Κουκουλόπουλος: Στόχος της κυβερνητικής πολιτικής η παραγωγή της εθνικής ποσόστωσης ζάχαρης.

«Κάνουμε ένα πρώτο μεγάλο βήμα για να πετύχουμε το μεγάλο εθνικό στόχο που είναι να φτάσουμε σταδιακά να καλλιεργούμε και να επεξεργαζόμαστε ό,τι μας αναλογεί από την εθνική ποσόστωση ζάχαρης. Δίνουμε συνδεδεμένη ενίσχυση στη νέα ΚΑΠ. Προσπαθούμε σε συνεργασία με τη βιομηχανία να βελτιώσουμε τις τιμές των εισροών, δηλαδή το κόστος παραγωγής, έτσι ώστε να γίνει πιο ελκυστική η καλλιέργεια για τον παραγωγό και βήμα-βήμα να ανοίξουμε ένα εργοστάσιο τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο χρόνο».

Τα παραπάνω επεσήμανε  ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος, απαντώντας σήμερα στη Βουλή σε ερώτηση της Βουλευτού Β΄ Πειραιά του ΚΚΕ Διαμάντως Μανωλάκου σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων των τευτλοπαραγωγών της χώρας.

Σε ό,τι αφορά τις πληρωμές της ολοκληρωμένης διαχείρισης τεύτλων  ο κ. Κουκουλόπουλος διευκρίνισε πως  «μόλις αποσταλούν από τις ΔΑΟΚ, που είναι οι αρμόδιες Υπηρεσίες από τις περιφέρειες της χώρας, οι τελικές καταστάσεις των τευτλοπαραγωγών για την ολοκληρωμένη του 2012 και του 2013, πρόκειται να πληρωθούν τις επόμενες εβδομάδες όλοι οι δικαιούχοι,  αφού έχει εξασφαλιστεί το σύνολο της πίστωσης. Έχουν εξασφαλιστεί τα ποσά. Έχουν ενημερωθεί οι ενδιαφερόμενοι».

Ακολουθεί η ομιλία του Αναπληρωτή Υπουργού:

«Έχετε θέσει ουσιαστικά δυο ζητήματα, τα οποία φυσικά συνδέονται μεταξύ τους. Το πρώτο είναι η γενικότερη πολιτική της χώρας, της Κυβέρνησης, που έχει σχέση με τη ζάχαρη και τα τεύτλα, τα εργοστάσια που έκλεισαν, πότε θα ανοίξουν και όλα τα υπόλοιπα. Το δεύτερο αφορά τα άμεσα, τρέχοντα, πραγματικά, σημαντικά προβλήματα των παραγωγών της φετινής χρονιάς.

Θα ξεκινήσω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι παραγωγοί. Έφερα -όχι για να δώσω «πληρωμένη» απάντηση, αλλά για να τιμήσω και την ερώτηση και την κοινοβουλευτική διαδικασία- τα στοιχεία συγκομιδής και επεξεργασίας.

Θα το καταθέσω και στα Πρακτικά. Θα δείτε –περιορίζομαι να αναγνώσω και για τα Πρακτικά, κύριε Πρόεδρε- ότι όπως ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης μου είπε σήμερα το πρωί καθώς μου απέστειλε αυτά τα στοιχεία, εξελίσσεται όπως είναι προγραμματισμένα η συγκομιδή και ανάλογα η επεξεργασία, αναλογικά από όλους τους νομούς. Θα δείτε μικρές διαφορές. Έχει 100% συγκομιδή από ένα νομό που έχει πολύ μικρή καλλιέργεια. Στους άλλους νομούς είναι πάνω από 50%. Και θα τελειώσει στον προγραμματισμένο χρόνο.

Επίσης, τα μέχρι τώρα στοιχεία της Βιομηχανίας Ζάχαρης, μιας και μιλάμε για την τιμολογιακή πολιτική φέτος, η οποία - όπως ξέρετε - διαμορφώνεται ουσιαστικά στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, συλλέγει όλα τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να τη διαμορφώσει.

