Ε ρε γλέντια!..

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ( ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ 17/9/2014 ΤΑ ΝΕΑ)

Θύμωσαν, λέει, διάφοροι καραμανλικοί επειδή ο Σημίτης είπε σε ένα Συνέδριο ότι η Ελλάδα εκτροχιάστηκε δημοσιονομικά την πενταετία 2004-2009.

Κι αντί να πιουν ξίδι να τους περάσει ο θυμός, άρχισαν να διακινούν διάφορα ακατάληπτα για το Χρηματιστήριο ή τον Τσουκάτο.

Επειδή όμως προσωπικά δεν εκτιμώ τους στόκους (κι ακόμη λιγότερο τους φαύλους στόκους…), να θυμίσω μερικούς αδιαμφισβήτητους αριθμούς που δεν έχουν καμία σχέση με χρηματιστήρια ούτε με Τσουκάτους.

Λοιπόν, λεβέντες, τα πράγματα έχουν ως εξής:

- Το 2003 οι πρωτογενείς δημόσιες δαπάνες ήταν 30,46 δισ. ευρώ. Το 2009 έφτασαν αισίως στα 57,98 δισ. ευρώ. Το κόστος του κράτους δηλαδή διπλασιάστηκε μέσα σε πέντε χρόνια, κάτι που μάλλον αποτελεί πανευρωπαϊκό ρεκόρ!..

- Στις 31 Μαρτίου 2004 (όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Καραμανλή) το δημόσιο χρέος ήταν 184,51 δισ. ευρώ. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 (όταν παρέδωσε η κυβέρνηση Καραμανλή) το χρέος ήταν 297,72 δισ. ευρώ. Αυξήθηκε δηλαδή κατά 113,5 δισ. ή 61,5% μέσα σε πέντε χρόνια.

Δεν ξέρω αν είναι και αυτό ρεκόρ αλλά σίγουρα μας βάζει στα μετάλλια!

- Από αυτά τα 113,5 δισ. πρόσθετου δανεισμού, τα 85 δισ. πήγαν σε βάθος πενταετίας για να καλύψουν το συνεχώς αυξανόμενο κόστος λειτουργίας του κράτους.

Ολα τα άλλα είναι κολοκύθια τούμπανα. Οι αδιάψευστοι αριθμοί λένε πως η νεοδημοκρατική διακυβέρνηση είχε λανσάρει την εξής πατέντα: έβαζε να δανείζεται το κράτος για να μοιράζει η κυβέρνηση λεφτά από δανεικά. Ε ρε γλέντια!..

Και μοίρασε τόσο πολλά ώστε ακόμη κι ο επερχόμενος τότε Γιώργος Παπανδρέου πίστευε ότι «λεφτά υπάρχουν!» και θα υπάρχουν στο διηνεκές, άρα ότι θα συνεχίσει κι αυτός την ίδια πατέντα - την οποία, να υπενθυμίσω, είχε εφαρμόσει πρώτος ο αείμνηστος πατέρας του…

Είναι ακριβώς η πατέντα που υπόσχεται τώρα να επαναφέρει ο Τσίπρας επιστρέφοντας τη χώρα στην προτέρα κατάσταση. Θα μοιράζει λεφτά όπως μοίραζαν και οι προηγούμενοι.

Αν τα βρει, όμως… Διότι ο Τσίπρας είναι πιο άτυχος από τον Παπανδρέου, όπως ο Παπανδρέου αποδείχθηκε πιο άτυχος από τον Καραμανλή.

Η βασική διαφορά του επόμενου από τον προηγούμενο είναι πάντα ότι ο επόμενος κινδυνεύει να τον πάρουν χαμπάρι. Κι ευτυχώς ή δυστυχώς, μας έχουν πάρει χαμπάρι εδώ και καιρό.

Φοβούνται δηλαδή οι Ευρωπαίοι ότι θα ξαναρχίσει το πάρτι; Κάθε άλλο! Ξέρουν ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν λεφτά.

Απλώς γελάνε με τα αδιόρθωτα καμώματά μας.

Και περιμένουν πότε θα επιχειρήσουμε να ξαναρχίσουμε το γλέντι ώστε να μας γλεντήσουν κι αυτοί με την ψυχή τους.

ΤΑ ΝΕΑ