Με λιτάνευση εικόνων και λαβάρων η Κυριακή της Ορθοδοξίας 2018 στην Ενορία του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Με τη λιτάνευση όλων των φορητών ιερών εικόνων του Ναού και των 2 λαβάρων γιορτάστηκε (25-2-2018) η Κυριακή της Ορθοδοξίας 2018 στην Ενορία του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.     

Προηγήθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία Βασιλείου του Μεγάλου.

Η λιτάνευση έγινε στο προαύλιο του ι. Ναού και γύρω από αυτόν. Συμμετείχε σ’ αυτήν όλο το εκκλησίασμα.

Λιτανεύτηκαν όλες οι φορητές εικόνες του Ναού και τα δύο λάβαρα, της Παναγίας και του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.

Ο λαός έψαλε στις 4 στάσεις της λιτάνευσης (που σχημάτισαν ένα νοητό Σταυρό στα 4 σημεία του Ναού) με δυνατή και καθαρή φωνή το ‘’Κύριε ελέησον’’, απαντώντας στις λειτουργικές αιτήσεις ‘’υπέρ υγείας και σωτηρίας’’ του λειτουργού-εφημερίου. 

Συγκινητική ήταν η συνύπαρξη όλων των ηλικιών. Από βρεφών στην αγκαλιά των μανάδων τους με μια εικόνα στην αγκαλιά τους μέχρι ανδρών 80 και πλέον ετών.

Αισθητή ήταν η παρουσία των παιδιών, μαθητών των σχολείων μας: των 2 νηπιαγωγείων, του δημοτικού σχολείου, του γυμνασίου και του λυκείου Βελβεντού, φοιτητών και αρκετών εκπαιδευτικών.

Ο καθένας μαθητής και η καθεμιά μαθήτρια (και αρκετοί από τους μεγαλύτερους) κρατούσαν υψωμένη από μία φορητή εικόνα του Ναού.

Οι έμψυχες εικόνες του Θεού μαζί και εν πορεία με τις εικόνες-οδοδείχτες, αγίους του Θεού. Ένα υπόδειγμα κοινωνίας εν δυνάμει και εν συνθέσει.  

Μια δυνατή και εφικτή συνύπαρξη αναστήλωσης της ανθρωπιάς και της ενότητας, μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία των διαιρέσεων και των αποκλεισμών, του μίσους και των φρικτών αλληλοεξοντώσεων. Είναι βέβαια και κάποιες εύηχες οργανώσεις που, στο όνομα της καθαρότητας, επενδύουν στο διχασμό και στους αποκλεισμούς.

Μια ειρηνική, με κέντρο το Ναό, του λαού πορεία. Μια από τις εικόνες φανέρωσης της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο. Που (πρέπει να) συνοδεύεται και από την Ορθοπραξία, υπομνηματισμένη στο βίο και στα πρόσωπα της Παναγίας και των Αγίων.

Ορθοδοξία και Ορθοπραξία. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μία μόνη χωρίς την άλλη δεν νοείται. Η Ορθοδοξία χωρίς την Ορθοπραξία μπορεί να γίνει ιδεολόγημα. Και η Ορθοπραξία χωρίς την Ορθοδοξία δεν είναι εφικτή.

Κατά την είσοδο στο Ναό ψάλθηκε το ‘’Τις Θεός μέγας…’’ και ο παπάς διάβασε τμήμα από το Συνοδικό της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου (787 μ.Χ.) για την ιστορική και οριστική αναστήλωση των εικόνων (4-3-843).   

Μια εικόνα με πολλές προσεγγίσεις. Το εκκλησίασμα (και κυρίως τα παιδιά) με τη συμμετοχή του στη Θεία Λατρεία της Εκκλησίας γίνεται αποδέκτης των καρπών της Ορθοδοξίας. Συμμετέχει ο όλος άνθρωπος σ’ αυτήν την αποδοχή με όλες του τις αισθήσεις. Διαποτίζεται, όχι ένα μέρος του ανθρώπου, αλλά ‘’το όλον αυτού’’ (Μάξιμος ο Ομολογητής).

‘’Αύτη η πίστις των αποστόλων, αύτη η πίστις των πατέρων, αύτη η πίστις των ορθοδόξων, αύτη η πίστις την οικουμένην εστήριξεν’’ (Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος). Και ‘’ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία, ου ψευσόμεθά σε, πατροπαράδοτον σέβας’’ (Ιωσήφ Βρυένιος).

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

1-3-2018