Ο Κώστας δεν "έφυγε" είναι για ρεπορτάζ...

Από το pheme.gr

Το πάθος τους για τη δημοσιογραφία και την ανάδειξη του "pheme.gr" είχε ως μοιραίο αποτέλεσμα ο Κώστας Χατζίδης να μην είναι μεταξύ μας. Η απουσία του δεν στοίχισε μόνο στην οικογένεια του, αλλά και στην δημοσιογραφική κοινωνία.

Μπορεί να διαφωνούσες με τις απόψεις του, να ήσουνα αντίθετος με όποια λογική και αν είχε, αλλά δεν μπορούσες να διαφωνήσεις με το δημοσιογραφικό του ένστικτό, το πάθος για το κυνήγι της είδησης, το ήθος του (κάτι που για πολλούς είναι ξεχασμένο) και την εντιμότητά του.

Ο Κώστας έφυγε απρόσμενα από την δημοσιογραφική παρέα στα 46 χρόνια του. Ήταν σκαπανέας, αλλά και αχθοφόρος της δημοσιογραφίας, με μια πένα που όταν ήθελε ήταν σκληρή και όταν ήθελε ήταν τρυφερή και νοσταλγική.

Δεν ξεχνάς εύκολα την περίεργα ζωγραφισμένη χαρά στο πρόσωπό του, όταν είχε το καλό "λαβράκι" στην τσέπη. Γαλήνια χαρά, που δεν ήθελε μεν να φανεί, αλλά και που ήταν πάνω από τις δυνάμεις του για να την κρύψει.

Μόλις παρέδιδε το κομμάτι στην εφημερίδα και γύριζε σπίτι, έπιανε την κιθάρα στην προσπάθεια του να μελοποίηση τα τραγούδια που έγραφε. Η κιθάρα ήταν για το Κώστα το φάρμακο μετά από μία φορτισμένη ημέρα και ο δεύτερος εαυτός του, ενώ οι στιγμές αυτές ήταν μαγεμένες για την Μίνα, τη γυναίκα του, που ήθελε οι ώρες αυτές να διαρκούν όλο το βράδυ μέχρι να αρχίσει το γλυκοχάραμα.

Ο Κώστας Χατζίδης εργάστηκε σε διάφορα μέσα ενημέρωσης όπως είναι η Ε.Ρ.Τ., το Mega, το Flash, ενώ για πολλά χρόνια εργάστηκε στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (Δ.Ο.Λ.), στις εφημερίδες "Τα Νέα" και "Το Βήμα".

Τον Δεκέμβριο του 2010 μετά από μια αντιπαράθεση που είχε με τον τότε διευθυντή της ημερήσιας έκδοσης της εφημερίδας "Το Βήμα" Παντελή Καψή και με την συναίνεση του εκδότη Σταύρου Ψυχάρη, απολύθηκε μαζί με άλλους 20 συναδέλφους.

Από τότε "έστησε" το "pheme.gr" που έγινε το άλφα και το ωμέγα της ζωής του μαζί με την οικογένεια του.

Είχε μεγάλα όνειρα και έκανε ότι μπορούσε με νύχια και δόντια να ανάδειξη το "pheme.gr". Το πάθος του για αυτό που ο ίδιος "έκτισε" με μεράκι ήταν πάρα πολύ μεγάλο.

Χτύπησε πολλές πόρτες συναδέλφων να του προσφέρουν χωρίς αμοιβή λίγα δημοσιογραφικά "ψίχουλα", με την υπόσχεσή ότι όταν πάρει μια οικονομική ανάσα με τον ερχομό διαφημίσεων, θα τους ικανοποιούσε.

Η ανταπόκριση ήταν μηδενική, με ελάχιστες εξαιρέσεις, που δεν ξεπερνούν τα δάχτυλα του ενός χεριού !

Στο πέρασμα του χρόνου ο Κώστας έριξε ένα μεγάλο βάρος της ειδησεογραφίας του pheme στην καταπολέμηση του ρατσισμού, με έντονα καυστική κριτική πάνω στο θέμα αυτό

Η αμοιβή στην αντιρατσιστική αυτή προσπάθεια του ήταν να δεχθεί τον Οκτώβριο του 2012 κακόβουλη ηλεκτρονική επίθεση στο pheme και να "πέσει" για κάποιες ημέρες η ανάρτηση του στο διαδίκτυο (έπεσε ο server). Η ΕΣΗΕΑ στάθηκε στο πλευρό του με σχετική ανακοίνωση της.

Στις 14 Ιανουαρίου 2013, λίγες ώρες πριν εμφανιστούν στον Κώστα τα πρώτα δείγματα ότι κάτι δεν πάει καλά στην υγεία του, είχαν επαναληφθεί και πάλι προβλήματα με την ανάρτηση του pheme στο διαδίκτυο, σε πολύ μικρότερο όμως βαθμό αυτό τη φορά (έπεσε ο server για επτά ώρες).

Αυτό, το άγχος του αγνώστου για το τί γίνεται με την ανάρτηση του pheme ήταν αρκετό για να παραμείνει από εκείνη την μέρα ο Κώστας στην εντατική μέχρι σήμερα (31.1.2013) που κόπηκε το νήμα της ζωής του.

Δυστυχώς, ραγδαία αρνητικά ήταν εξέλιξη της υγείας του. Ανέβρυσμα ήταν η διάγνωση των γιατρών και ακολούθησαν δύο χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι. Αμέσως μετά παρουσιάστηκε ισχαιμικό σύνδρομο. Η κατάσταση της υγειάς του όμως συνεχώς χειροτερεύει, καθώς προκαλείται τοξικό εγκεφαλικό οίδημα, με αποτέλεσμα ο Κώστας να μείνει "εγκεφαλικά νεκρός" στην εντατική του νοσοκομείου Γεννηματάς, μέχρις ότου τα ζωτικά του όργανα να τον εγκατέλειψαν και αυτά.

Δεν το πιστεύω. Όχι. Ο Κώστας δεν έφυγε, είναι κάπου εδώ για ρεπορτάζ. Είμαι βέβαιος ότι θα τον δούμε ξανά. Εξάλλου, χθες βράδυ όπως ακουμπούσα το ποτήρι με το ούζο στο τραπέζι, μου φάνηκε ότι άκουσα την κιθάρα του Κώστα και την Μίνα να του λέει παραπονιάρικα "έλα, παίξε μου αυτό που μου αρέσει"...