
ναού Ταξιαρχών της Όσσας Λαγκαδά, στις 8-2-2012, από το Σεβ. Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη και τους συνεργάτες του, που μόνο με θαύμα μπορεί να παραβληθεί, η επιβεβαίωση με όλα τα σύγχρονα επιστημονικά μέσα και η ταυτοποίηση των ευρεθέντων λειψάνων με το πρόσωπο της Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής,
ναού Ταξιαρχών της Όσσας Λαγκαδά, στις 8-2-2012, από το Σεβ. Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη και τους συνεργάτες του, που μόνο με θαύμα μπορεί να παραβληθεί, η επιβεβαίωση με όλα τα σύγχρονα επιστημονικά μέσα και η ταυτοποίηση των ευρεθέντων λειψάνων με το πρόσωπο της Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής,
η ιστορικής σημασίας μετακομιδή των
λειψάνων της από την Όσσα (Ιερή Μητρόπολη Λαγκαδά) στο Ζαγκλιβέρι (Ιερή Μητρόπολη Ιερισσού) στις 26 και 27-9-2013, με την πρωτοβουλία και συνεργασία των δύο Μητροπολιτών, του Λαγκαδά Ιωάννη και του Ιερισσού Θεοκλήτου και τέλος ο τρόπος της μετακομιδής που ήταν η ακριβής επανάληψη της πρώτης μεταφοράς του σκηνώματος της Αγίας στις 27-9-1764.
λειψάνων της από την Όσσα (Ιερή Μητρόπολη Λαγκαδά) στο Ζαγκλιβέρι (Ιερή Μητρόπολη Ιερισσού) στις 26 και 27-9-2013, με την πρωτοβουλία και συνεργασία των δύο Μητροπολιτών, του Λαγκαδά Ιωάννη και του Ιερισσού Θεοκλήτου και τέλος ο τρόπος της μετακομιδής που ήταν η ακριβής επανάληψη της πρώτης μεταφοράς του σκηνώματος της Αγίας στις 27-9-1764.
Όλα τα παραπάνω προκαλούν στο σημερινό άνθρωπο την
έκπληξη, το θαυμασμό, τη συγκίνηση, τον προβληματισμό για:
τη θέση της ομολογίας του
ονόματος του Χριστού στο σύγχρονο κόσμο, τον τρόπο με τον οποίο (πρέπει να) γίνεται αυτή, τις πιθανές συνέπειες
από την εκδήλωση αυτού του τρόπου και για:
την επεξεργασία προτάσεων (παιδείας και
πολιτικής) για στάση ζωής της ‘’μη
βίας’’, τον προβληματισμό και τη συνεργασία των ‘’πολιτισμένων’’ κοινωνιών όχι
μόνο απέναντι στην έξωθεν ωμή και επιθετική βία, αλλά και κυρίως απέναντι στην εσωτερική βία που οι ίδιες
παράγουν. Πρέπει κάποτε ο φαύλος
κύκλος της βίας να κλείσει με αυτεπίγνωση.
‘’Ο κόσμος μας αποτελείτο ανέκαθεν από
διάφορες θρησκείες και πολιτισμούς, οι οποίοι κατά τον παρελθόν πολλές φορές
συγκρούσθηκαν. Αυτές, όμως, οι συγκρούσεις δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στην
καταστροφή. Οι άνθρωποι είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε όλοι μαζί στην γη. Και
η ειρηνική συμβίωση είναι η μόνη δυνατότητα, για να το πετύχουμε και αυτή είναι
εφικτή, όταν στηρίζεται στον σεβασμό του
συνανθρώπου και των πιστευμάτων του.
Είναι εφικτή, όταν ο άνθρωπος δεν
διακατέχεται από αίσθηση υπεροχής για αυτό το οποίο είναι ή πρεσβεύει.
Είναι εφικτή, όταν οι άνθρωποι, όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, ανέχονται ‘’αλλήλους εν αγάπη’’,
προσπαθούν να κατανοήσουν ο ένας τον
άλλον και να συνυπάρξουν επί τη βάσει όσων τους συνδέουν και όχι όσων τους
χωρίζουν και τους διαιρούν’’. (Οικουμενικός
Πατριάρχης Βαρθολομαίος, από την ομιλία του στους μαθητές του μουσικού
σχολείου Κομοτηνής, 23-9-2014).
Προτείνω για ανάγνωση το πόνημα:
‘’Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της αγίας, ενδόξου, νεομάρτυρος
Ακυλίνης-Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης – του Μητροπολίτου Λαγκαδά,
Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου, έκδοση: Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Όσσα –
Λαγκαδά 2012’’
και το άλλο: ‘’Η αγία νεομάρτυς Ακυλίνα η
Ζαγκλιβερινή, Αρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως
Ιερισσού - βίος, εύρεση και η μετακομιδή των λειψάνων, έκδοση: Ιεράς
Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου 2013’’,
για μια
ολοκληρωμένη εικόνα (και γεύση) των γεγονότων, με μια επίσκεψη στην Όσσα και στο Ζαγκλιβέρι. Είναι
ό,τι το καλύτερο.
Επισκεφτήκαμε, από την Ενορία Αγίου Διονυσίου
Βελβεντού, την Όσσα δυο φορές (4 και
25-11-2012). Είδαμε τους δύο τάφους Κυράννας της Οσσαίας και Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής. Ακούσαμε τις αφηγήσεις των πατέρων
Ιωάννη και Θωμά. Προσκυνήσαμε τα
ιερά λείψανα των Αγίων. Και σιωπήσαμε.
Είναι συγκλονιστικά όλα εκεί πάνω.
Η Όσσα και το Ζαγκλιβέρι είναι (μπορούν να γίνουν) τόποι σπουδής, μαθήματα πολιτισμού για τους μαθητές των σχολείων μας.
Η επιλογή για τα σχολεία (τουλάχιστον του μακεδονικού χώρου διότι οι αποστάσεις
είναι σχετικά μικρές) είναι εφικτή μέσα στο πλαίσιο εκδηλώσεων για τον
πολιτισμό και για την αυτογνωσία.
Τελέσαμε, 27-9-2014 (και με την παρουσία μαθητών
των σχολείων μας, το επέτρεψε άλλωστε και η ημέρα - Σάββατο) στον Ιερό Ναό του
Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού, Θεία Λειτουργία στη μνήμη της Αγίας Νεομάρτυρος
Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής.
Απολυτίκιον.
Ήχος πλ.α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ζαγκλιβέριον
χαίρει εν τη αθλήσει σου, η σε βλαστήσασα κώμη ως άνθος εύοσμον, Ακυλίνα του Χριστού καλλιπάρθενε,
συ γαρ ενήθλησας στερρώς, και εδέξω εκ Θεού το στέφος της αφθαρσίας,
εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
π.
Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
27-9-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου