Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στη συνεδρίαση της Γραμματείας της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου

Σας καλωσορίζω στο ΠΑΣΟΚ της νέας χρονιάς με πολύ μεγάλη χαρά και αγάπη. