Στα Σέρβια Κοζάνης

του Γιώργου Χατζίδη από το pheme.gr

Επειδή έζησα πολλά χρόνια στην Αθήνα, ανακάλυψα με τον καιρό ότι ανάγκη των πιεσμένων Αθηναίων είναι να βρίσκουν καινούριους τουριστικούς προορισμούς.

Δεν είναι κύριο μέλημά μου να διαφημίσω αυτό τον τόπο, όσο το να αναδείξω κάποιες ομορφιές του, που λόγω κακών χειρισμών αλλά και απόστασης από Αθήνα δεν έχουν γίνει ως τώρα γνωστές σε πολλούς Έλληνες.

Τα Σέρβια είναι μια μικρή κωμόπολη 5.000 κατοίκων πρωτεύουσα του διευρυμένου Δήμου Σερβίων-Βελβεντού. Βρίσκονται στην νότια πλευρά του νομού Κοζάνης και ακριβώς πίσω από τα Πιέρια όρη.

Απελευθερώθηκαν το 1912 από τους Τούρκους οι οποίοι φεύγοντας σκότωσαν 117 πρόκριτους και τοπικούς φορείς, δίνοντας με το μαρτυρικό τους θάνατο την ονομασία του κεντρικού δρόμου.

Οι άνθρωποι είναι αγρότες, κτηνοτρόφοι, δουλεύουν στα εργοστάσια της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, καθώς και σε διάφορες μικρές επιχειρήσεις τριγύρω σε όλο το νομό. Φυσικά η ανεργία θερίζει ενώ οι περισσότεροι νέοι έχουν από καιρό φύγει για καλύτερη τύχη.

Τα Σέρβια είναι χτισμένα στην πλαγιά του βουνού και στην κορυφή του δεσπόζει το Κάστρο και η Βυζαντινή πολιτεία, αφού πάντα ήταν το κεφαλοχώρι, το κέντρο της περιοχής. Τα Βυζαντινά τείχη με κυρίαρχο "το Παλάτι του Βασιλιά" ατενίζουν από μακριά αλλά η αναστήλωση ακόμη δεν έχει τελειώσει, επειδή το επίσημο κράτος κωλυσιεργεί.

Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη με τα πόδια, αλλά ακόμα και με αυτοκίνητο, σε μια πανέμορφη περιοχή χωμένη στο πράσινο. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι πάνω, υπάρχει πλακόστρωτο ώστε με τις βροχές και τα χιόνια ο χώρος να μένει ανοιχτός.

Ανεβαίνοντας, αμέσως αντικρίζεις από μακριά τις "σαράντα πόρτες" όπως λένε στην περιοχή, μια εκκλησία που διασώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Ακριβώς από κάτω και πιο πριν από το "παλάτι", βλέπεις υπέροχες μορφές βράχων σε σχήματα, όπως του "μαρμαρωμένου βασιλιά", να σε συγκλονίζουν. Δίπλα ακριβώς υπάρχει και περιπατητικός διάδρομος ώστε γυναίκες, γέροι και παιδιά να έχουν εύκολη πρόσβαση.

Φτάνοντας ψηλά στο Κάστρο ανταμείβεσαι από την ομορφιά και τη θέα του, αφού από εκεί ψηλά μπορούσαν να βλέπουν όλη την περιοχή μέχρι την Κοζάνη αλλά και ακόμη να έχουν τη δυνατότητα έγκαιρης γνώσης κάθε εχθρικής επίθεσης.

Οι μυρωδιές του βουνού, οι ήχοι των κουδουνιών από τα πρόβατα αλλά και οι φωνές των τσοπάνηδων από τις γύρω περιοχές, συνθέτουν ένα υπέροχο σκηνικό σε αυτή την σχετικά απομακρυσμένη περιοχή από την Αθήνα, αλλά ταυτόχρονα ειδυλλιακή και πανέμορφη.

Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τα Σέρβια, υπάρχει ο ποταμός Αλιάκμονας στον οποίο είναι χτισμένη η υψηλή γέφυρα Σερβίων 1372 μέτρων. Πάνω στη γέφυρα, βλέπεις τακτικά ερασιτέχνες ψαράδες με τα καλάμια τους να πιάνουν πρωί-πρωί θέση για καλύτερη ψαριά.

Στις παρόχθιες περιοχές του Αλιάκμονα, θα δεις αγρότες να ποτίζουν τα χωράφια τους, ενώ πολλά πουλιά, συνήθως πάπιες, ψάχνουν δίπλα στο νερό για τροφή. Πιο πέρα μπορείς να δεις έναν ψαρά με τη βάρκα του να βγαίνει για απογευματινό ψάρεμα γριβαδιών, κεφαλόπουλων, γουλιανών και άλλων ψαριών.

Μετά τη γέφυρα, δίπλα στο νερό, υπάρχει ο Ναυτικός Όμιλος, όπου εκεί, εκτός από καφέ, υπάρχουν ιστιοπλοϊκές εγκαταστάσεις για αθλητές, ή και ακόμη για παιχνίδια στο νερό με τζετ σκι.

Τέλος δίπλα στη γέφυρα και πάνω σε ένα λοφίσκο, υπάρχει η Νεράιδα, τόπος αναψυχής με καφέ και ταβέρνες, όπου αποτελεί τον πιο τουριστικό προορισμό του Νομού Κοζάνης. Από εκεί πάνω η Θέα είναι εξαιρετική και δίνει στον επισκέπτη στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.

Όπως και στα Σέρβια, έτσι και στην Νεράιδα, υπάρχουν μικρά ξενοδοχεία για διαμονή με τις απαραίτητες ανέσεις.

Πρέπει να αναφερθεί ότι σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από τη γέφυρα, υπάρχει το υδροηλεκτρικό φράγμα του Πολυφύτου, όπου μπορεί κάποιος να επισκεφτεί κάθε στιγμή. Λόγω του φράγματος δημιουργήθηκε τεράστια λίμνη στην ευρύτερη περιοχή. Πολύ κοντά στη λίμνη Πολυφύτου-Αλιάκμονα και το φράγμα, υπάρχει μία επίσης όμορφη κωμόπολη, ο Βελβεντός, όπου μπορεί κάποιος να επισκεφτεί και να μείνει.

Η απόσταση λοιπόν του πανέμορφου αυτού τόπου από την Αθήνα, δεν είναι απαγορευτική, ειδικά όμως από Θεσσαλονίκη, σε μιάμιση ώρα απολαμβάνεις όλες τις φυσικές ομορφιές του σχετικά αυτού άγνωστου μέρους..