Ομιλία της Γραμματείας Κοζάνης του ΠΑΜΕ στην απεργιακή συγκέντρωση 06.11.2012

[Ομιλητής εκ μέρους της Γραμματείας Κοζάνης του Π.Α.ΜΕ ο σ. Στολτίδης Νόντας επίσης χαιρετισμό απηύθυνε και ο εκπρόσωπος της Π.Α.Σ.ΕΒΕ Ν. Κοζάνης ο σ. Ηλίας Στεφάνου]

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες , άνεργοι νέες και νέοι,

Συμπληρώνονται περίπου 3 χρόνια από τότε πού λόγω του ξεσπάσματος της καπιταλιστικής κρίσης, η κυβέρνηση Παπανδρέου ξεκίνησε ένα ανελέητο πόλεμο ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και του λαού. 

Τότε μια μεγάλη μερίδα του λαού πίστευε ότι ήταν μια κυβέρνηση που θα έβαζε τάξη στα σκάνδαλα της προηγούμενης κυβέρνησης της Ν.Δ , άλλοι καλούσαν το λαό σε αναμονή ώστε να δοθεί στην Κυβέρνηση ο απαραίτητος χρόνος για να δούμε το έργο της και μετά να την κρίνουμε.

Τότε το ΠΑΜΕ και οι αγωνιστές που συσπειρώνονται στις γραμμές του μιλούσαν για πόλεμο. Έναν πόλεμο που εξαπέλυσαν ενάντια  στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα . Και όταν δέχεσαι επίθεση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να αμυνθείς αλλά και να θέσεις τις βάσεις για την αντεπίθεση.

Κάποιοι μας κατηγορούσαν τότε, ότι τρομοκρατούμε τον κόσμο για να έχουμε οφέλη, άλλοι μας έλεγαν μαξιμαλιστές και ότι πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις για να σωθεί η οικονομία και το έθνος, δηλαδή τα κέρδη των καπιταλιστών.

Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζαμε καλά, ότι από μια βαθιά καπιταλιστική κρίση δεν μπορούν να βγουν κερδισμένοι και τα μονοπώλια και ο λαός. Είχαμε ξεκάθαρο ότι καμία κυβέρνηση είτε σοσιαλδημοκρατική, είτε κεντροδεξιά ,είτε αριστερή είτε όλα αυτά μαζί ,όσο έχει οδηγό την προάσπιση των κερδών των μονοπωλίων δεν μπορεί να πάρει έστω ένα φιλολαϊκό μέτρο.

Είτε κυβέρνηση Παπανδρέου, είτε η κυβέρνηση του τεχνοκράτη Παπαδήμου με το ΠΑΣΟΚ , ΝΔ και ΛΑΟΣ είτε η Κυβέρνηση Σαμαρά με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ είτε όποια κυβέρνηση προκύψει με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί όσο την εξουσία στα χέρια τους την έχουν τα μονοπώλια να ανακουφίσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Έχει περάσει  καιρός από τότε και οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα είναι σε θέση να βγάλουν συμπεράσματα.    

Μας  είπαν ότι είναι κρίση χρέους και ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες επειδή ξοδεύαμε παραπάνω από όσα παράγαμε. Δεν μπόρεσαν να απαντήσουν όμως γιατί σε μια σειρά από χώρες όπως Ισπανία, Ιταλία, ακόμα και στη Γερμανία υπάρχει κρίση.

Μας είπαν ότι φταίει ο νεοφιλελεύθερος καζινοκαπιταλισμός και ότι μια αριστερή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση θα μας έβγαζε από την κρίση. Δεν μπορούν όμως να μας εξηγήσουν γιατί ο σοσιαλδημοκράτης Ολάντ παίρνει σκληρά μέτρα ενάντια στο Γαλλικό λαό.

Άλλοι μας λένε ότι φταίνε οι μετανάστες. Δεν μας έφταιγαν όταν για να βγάλουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι στον κλάδο των κατασκευών, υπερκέρδη τους αξιοποιούσαν για φτηνό εργατικό δυναμικό. Δεν μπορούν όμως να εξηγήσουν γιατί νέοι γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, χημικοί, και άλλοι επιστήμονες αναγκάζονται να μεταναστευσουν.

Δίνουν μάχη ώστε να συσκοτίσουν την πραγματική αιτία της κρίσης γιατί ξέρουν ότι η αλήθεια κρύβεται πίσω από το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα.      

Συναγωνιστές , συναγωνίστριες.

Όλα τα μέτρα που πέρασαν μέχρι σήμερα ,αυτά που συζητιούνται σήμερα στο Κοινοβούλιο αλλά και αυτά που ετοιμάζουν για το επόμενο διάστημα, κάθε μέρα γίνεται πιο ξεκάθαρο ότι έχουν ένα και βασικό στόχο. Να βγουν από την κρίση αλώβητα τα κέρδη των μονοπωλίων. Μόνο που για να γίνει αυτό πρέπει να θυσιαστούν δικαιώματα κατακτημένα με αίμα και η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να φτωχύνει και να εξαθλιωθεί.

Στόχο έχουν να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης ως βασική προϋπόθεση για να ανακάμψουν τα κέρδη τους. 

Ο οικοδόμος μέχρι το Μάιο αμειβόταν σύμφωνα με την ΣΣΕ με μεροκάματο από 50 μέχρι 70 ευρώ ανάλογα την προυπηρεσία την οικογενειακή κατάσταση κτλ. Σήμερα, αν βρει μεροκάματο, αμείβεται με την ΕΓΣΣΕ περίπου 33 ευρώ και σε αρκετές περιπτώσεις όπως στη  κοινωφελή εργασία με 25 ευρώ μεικτά. Ακόμα και αυτή η αισχρή ΕΓΣΣΕ πάει για κατάργηση.

Ο Γουνεργάτης σε να κλάδο που έχει κέρδη παρά την κρίση εργάζεται ανασφάλιστός και με μεροκάματα της πείνας.

Ο εργολαβικός στη ΔΕΗ παίρνει λιγότερα από 30 ευρώ  μεροκάματο και παραμένει για μήνες απλήρωτος.

Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, στη ΔΕΗ με το ενιαίο μισθολόγιο έχασαν πάνω από 5 μισθούς το χρόνο και έρχεται και άλλο πετσόκομμα.

Στα Νοσοκομεία μια σειρά από υπηρεσίες λειτουργούν με εργολάβους που πληρώνουν τους εργαζόμενους με μισθούς πείνας, ενώ το μόνιμο προσωπικό συρρικνώνεται όπως και ο μισθός του.

Στους Δήμους μια σειρά από υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με βασικές λαϊκές ανάγκες όπως παιδικοί σταθμοί , καθαριότητα κ.α καλύπτονται με εργαζόμενους των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας  με μισθούς πείνας και απλήρωτους για μήνες ενώ τους μόνιμους τους περιμένει η εφεδρεία.

Οι εκπαιδευτικοί βλέπουν τους εξευτελιστικούς μισθούς τους να εξανεμίζονται, μιας σε πολλές περιπτώσεις χρειάζονται να φέρουν γύρα το νομό για να καλύψουν το ωράριο τους.

Η επίθεση δεν αφήνει κανέναν από έξω. Τα νέα μέτρα θα επιδεινώσουν την κατάσταση.

Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και μια μεγάλη λίστα αντιλαϊκών μέτρων που δεν έχει τελειωμό  θα εξαθλιώσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Δεν φτάνει αυτό όμως για να ξεπεράσουν την κρίση τους. Πρέπει τα πλούτη που έχουν συσσωρεύσει το προηγούμενο διάστημα να επενδυθούν σε τομείς  που μέχρι τώρα τους είχε αναλάβει το αστικό κράτος.

Αφού έκαναν πάμφθηνο τον εργαζόμενο στη ΔΕΗ τώρα θα την πουλήσουν ώστε να επενδύσουν τα μονοπώλια τα κεφάλια τους.

Αφού μετέτρεψαν τα Νοσοκομεία σε επιχειρήσεις άνοιξαν το δρόμο για επενδύσεις στον κλάδο της Υγείας.

Αφού διέλυσαν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ τα σχολεία, βρίσκουν ένα νέο πεδίο κερδοφορίας.

Αφού βρήκαν φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό στους Δήμους τώρα θα έρθουν να επενδύσουν στους κερδοφόρους τομείς όπως είναι η καθαριότητα. Όλα για το κέρδος .Αυτή είναι η ανάπτυξη για την οποία μιλάνε.

Ανάπτυξη γι’άυτους σημαίνει κέρδη, για το λαό εξαθλίωση.

Κέρδη για τα μονοπώλια στο τομέα της ενέργειας- Απολύσεις ανεργία μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ.

Κέρδη στον τομέα της υγείας για τα μονοπώλια – Αδυναμία πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας για το λαό.

Κέρδη για τα μονοπώλια στο τομέα της παιδείας – Δίδακτρα , τροφεία και αμορφωσιά για τα παιδία του λαού.  

Αυτό είχαν ξεκάθαρο από την αρχή οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ότι πρόκειται για ένα πόλεμο, έναν πόλεμο που δεν μπορεί να έχει δύο νικητές. Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται και η σημερινή και αυριανή μέρα είναι μια κρίσιμη μάχη. Μια μάχη που μετράμε νέες δυνάμεις μια μάχη που μπορεί να αποτελέσει παρακαταθήκη για τις επόμενες πιο σκληρές που έχουμε μπροστά μας.

Συναγωνιστές , συναγωνίστριες.

Συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος , με την ίδια αυτοθυσία την προσπάθεια μας να αναδείξουμε στους εργαζόμενους το αίτιο των προβλημάτων τους αλλά να τους δείξουμε και τη λύση.  Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν την μάχη σε πολλούς χώρους δουλειάς , σε εργοστάσια , σε σχολεία σε γειτονίες να ανοίξει συζήτηση να παρθούν αποφάσεις για συμμετοχή στην Απεργία.

Δώσαμε την μάχη να σπάσει η απογοήτευση , η μοιρολατρία η άποψη ότι δεν γίνεται τίποτα. Δεν πείσαμε αρκετούς εργαζόμενους, μεγαλώνει όμως το τμήμα εκείνο των εργαζόμενων που κατανοεί την αναγκαιότητα των αγώνων, τον χαρακτήρα των μέτρων και αργά η γρήγορα όσο η παρέμβαση μας βελτιώνεται σε ποιότητα και ποσότητα σε αποφασιστικότητα , θα βγουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. 

Ο αντίπαλος βομβαρδίζει με ψέματα τους εργαζόμενους , τους λέει ότι το ΠΑΜΕ είναι που κλείνει τα εργοστάσια. Δεν τους είπαν όμως τις εκατοντάδες επιχειρήσεις που κλείνουν στο εξωτερικό και απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους το ΠΑΜΕ τις κλείνει? Τις δεκάδες επιχειρήσεις που κλείνουν στην περιοχή μας το ΠΑΜΕ τις κλείνει?

Πολύ εργαζόμενοι μας λένε ότι και να κάνουμε δεν γίνεται τίποτα, δεν βγαίνει τίποτα με τις απεργίες. Εμείς ρωτάμε, τότε γιατί τις φοβούνται τόσο? Γιατί φοβάται ο εργάτης να απεργήσει για να μην τον απολύσει το αφεντικό? Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να συνειδητοποιηθεί ότι κανένα αφεντικό δεν μπορεί να βγάλει κέρδος χωρίς τον εργάτη, ότι χωρίς τον εργάτη γρανάζι δεν γυρνά , αυτό φοβούνται.

Δεν έχει αποδειχτεί πουθενά ότι αν σκύψεις το κεφάλι θα σε λυπηθούν, θα σταματήσουν, αντίθετα ιστορικά όλες οι κατακτήσεις ήταν αποτέλεσμα αγώνων, σκληρών αγώνων.

Ο αγώνας θα είναι δύσκολος θα έχει θυσίες, θα έχει επιτυχίες και αποτυχίες αλλά είναι ο μόνος δρόμος για την επιβίωση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. 

Συναγωνιστές συναγωνίστριες.

Απέναντι μας δεν έχουμε μόνο τα μονοπώλια και το αστικό τους κράτος. Έχουμε και τους υπαλλήλους τους στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι αυτοί που πίσω από τις επαναστατικές κορόνες και τα κροκοδείλια δάκρυα για τα χαμένα δικαιώματα υπογράφουν την καταδίκη της εργατικής τάξης.

Οι συμβιβασμένοι –ξεπουλημένοι της ΓΣΕΕ ενώ στα τηλεπαράθυρα ωρύονται για την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων έβαλαν χιλιάδες εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας με μισθούς 625 ευρώ μεικτά , χωρίς κανένα δικαίωμα ούτε επιδόματα, ούτε άδειές , ούτε καν το δικαίωμα στην Απεργία. Εκεί έφτασε η ξεφτίλα τους να έχουν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ εργαζόμενους στη δούλεψη μέσω των ΜΚΟ τους χωρίς να έχουν το δικαίωμα στην Απεργία.

Τώρα μας προέκυψαν και ορισμένοι υπερεπαναστάτες πρώην ΠΑΣΟΚ και νυν ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Φωτόπουλος της ΔΕΗ και άλλοι δήθεν αριστεροί που χύνουν δηλητήριο στις συνειδήσεις των εργαζομένων πατώντας στη δυσκολία που έχει ο εργαζόμενος να μπει στη μάχη. Καλούν σε απεργίες διαρκείας την στιγμή που δεν βαράνε μία για να πραγματοποιηθεί μια συνέλευση σε ένα χώρο δουλειάς, δεν κάνουν τίποτα για να οργανωθεί η απεργία. Ενισχύουν στην ουσία την αντίληψη για την αναποτελεσματικότητα του αγώνα λέγοντας ότι δεν συμμετέχουμε σε μια 24 απεργία γιατί δεν είναι αποτελεσματική.    

Προετοιμάζονται για την νέα αριστερή διακυβέρνηση της χώρας που θέλουν να βρει το κίνημα ανέτοιμο , ανοργάνωτο για να μην μπορέσει να απαντήσει στο νέο ναυάγιο της κυβερνώσας αριστεράς. Μιλάνε για νέες μορφές αγώνα, όπως λευκή απεργία. Δηλαδή να κάθεσαι και να πληρώνεσαι εκφυλίζοντας τον αγώνα.

Πρέπει να τελειώσουμε με τις ξεπουλημένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος που αποτελούν νεροκουβαλητη κυβερνήσεων και εκλογικών σχεδιασμών , τους φορείς τη ήττας και τη μοιρολατρίας , τους ανθρώπους της εργοδοσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.    

Να απομονώσουμε το ναζιστικό –φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής που ρίχνει τη διχόνια ανάμεσα στους εργάτες και κάνει τις πλάτες στα αφεντικά. Είναι αυτοί που δημιούργησαν δουλεμπορικά γραφεία για να βρίσκουν στα αφεντικά εργάτες με 18 ευρώ και χωρίς ασφάλιση. Είναι οι μπράβοι των αφεντικών που θα βρει μπροστά του το κίνημα όταν θα αρχίσει να τα απειλεί.

Συναγωνιστές – συναγωνίστριες.

Η σημερινή και αυριανή απεργία δεν πρέπει να μείνει μόνο στο αίτημα της καταψήφισης των μέτρων , αλλά να σηματοδοτήσει την έναρξη νέας αγωνιστικής κλιμάκωσης και λαϊκής αντεπίθεσης , που θα συμπαρασύρει , θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική , την τρόικα ,τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.

Μπορεί το κράτος των μονοπωλίων να φαίνεται ισχυρό αλλά τη μάχη την κερδίζει  ο πιο οργανωμένος , ο πιο πειθαρχημένος αυτός που ξέρει για ποιο λόγο αγωνίζεται και που πρέπει να σημαδέψει. Ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει απλά να αρκεστεί σε ένα βροντερό «όχι» στα νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά να οξύνει ακόμα περισσότερο τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έχουν, να δημιουργήσει συνθήκες αδυναμίας λειτουργίας στο πολιτικό σύστημα , να προκαλέσει τριγμούς , να το παραλύσει , να μην μπορεί να περνάει αντιλαϊκά μέτρα.

Πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης μέσα στην Ε.Ε. Να μην ματώσει άλλο ο λαός έχοντας ως λύση έναν καλύτερο διαπραγματευτή και διαχειριστή του συστήματος.

Η αποδοχή της διαπραγμάτευσης σε αυτές τις συνθήκες σημαίνει αποδοχή νέων μνημονίων , νέα μέτρα διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων και των δανειστών. Όσο παραμένουμε μέσα στην Ευρωπαική Ενωση , όσο αναγνωρίζουμε το χρέος , όσο αποδεχόμαστε αυτή τη πολιτική δεν θα μπορούμε να αποτρέπουμε μέτρα και την εξαθλίωση.

