Η Δυτική Μακεδονία έχει 300.000 κατοίκους και πέντε νοσοκομεία: Γρεβενών, Καστοριάς, Κοζάνης Πτολεμαΐδας και Φλώρινας. Το κεντρικό της νοσοκομείο είναι κάπου στην Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα. Εκεί διακομίζονται όλα τα βαριά περιστατικά, κάτι που ξέρουν όλοι οι μεγαλόσχημοι της περιοχής από τον πρώην υφυπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Λάζαρο Λωττίδη μέχρι τον πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο για τους οποίους επιστρατεύτηκαν C-130 για να μεταφερθούν όταν απειλήθηκε σοβαρά η υγεία τους. Αυτό είναι ένα προνόμιο που δεν το έχουν οι απλοί κάτοικοι της περιοχής, κάποιοι από τους οποίους πέθαναν στον δρόμο, αναζητώντας κλίνη σε ένα από τα νοσοκομεία της περιοχής.
Στον χώρο της Υγείας επικρατούν τα του ελληνικού Δημοσίου. Το ένα νοσοκομείο έχει γιατρούς, αλλά δεν έχει μηχανήματα, το άλλο έχει μηχανήματα, αλλά δεν έχει νοσοκόμες, κι όλα μαζί φτιάχνουν τις ελλείψεις που διαβάζουμε κατά καιρούς στον Τύπο.
Στον χώρο της Υγείας επικρατούν τα του ελληνικού Δημοσίου. Το ένα νοσοκομείο έχει γιατρούς, αλλά δεν έχει μηχανήματα, το άλλο έχει μηχανήματα, αλλά δεν έχει νοσοκόμες, κι όλα μαζί φτιάχνουν τις ελλείψεις που διαβάζουμε κατά καιρούς στον Τύπο.
Παιχνίδια επιδειξιομανίας
Για να μην έχει νοσοκομείο η Δυτική Μακεδονία, επενδύθηκαν απίστευτα ποσά και προγραμματίζονται να επενδυθούν άλλα τόσα. Οι τοπικισμοί της περιοχής, επιδοτούμενοι από τους πολιτικούς της παράγοντες, έχουν δημιουργήσει ένα δαπανηρό παιχνίδι επιδειξιομανίας. Αγοράζεται ένα μηχάνημα στο α΄ νοσοκομείο; Ξεσηκώνονται οι παράγοντες της άλλης περιοχής που θέλουν και στο χωριό τους ένα αντίστοιχο. Συντάσσονται ψηφίσματα, γίνονται παραστάσεις διαμαρτυρίας κ.λπ. μέχρι να ενταχθεί η «επένδυση» σε ένα πρόγραμμα. Κανείς δεν νοιάζεται ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν στον δρόμο· όλοι καίγονται να έχουν αξονικό τομογράφο δίπλα τους.
Η ύπαρξη πέντε νοσοκομείων είχε κάποιο νόημα προ Εγνατίας. Οι δρόμοι ήταν κακοί και απαιτούνταν πολύς χρόνος να πάει ένα ασθενοφόρο από τη μία πόλη στην άλλη. Με τους νέους οδικούς άξονες, όμως, ένας κάτοικος της Κοζάνης έχει πιο γρήγορη πρόσβαση στο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας, απ’ ό,τι ένας κάτοικος της Κυψέλης στο «Λαϊκό» της Αθήνας.
Αλλά, κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι υπάρχουν πέντε κτίρια στην περιοχή, αλλά δεν υπάρχει κατ’ ουσία νοσοκομείο. Ολοι παλεύουν για το δικό τους κτίριο. Οι Κοζανίτες διότι έχουν την μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση (και προφανώς τη θέλουν μεγαλύτερη), οι Πτολεμαϊδιώτες, διότι το «Μποδοσάκειο» έχει τις καλύτερες και πιο σύγχρονες υποδομές, οι Καστοριανοί, διότι έχουν τον Πετσάλνικο και πάει λέγοντας.
Η απάντηση του κ. Λοβέρδου σ’ αυτό το κουβάρι ήταν πολιτικάντικη. Αντί να προωθήσει τη λύση ενός μεγάλου νοσοκομείου στην περιοχή, το οποίο εκ των πραγμάτων θα βρισκόταν στην Πτολεμαΐδα, με μετατροπή των υπόλοιπων νοσοκομείων σε μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης, έκανε ένα περίπλοκο διοικητικό σχήμα που χάνει ο γιατρός τον διοικητή και η νοσοκόμα τον προϊστάμενο. Κουτσούρεψε στα χαρτιά το Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας, αύξησε πλασματικά τις κλίνες του Νοσοκομείου Κοζάνης (αυτές οι κλίνες όχι μόνο δεν υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει και χώρος να αναπτυχθούν), έκανε «ισοδύναμα» τα δύο νοσοκομεία κι έστειλε τη διοίκηση στην Κοζάνη, στην οποία δεν υπάρχει χώρος ούτε τα γραφεία να στεγάσει.
Φυσικά ξεσηκώθηκαν οι Πτολεμαϊδιώτες -κάποιες φορές με ανόητες αντιδράσεις- και έτσι είχαμε το γελοίο φαινόμενο κοτζάμ υπουργός του πιο σπάταλου τομέα της οικονομίας να τρώει τον χρόνο του σε πολύωρες συσκέψεις με τοπικούς παράγοντες της περιοχής για να διευθετηθεί το ακανθώδες και τεράστιο ζήτημα της χώρας «πού θα βρίσκεται η διοίκηση του ενιαίου Νοσοκομείο Κοζάνης-Πτολεμαΐδας;»
«Σολομώντεια» λύση
Η εικόνα ενός υπουργού να τσακώνεται με τους δημάρχους σε ένα τεράστιο τραπέζι (Θεσσαλονίκη 9/8/2011) για τη διοίκηση ενός νοσοκομείου θα ήταν για γέλια, αν η κατάσταση της οικονομίας δεν την έκανε για κλάματα. Τελικώς στη σύσκεψη της Θεσσαλονίκης εφευρέθηκε μια ακόμη περισσότερο πολιτικάντικη λύση, που ο τοπικός Τύπος την ονόμασε «σολομώντεια». Αυξήθηκαν οι κλίνες του «Μποδοσάκειου» Πτολεμαΐδας (νοσοκομείο ακορντεόν) και αποφασίστηκε η έδρα... να βρίσκεται και στα δύο νοσοκομεία. Προφανώς θα μοιράσουν και τους υπαλλήλους: το θυρωρείο θα είναι στην Κοζάνη και το πρωτόκολλο στην Πτολεμαΐδα. Για το λογιστήριο δεν έχει αποφασιστεί τίποτε ακόμη, αλλά μάλλον είναι θέμα αγώνα των δύο πόλεων· ξέρετε: θα εκδοθούν ψηφίσματα, θα γίνουν παραστάσεις διαμαρτυρίας και μπορεί ο κ. Λοβέρδος να κάνει και μια σύσκεψη ακόμη. Ποιος είπε ότι των υπουργών το μεγαλείο έχει βασίλεμα;
Κάποια στιγμή οφείλουμε να σοβαρευτούμε όλοι. Και οι τοπικές κοινωνίες, και οι τοπικοί παράγοντες και κυρίως ο κ. Λοβέρδος. Από τις υπάρχουσες υποδομές και λόγω του κληροδοτήματος Μποδοσάκη, στην Πτολεμαΐδα μπορεί να υπάρξει ένα μεγάλο σύγχρονο περιφερειακό νοσοκομείο που να εξυπηρετεί τις ανάγκες ολόκληρης της Δυτικής Μακεδονίας. Οσο για τις σκέψεις να χτιστεί ένα νέο (το έκτο στην περιοχή!) νοσοκομείο έξω από την Κοζάνη, που θα απέχει 20 χλμ. από το «Μποδοσάκειο», είναι καλαμπούρια. «Κασμέρια» στην τοπική διάλεκτο της περιοχής.
1 σχόλιο:
Δεν πιστεύω οτι οι απόψεις του κ.Μανδραβέλη απέχουν πολύ από τις απόψεις των κ.ΛΩΤΙΔΗ και ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΥ. Διότι αν απήχαν πολύ δέν θα είχε τοποθετηθεί η σύζυγος του δημοσιογράφου ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΎ ΓΡΑΦΕΊΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.Πρέπει να γνωρίζει ο κος ομως οτι 1ον ο κος ΛΟΒΕΡΔΟΣδέν είχε τα κότσια να τα βάλει με τους ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ πόσο μάλλον με τους κατοίκους του πρωην νομου ΚΟΖΑΝΗΣ και 2ον Ενα περιφερειακο Πανεπιστημιακο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ εξω απο την ΚΟΖΑΝΗ θα ήταν μελλοντικά το ποιό ΙΔΑΝΙΚΟ και προσιτό από ολόκληρη την ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και τα πέντε ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ οπως αυτά ειναι σήμερα να μετατραπούν σε ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ που σήμερα μόνον πρωτοβάθμεια υγεία γίνεται στην Δυτική Μακεδονία και τίποτα άλλο. Μήπως είναι κακό τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία ΛΑΡΙΣΑΣ, ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΠΑΤΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ?
Δημοσίευση σχολίου