Χτες το βράδυ στη Θεσσαλονίκη

Του Β. Π. Καραγιάννη

Μ ι λ ώ 

(«Για τα  προαύλια των φυλακών...)

Στο έσω προαύλιον του Βυζαντινού Μουσείου Θεσσαλονίκης  λήγοντος το έτους που ήταν αφιερωμένο στη  μνήμη του Μανόλη Αναγνωστάκη  ( χρόνια 90 από γέννηση, 10 από του θανάτου) στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Χαιρετισμοί, ομιλίες (Γ. Ζεβελάκης), έκθεση ενθυμημάτων (κι εκεί ήταν ένα κομμάτι από τους άλλοτε εαυτούς πολλών), άνθρωποι γνωστοί και κόσμος άγνωστος…

Κ ο ι τ ώ

Ανάμεσα στα εκθέματα και η πρώτη συνολική έκδοση των «Ποιημάτων» του, 1971. Αυτή που είδα εκείνον τον Οκτώβριο στη βιτρίνα του μικρού –μια τρύπα- βιβλιοπωλείου Press Τσιμισκή και Διαγώνιος. Δεν γνώριζα τίποτε από τον κόσμο (“κι ούτε κανείς με γνώριζε” “μέσα στη φοβερή ερημία του πλήθους”, τότε. Το όνομα του μόνον με σταμάτησε, αφού σε προδιέθετε για κάτι το ξεχωριστό. 

 ΥΓ. Ο Δήμος Κοζάνης αποφάσισε να δώσει το όνομα του ποιητή σε δρόμο ή πλατεία της πόλης. Περιμένουμε την υλοποίηση της απόφασης εντός του έτους που τιμάται η μνήμη του Μ.Α.