Μπορούμε όμως να τα αποτρέψουμε στο βαθμό που προχωράει η οργάνωση μας ανά κλάδο ανά χώρο δουλειάς με ενιαία κατεύθυνση.

Ο κάθε οικοδόμος να οργανωθεί στο σωματείο του , να συμμετέχει στις μαζικές διαδικασίες του. Να στήσει δίχτυ αλληλεγγύης στους άνεργους συναδέλφους του. Να συζητήσει για τη διέξοδο. Την ανάγκη να χτιστούν λαϊκές κατοικίες, αντισεισμικά αντιπλημμυρικά έργα που έχει ανάγκη ο λαός και θα βρει διέξοδο ο άνεργος οικοδόμος.

Ο εργαζόμενος στα Σούπερ Μαρκετ να οργανωθεί στο κλαδικό σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων να δημιουργήσει σωματειακές επιτροπές σε κάθε επιχείρηση, να βάλει φρένο στις μειώσεις μισθών. Να συζητήσει  για τη δυνατότητα διατροφής του λαού χωρίς την παρουσία των μονοπωλίων.

Οι εργαζόμενος στη ΔΕΗ μόνιμος και εργολαβικός να οργανωθεί στο ΣΕΕΕΝ να στήσει σωματειακή επιτροπή σε κάθε χώρο δουλειάς. Να βάλει φρένο στο ξεπούλημα της επιχείρησης. Να συζητήσει για την ανάγκη δημιουργίας ένας ενιαίου φορέα ενέργειας που μπορεί να εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια στο λαό.

Ο άνεργος, ο συνταξιούχος να οργανωθεί στο σωματείο του να παλέψει για δωρεάν υγεία , δωρεάν φάρμακο. Να συζητήσει για την δυνατότητα εξάλειψης της ανεργίας για τη δυνατότητα κάλυψης των σύγχρονων αναγκών του.

Ο εργαζόμενος στο Νοσοκομείο στην ιδιωτική κλινική να οργανωθεί στην κλαδική του ΠΑΜΕ να δώσει μάχη να αλλάξει τους συσχετισμούς στα σωματεία του. Να συζητήσει για ένα δωρεάν αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας για όλο το λαό.

Ο εργαζόμενος στο Δήμο, στη Νομαρχία, στην περιφέρεια να οργανωθεί στην κλαδική του ΠΑΜΕ , να αλλάξει τους συσχετισμούς στα σωματεία του .Να συζητήσει για την δυνατότητα να καλύπτονται βασικές λαϊκές ανάγκες από το κράτος με μόνιμο προσωπικό.

Ο εκπαιδευτικός να ενταχθεί στο ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών να αλλάξει τους συσχετισμούς στο σωματείο του. Να συζητήσει για το ενιαίο 12χρονο δημόσιο σχολείο.

Κάθε εργαζόμενος σε κάθε χώρο δουλειάς να οργανώσει επιτροπές αγώνα σωματειακές επιτροπές συζητώντας τα κλαδικά ζητήματα και την προοπτική.

Ο αυτοαπασχολούμενος να ενταχθεί στην ΠΑΣΕΒΕ , να παλέψει στο σωματείο του ενάντια στην πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια.

Ο Αγρότης να στήσει παντού αγωνιστικούς συλλόγους να βάλει φρένο στην ΚΑΠ που τον εξαθλιώνει. Να συζητήσει για τον παραγωγικό συνεταιρισμό που μπορεί να εξασφαλίσει φθηνή και ποιοτική τροφή σε όλο το λαό.

Ο φοιτητής να συμβάλει να στηθούν επιτροπές αγώνα του ΜΑΣ σε κάθε τμήμα του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου   ο μαθητής σε κάθε σχολείο να συμβάλει να αποκτήσει πόδια το ΣΑΣ.

Αυτό είναι το καθήκον μας. Ο καθένας στον κλάδο του και όλοι μαζί στην γειτονία χτίζουμε το Μέτωπο μας. Στήνουμε σε κάθε γειτονιά Λαϊκές Επιτροπές που θα οργανώσουν την αγωνιστική , διεκδικητική αλληλεγγύη , μακριά από φιλανθρωπίες , μακριά από όσους θέλουν να μας κάνουν να συμβιβαστούμε με τη φτώχια μας.

Δίνουμε ενιαίο αγώνα για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την κατάκτηση της δικιάς μας εξουσίας.

ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ

ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