Η
συζήτηση για τον προϋπολογισμό παρέχει μια μοναδική ευκαιρία σε όλα τα μέλη της
Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων να παρουσιάσουν τις απόψεις τους για την
οικονομική πορεία της χώρας και να αξιολογήσουν αν ο προϋπολογισμός που
συζητούμε μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στην επίτευξη των στόχων της οικονομικής
πολιτικής όπως τους προσδιορίζει ο Υπουργός των Οικονομικών στην Εισηγητική
έκθεση.
Από
τις ομιλίες των συναδέλφων προκύπτει ότι οι περισσότεροι εξάντλησαν τις
τοποθετήσεις σε μια κριτική που αφορούσε στην αδυναμία του προϋπολογισμού να τροφοδοτήσει
την ανάπτυξη και να ανταποκριθεί στα αυξημένα προβλήματα των άνεργων αλλά και
όλων όσων είδαν τα εισοδήματα τους να μειώνονται τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Μία άλλη κριτική αφορά τις μακροοικονομικές υποθέσεις -όπως μόλις
ακούσαμε να αναπτύσσει ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ- που ενσωματώνει ο προϋπολογισμός
τις οποίες θεωρούν ανεδαφικές.
Λένε
πολλοί συνάδελφοι ότι την επόμενη χρονιά η ύφεση και η ανεργία θα διαμορφωθούν
σε επίπεδα υψηλότερα από τα αναφερόμενα στον προϋπολογισμό και επομένως και οι
στόχοι για τα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα είναι δύσκολο να επιτευχθούν.
Επομένως,
προεξοφλούν ότι η χώρα θα βρεθεί για μια ακόμη φορά εκτός στόχων γεγονός που με
τη σειρά του θα οδηγήσει στην ανάγκη λήψης νέων μέτρων και έτσι συντηρείται
ένας φαύλος κύκλος.
Ας
ξεκινήσω με την παραδοχή ότι οι επισημάνσεις των συναδέλφων αυτών μπορεί να
είναι σωστές και ότι οι εκτιμήσεις τους μπορεί να επαληθευτούν.
Δεν
άκουσα ποια είναι η πρόταση τους ώστε να ξεπεράσουμε αυτή παγίδα;
Να
δεχτώ ότι προτείνουν τα εξής:
1)
Όχι
μόνο να μην περικοπούν οι δαπάνες στο σκέλος των μισθών και των συντάξεων αλλά
να διατηρηθούν και στην καλύτερη των περιπτώσεων να αυξηθούν. Έτσι, θα
τροφοδοτηθεί η κατανάλωση και θα διατηρηθούν θέσεις εργασίας με ευεργετικά
αποτελέσματα για το εθνικό εισόδημα και την διατήρηση θέσεων εργασίας.
2)
Επιπρόσθετα, και το είπε καθαρά τουλάχιστον
ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο να πρέπει να αποφύγει η κυβέρνηση κάθε
περικοπή των δημοσίων επενδύσεων αλλά αντίθετα πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες
για δημόσιες επενδύσεις. Εδώ τουλάχιστον ως προς το ζήτημα της περικοπής των
επενδύσεων να πω ότι έχει απόλυτο δίκιο και θεωρώ δόκιμη την κριτική του που
αφορά όχι μόνο το σήμερα και το αύριο αλλά και όλη την περίοδο που προσωπικά
συμμετείχα σε κυβερνητική θέση στο ΥΠΟΙΚ.
3)
Τέλος, εκτιμώ ότι οι συνάδελφοι προτείνουν
μείωση των φόρων στους μισθωτούς και συνταξιούχους και διεύρυνση της
φορολογικής βάσης για να καλυφθούν οι πρόσθετες αυτές δαπάνες -για Δημόσιες
Επενδύσεις και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις- εν μέρει η στο σύνολό τους.
Εκτιμώ
ότι υποστηρίζουν ότι ο συνδυασμός αυτών των προτάσεων πολιτικής θα οδηγήσει σε
επαναφορά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Δύσκολα
φαντάζομαι ότι υπάρχει συνάδελφος σε αυτή την αίθουσα που θα είχε αντίρρηση
ακόμη και αν δεν είναι ειδικός στα οικονομικά.
Και
οι παλαιότεροι εκ των συναδέλφων που έχουν συμμετάσχει σε πολλές ανάλογες
συζητήσεις στο παρελθόν θα θυμούνται ότι αυτή ήταν και η πάγια τοποθέτηση
πολλών συναδέλφων από διαφορετικές πτέρυγες της Βουλής.
Άρα,
αφού όλοι γνωρίζουμε τι είναι σωστό μπαίνει το πολύ απλό ερώτημα γιατί δεν το
εφαρμόζουμε.
Ο
εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την απάντηση. Είπε ότι δεν το κάνει η κυβέρνηση για
λόγους ιδεολογικούς για λόγους ταξικούς.
Είμαι
ο τελευταίος σε αυτή την αίθουσα που θα ισχυριζόμουν ότι έχει καταργηθεί η πάλη
των τάξεων ή θα το επιθυμούσα να συμβεί.
Θέλω
όμως όλοι οι συνάδελφοι που κινούνται σε αυτή τη λογική να μας καταθέσουν μια
συγκεκριμένη πρόταση που να λέει τα εξής:
Η
οικονομία για να φύγει από την ύφεση την επόμενη χρονιά - με βάση το δικό τους
τρόπο ανάλυσης ως προς τον τρόπο λειτουργίας – πόσα δις πρόσθετης δημόσιας
δαπάνης έχει ανάγκη, 5, 8, 10 δις ;
Ας
μας πουν ότι για να επιστρέψει η οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης η
δαπάνη πρέπει να αυξηθεί τόσα δισεκατομμύρια.
Ας
μας πούνε επίσης ότι ξέρετε αυτά θα τα καλύψουμε από έσοδα που θα έχουμε από
τις συγκεκριμένες πηγές τις ποίες πρέπει να περιγράψουν.
Και
όσες δαπάνες δεν καλυφθούν θα τις
χρηματοδοτήσουν με κεφάλαια που θα δανειστούν από κάποιες πηγές που θα σας τις
ονοματίσουν πχ Ρώσους, Κινέζους, Νεφελίμ και ότι άλλο θέλει να προτείνει
κανείς.
Γιατί
εκτιμώ ότι όλοι αποδέχονται ότι οι επίσημοι δανειστές μας δεν θα δεχτούν να
χρηματοδοτήσουν αυτή την πρόταση για αυτό και δεν τους περιλαμβάνω μεταξύ των
εν δυνάμει δανειστών σε αντίθεση με τους Νεφελίμ που ίσως είναι πιο
συνεννοήσιμοι και έχουν κατανόηση που δεν έχουν οι δανειστές μας.
Και θέλω να ανοίξω μία παρένθεση στο σημείο
αυτό που αφορά τη στάση των δανειστών μας. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα χτίστηκε από
πολιτικούς που είχαν νωπές τις συνέπειες από το Β΄ παγκοσμίου πόλεμο. Έναν
πόλεμο που την αφετηρία του μπορεί κάποιος να την αναζητήσει μεταξύ άλλων
παραγόντων και στη μεταχείριση της Γερμανίας από τους νικητές του Α΄ παγκοσμίου
πολέμου. Οι πολεμικές επανορθώσεις και η σκιώδης συμπεριφορά των συμμάχων
καλλιέργησε τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του Ναζισμού μεταξύ των Γερμανών που
υπέφεραν από την οικονομική δυσπραγία και την εθνική ταπείνωση . Η ιστορία
πρέπει να διδάσκει , εμείς ως χώρα έχουμε κάνει πολλά λάθη και προσπαθούμε με
μεγάλες θυσίες των πολιτών να τα επανορθώσουμε.
Οι
δανειστές μας ας σεβαστούν αυτές τις θυσίες και τις προσπάθειες και ας
σεβαστούν το εθνικό μας φιλότιμο. Το λέω αυτό έχοντας πείρα δυόμιση χρόνων από
συζητήσεις μαζί τους.
Ας
μην κάνουν λάθη που όλοι ξέρουμε ότι μπορεί να οδηγήσουν σε περιπέτειες. Ας
σεβαστούν το Ελληνικό Κοινοβούλιο και τις αποφάσεις του, γιατί οι Δημοκρατικές
χώρες δεν κυβερνώνται ούτε με εντολές ούτε με διατάγματα .
Και
επανέρχομαι δεν μας εξηγήσατε σήμερα που θα βρείτε τα χρήματα αλλά φαντάζομαι
προλαβαίνετε να το κάνετε μέχρι τη συζήτηση στην ολομέλεια.
Αυτή
η τεκμηριωμένη πρόταση θεωρώ ότι θα αποτελέσει τη βάση για μια ορθολογική
συζήτηση που μπορεί πραγματικά να δώσει την ευκαιρία για την διερεύνηση
εναλλακτικών πολιτικών αντιμετώπισης του προβλήματος της ύφεσης αλλά και της
δημοσιονομικής προσαρμογής.
Άκουσα
επίσης να γίνεται λόγος και για το ιδεολογικό υπόβαθρο των πηγών ανάπτυξης όπως
περιγράφονται από τον προϋπολογισμό αλλά και μια κριτική για την διαδικασία
ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και την αδυναμία τους να συνδράμουν στην
αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας.
Θα
ξεκινήσω πρώτα με την ουσία του επιχειρήματος και μετά την υπόθεση του
ιδεολογικού υπόβαθρου.
Σύμφωνα
με την άποψη που κατατέθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ η κακή κατάσταση της παγκόσμιας
οικονομίας δε δικαιολογεί αισιοδοξία για αύξηση των Ελληνικών εξαγωγών.
Σωστό
αλλά αυτός είναι ένας σχεδιασμός μεσομακροπρόθεσμος που αφορά το νέο και προς
οικοδόμηση παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας και όχι μόνο την επόμενη χρονιά.
Και
συνδυάζεται με τη θέση που υποστηρίζουμε για υποκατάσταση των εισαγωγών και
κατά συνέπεια αύξηση της εγχώριας παραγωγής. Ναι έρχεται ο αντίλογος, αλλά η μη
βιωσιμότητα του χρέους καθιστά απαγορευτική κάθε επένδυση λόγω του κινδύνου
εξόδου από την ευρωζώνη αλλά και των υψηλών επιτοκίων.
Σωστά.
Για αυτό προτάσσουμε την διεκδίκηση της αντιμετώπισης του προβλήματος της
βιωσιμότητας του χρέους αλλά και της διασφάλισης της παραμονής στην ευρωζώνη.
Ας
δούμε τώρα και το ιδεολογικό υπόβαθρο της αναπτυξιακής αυτής επιλογής. Με τι να
το συγκρίνουμε για να δούμε ποιος ωφελείται και πόσο ωφελείται όπως συνήθως
ρωτά ο κ. Τσακαλώτος.
Με
το προηγούμενο αναπτυξιακό υπόδειγμα που στηρίζονταν στην αύξηση της δημόσιας
και ιδιωτικής κατανάλωσης μέσω της αύξησης του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους ή
με κάτι άλλο που θα μας το πείτε στην συζήτηση στην ολομέλεια;
Θα
περιμένω να σας ακούσω στην ολομέλεια .
Ας
δούμε τώρα τις θέσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Φαντάζομαι ότι
δεν είστε οπαδοί του αντιπραγματισμού και αναγνωρίζετε ότι σε μία σύγχρονη
καπιταλιστική οικονομία χρειάζεται ένα υγιές και κεφαλαιακά θωρακισμένο
τραπεζικά σύστημα για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη .
Εσείς
τελικά τι προτείνετε να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση ώστε να έχουμε υγιείς
τράπεζες ή όχι;
Να
γίνει με κεφάλαια από το ΤΧΣ ή με κεφάλαια από το EFSF;
Αν
είναι να γίνει με κεφάλαια από το EFSF όπως υποστήριξε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας από την
κυβέρνηση να διεκδικήσει να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση με αυτό τον τρόπο για να
μην επιβαρυνθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι, είστε έτοιμοι να παραχωρήσετε τον
έλεγχο της διοίκησης των Ελληνικών Τραπεζών στους δανειστές και να φύγει από το
Ελληνικό Δημόσιο ;
Τέλος,
έγινε και μια αναφορά στις αντινομίες του καπιταλισμού και στην αδυναμία του σε
αυτή την φάση να εξασφαλίσει μια ικανοποιητική κατανομή των εισοδημάτων κάτι
που στο παρελθόν αντιμετώπισε αποτελεσματικά η σοσιαλδημοκρατία ή το πελατειακό
κράτος ή η παροχή πρόσβασης φτωχότερων στρωμάτων στον δανεισμό.
Ο
καπιταλισμός όπως προκύπτει από την εμπειρία των τελευταίων 200 χρόνων έχει
καταφέρει να διατηρηθεί ως σύστημα παρά τις συνεχείς κρίσεις και ταυτόχρονα
έχει διατηρήσει την ικανότητα να παράγει πλούτο αποτελεσματικότερα από
οποιοδήποτε άλλο σύστημα οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας στη σύγχρονη
εποχή .
Όντως
υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα που αφορά την άνιση
-μεταξύ των περιοχών του πλανήτη αλλά και στο εσωτερικό των χωρών- κατανομή του
πλούτου που παράγεται.
Και
εδώ υπήρξαν τεράστιες συγκρούσεις στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος για το
πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αυτό.
Το
ερώτημα αυτό τέθηκε σε ανύποπτο χρόνο με το δίλλημα «Μεταρρύθμιση η
Επανάσταση;»
Η
ιστορική εμπειρία έδειξε ότι όσοι τάχθηκαν υπέρ της μεταρρύθμισης εξασφάλισαν
για τους εργαζόμενους καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και πρόσβασης σε δημόσια
αγαθά από αυτούς που επέλεξαν την επανάσταση.
Δεν
ξέρω αν σήμερα συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις νέες σας προσεγγίσεις για την
αντινομίες του καπιταλισμού και με αφορμή την παρούσα κρίση κρίνετε ότι πρέπει
να επανεξεταστεί το ερώτημα ή αν προτείνετε απλά να αναζητήσουμε νέες προτάσεις
αλλά εντός του καπιταλισμού.
Εγώ
θα σας απαντήσω για λογαριασμό της σύγχρονης ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Η
απάντηση είναι μία.
Ναι,
να αναζητήσουμε αποτελεσματικές απαντήσεις που δεν κατάφερε να δώσει η
ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία τα τελευταία
20 χρόνια που κυριάρχησαν οι νεοφιλελεύθερες ιδέες για δικαιότερη
κατανομή του παραγόμενου πλούτου αλλά εντός του καπιταλισμού.
Για
αυτό λοιπόν,
Συνάδελφοι
του ΣΥΡΙΖΑ, μην ξανοίγεστε στα βαθειά νερά .
Γιατί
αν ποτέ βρεθείτε στην εξουσία, τις δικές μας βασικές πολιτικές επιλογές θα
ακολουθήσετε
Αυτές
που τώρα καταγγέλλετε.
Και
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΙΝΑΙ και άλλοι πρώην «αντιμνημονιακοί» τώρα κατάλαβαν πόσο αρνητικός
είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ευρώπη και πόσο δίκιο είχαμε όταν το
λέγαμε τα προηγούμενα δυόμιση χρόνια .
Υιοθέτησαν
τις βασικές πολιτικές μας επιλογές.
ΟΠΟΙΟΣ
και να αναλάβει την εξουσία, εξαιρώ το ΚΚΕ, αυτό θα κάνει.
Γιατί
ό,τι και να λέμε, ό,τι και να λέτε, ήταν και είναι ο
μόνος λογικός δρόμος για να μην τελειώσουμε ως χώρα.
Και
να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου