Υπέρ πατρίδος

Την περασμένη Παρασκευή οι φήμες από το Λονδίνο οργίαζαν. Το μεγάλο χρηματοπιστωτικό κέντρο μετέδιδε ότι επίκειται η ελληνική χρεοκοπία, ότι οι Ελληνες δεν μπορούν να βάλουν τάξη στα οικονομικά τους, ότι δεν έχουν κουλτούρα πειθαρχίας, ότι η κυβέρνησή τους είναι αποσυντονισμένη και η αντιπολίτευση ζει στον κόσμο της, δεν έχει επαφή με το πρόβλημα και άρα η χώρα είναι καταδικασμένη.

Οι δικοί μας τραπεζίτες επίσης, που είχαν την ατυχία να βρεθούν τις τελευταίες ημέρες στη βρετανική πρωτεύουσα, μετέδιδαν ότι το κλίμα για την Ελλάδα είναι πολεμικό και πως οι ξένοι δεν αντέχουν πια ναακούν ασθενή επιχειρήματα, παιδιάστικες δικαιολογίες και φοβικές αναστολές.

Θεωρούν ότι δεν έχουμε κάνει όσα πρέπει και εξεγείρονται όταν αντιλαμβάνονται ότι εμείς εδώ πιστεύουμε πως σχεδόν είναι υποχρεωμένοι να μας σώσουν προκειμένου να αποφύγουν ενδεχόμενη κατάρρευση του ευρώ.
Το μήνυμα λοιπόν που φθάνει από παντού είναι ότι μας βαρέθηκαν πια και ότι αν δεν κάνουμε τις δέουσες προσπάθειες θα θέσουν σε εφαρμογή το επόμενο πλάνο, που δεν είναι άλλο από αυτό της διαμόρφωσης συνθηκών για την οικειοθελή αποχώρησή μας από την ευρωζώνη.
Και όπως φαίνεται είναι έτοιμοι είτε να μη δώσουν στο τέλος Σεπτεμβρίου τα χρήματα που αναλογούν στην έκτη δόση του δανείου είτε να δώσουν τα μισά. Με σκοπό να δείξουν, όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά σε όλο το πολιτικό σύστημα, ότι θα φέρουν άπαντες ευθύνη για την επαπειλούμενη στάση πληρωμών και τις συνέπειές της.
Κατά τα φαινόμενα είναι διατεθειμένοι να προκαλέσουν σοκ στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, να το φέρουν αντιμέτωπο με τις ευθύνες μιας επερχόμενης εθνικής καταστροφής και έτσι να προκαλέσουν την κινητοποίηση και ενεργοποίησή του.

Και είναι προφανές ότι αν λείψουν τα δανεικά και το κράτος αντί μισθών μοιράζει βεβαιώσεις οφειλής προς τους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους η κατάρρευση θα επέλθει χωρίς δεύτερη κουβέντα, η κοινωνική έκρηξη θα εκδηλωθεί και οι εθνικές απειλές θα πολλαπλασιασθούν.
Κακά τα ψέματα, τούτη τη φορά οι ξένοι δεν παίζουν. Εχουν σκοπό να μας αφήσουν χωρίς λεφτά, απόλυτα εκτεθειμένους σε οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς και εθνικούς κινδύνους.
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει οδός διαφυγής.

Από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν μπρος - πίσω.

Η κυβέρνηση δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει παρά να αναλάβει δυνάμεις και να λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα, αποδεχόμενη πλήρως την ευθύνη και το πολιτικό κόστος.

Ετσι κι αλλιώς χαμένη για χαμένη είναι. Τουλάχιστον να μείνει στην Ιστορία ότι έπεσε μαχόμενη στον αγώνα διάσωσης της οικονομίας και της χώρας. 
Αν. Καρακούσης-ΤΟ ΒΗΜΑ