Πρώιμες καταδίκες και ευθύνες

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ στο ΕΘΝΟΣ

 Φανταστείτε για μία στιγμή έναν εκ των αντιπροσώπων των δανειστών, ας πούμε τον κ. Πολ Τόμσεν, να διαβάζει το πρωί την αναφορά που του στέλνουν καθημερινά από την Αθήνα με τις περιλήψεις των δελτίων ειδήσεων των καναλιών, την ειδησεογραφία και την αρθρογραφία των εφημερίδων. Σίγουρα θα έχει τρελαθεί με τα απίστευτα που συμβαίνουν στην Ελλάδα και αφορούν τη «Λίστα Λαγκάρντ».

Εάν συζητήσει κάποιος το θέμα με ξένους, θα αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή ότι η Ελλάδα είναι ένα «τρελοκομείο». Διότι πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τη σημερινή κατάσταση με τα «δισκάκια» και τις μύριες φήμες και «πληροφορίες» που κυκλοφορούν για το περιεχόμενό τους. Σε άλλες χώρες, οι έρευνες αναλαμβάνονται από σοβαρούς ανακριτές και εισαγγελείς, οι οποίοι αποφεύγουν κάθε επαφή με τη δημοσιότητα μέχρις ότου καταλήξουν σε κάποια συμπεράσματα βάσει πραγματικών στοιχείων και αποδείξεων. Στην Ελλάδα, οι ανακρίσεις γίνονται μέσω των ΜΜΕ, τα οποία μετατρέπονται στην ουσία σε «βαποράκια» διακίνησης των φημών και των «πληροφοριών» καταδικάζοντας έτσι, πριν ακόμα γίνει η δίκη, όσους συμμετείχαν στο «έγκλημα». Στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα, ποιος θα πιστέψει ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου ή ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ένοχοι ακόμα και αν η απόφαση της Δικαιοσύνης τούς δικαιώσει; Εχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού και μεγάλη ευθύνη έχουμε και οι δημοσιογράφοι. Αλλο πράγμα η κριτική και άλλο η υποκατάσταση της Δικαιοσύνης.
Από τη δολοφονία του Αμερικανού πρέσβη στη Βεγγάζη, ξεκίνησαν μαζικές έρευνες για να αποκαλυφθούν τα πραγματικά γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του. Ενώ τις πρώτες ώρες μετά το φονικό άρχισαν να λέγονται και να γράφονται πολλά, στη συνέχεια, όταν ανέλαβε η Δικαιοσύνη, κόπηκε διά ροπάλου η πληροφόρηση. Απορώ. Στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποιος να θέσει τέρμα σ' αυτή την πρακτική «ζωολογικού κήπου» και να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα; Πολλοί Ελληνες πεινάνε, κύριοι πολιτικοί...