Για να μιλήσουμε επί της ουσίας και να μην τα παραπέμπουμε όλα στο μέλλον. Τι λένε μέχρι τώρα τα στοιχεία; Ότι ακριβώς λόγω των έντονων βροχοπτώσεων που υπάρχουν φέτος, που έχουν δημιουργήσει, όπως ξέρουμε, προβλήματα και σε άλλες καλλιέργειες γιατί συνέπεσαν με την περίοδο συγκομιδής, στα τεύτλα έχουμε το εξής πρόβλημα: Πέφτει ο σακχαρικός τίτλος, το pol και αντιστοίχως αυξάνεται το βάρος, το οποίο απομειώνει –κατά κάποιο τρόπο- την απώλεια του παραγωγού από τη μείωση του σακχαρικού τίτλου του τεύτλου.

Η τελική τιμολογιακή πολιτική θέλω να πιστεύω ότι θα καλύψει αυτή τη διαφορά.

Εξάλλου, πρέπει να σας πω ότι μόλις αποσταλούν από τις ΔΑΟΚ, που είναι οι αρμόδιες Υπηρεσίες από τις περιφέρειες της χώρας, οι τελικές καταστάσεις των τευτλοπαραγωγών για την ολοκληρωμένη του 2012 και του 2013, πρόκειται να πληρωθούν τις επόμενες εβδομάδες όλοι οι δικαιούχοι αφού έχει εξασφαλιστεί το σύνολο της πίστωσης. Έχουν εξασφαλιστεί τα ποσά. Έχουν ενημερωθεί οι ενδιαφερόμενοι.

Και κατά συνέπεια -θα αναφερθώ και στο δεύτερο σκέλος της απάντησής μου- κάνουμε ένα πρώτο μεγάλο βήμα για να πετύχουμε το μεγάλο εθνικό στόχο που είναι να φτάσουμε σταδιακά να καλλιεργούμε και να επεξεργαζόμαστε ό,τι μας αναλογεί από την εθνική ποσόστωση.

Σε αυτή τη χώρα, κυρία Μανωλάκου, κανένας δεν θέλει να λέει δυσάρεστα πράγματα, αλλά αναγκαία. Αν σας δείξω τα σημειώματα που έχω, ο ένας λέει αυτό είναι θέμα της γενικότερης αγροτικής πολιτικής, ο άλλος μας λέει -στο άλλο σημείωμα- ότι αυτό είναι θέμα του Υπουργείου Οικονομικών και της Βιομηχανίας Ζάχαρης. Εγώ θα απαντήσω στο όνομα της ελληνικής Κυβέρνησης.

Θέλω, λοιπόν, να σας πω ευθέως ότι με βάση τα στοιχεία -που είναι συντριπτικά δυστυχώς- η διατήρηση σε λειτουργία τριών εργοστασίων ήταν κατάφορα σε βάρος του παραγωγού και της εθνικής προσπάθειας. Αυτή είναι η αλήθεια. Όταν καλλιεργούμε τα τελευταία τρία χρόνια το ¼ αυτού που δικαιούμαστε και μπορεί να κρατήσει όρθια τρία εργοστάσια και τα κρατάμε και τα τρία σε λειτουργία, τι προκαλούμε; Χαμηλότερες τιμές για τον παραγωγό, πέραν των δημοσιονομικών προβλημάτων που δεν μπορεί κανείς να τα προσπερνάει.

Το θέμα είναι πώς θα πάμε μπροστά, όχι ποιος φταίει. Τα έχουμε συζητήσει αυτά από το ασφαλιστικό «Γιαννίτση» όπου μια ολόκληρη κοινωνία έλεγε, «Ευχαριστώ, δεν θα πάρω». Ας μην πούμε ποιος φταίει. Ευθύνες υπάρχουν παντού, λοιπόν. Μην ανοίγουμε αυτήν την κουβέντα. Ουδείς αναμάρτητος, μιλώντας τουλάχιστον για το πολιτικό σύστημα.

Και επειδή ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο συγκεκριμένο που ανέλαβε ατυχέστατα μόνος του την ευθύνη για ένα πρόβλημα που δεν ήταν μόνο δικό του -και αυτό είναι ένα τεράστιο και ιστορικό λάθος- θέλω να σας πω ότι κι άλλοι μας έδειχναν το δάκτυλο και στη συνέχεια το μαζέψανε και έρχονται να στηρίξουν. Κι άλλοι θα κάνουν κυβίστηση. Το θέμα είναι τι κάνουμε. Αυτό είναι το ερώτημα.

Υπάρχει, λοιπόν, μια κυβερνητική πολιτική που εγώ ισχυρίζομαι ότι έχει αρχή, μέση και τέλος. Έχει ένα στόχο. Σας είπα ποιος είναι: Να καλλιεργείται και να επεξεργάζεται στην Ελλάδα η εθνική ποσόστωση. Υπολειπόμαστε σήμερα, γιατί δεν προσχωρούν στην τευτλοκαλλιέργεια οι καλλιεργητές. Τι πρέπει να κάνουμε; Δίνουμε συνδεδεμένη στη νέα ΚΑΠ. Προσπαθούμε σε συνεργασία με τη βιομηχανία να βελτιώσουμε τις τιμές των εισροών, δηλαδή το κόστος παραγωγής, έτσι ώστε να γίνει πιο ελκυστική για τον παραγωγό και βήμα - βήμα να ανοίξουμε ένα εργοστάσιο τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο χρόνο.

Με την παραγωγή που έχουμε αυτήν τη στιγμή, δεν δικαιολογείται να έχουμε περισσότερα από ένα εργοστάσια, διότι δεν καλύπτουμε καν το 100% της δυναμικότητας του ενός εργοστασίου.

Κάνουμε καμπάνια ενημέρωσης αυτή τη στιγμή στους νομούς που παραδοσιακά έχουν τευτλοκαλλιεργητές να γυρίσουν ξανά στην τευτλοκαλλιέργεια. Διότι περισσότεροι παραγωγοί θα βοηθήσουν και τους συναδέλφους και τους εαυτούς τους, μειώνοντας τις τιμές, κάνοντας καλύτερα τα κόστη και βελτιώνοντας τις τιμές που δίνει προς αυτούς η Βιομηχανία Ζάχαρης, γιατί θα βελτιώνει τα οικονομικά της δεδομένα, άρα και τα αποτελέσματά της.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν γίνεται να έχουμε ανοικτά τρία εργοστάσια και να αραχνιάζουν. Πέρυσι - θέλω να σας πω - δούλευαν εκ περιτροπής τα εργοστάσια, τρεις φορές από τέσσερις μέρες.

Επειδή τυχαίνει να έχω δουλέψει στη ζάχαρη και είναι πολύ κοντά και στην επιστημονική μου γνώση, θέλω να πω ότι αυτά είναι εργοστάσια τα οποία κτίστηκαν για να δουλεύουν περίοδο καμπάνιας εκατό πενήντα μέρες. Τα κρατάμε, λοιπόν, ανοικτά να δουλεύουν από δεκαπέντε μέρες το ένα και μετά ερχόμαστε εδώ και λέμε γιατί έχουμε πρόβλημα.

Δεν δέχομαι κατηγορίες περί κλεισίματος εργοστασίων, γιατί εάν καταφέρουμε και πιάσουμε την παραγωγή, εάν δηλαδή έχουμε τευτλοκαλλιέργεια, τότε είναι απαραίτητο να ανοίξει και άλλο εργοστάσιο, γιατί δεν επαρκεί το εργοστάσιο στο Πλατύ».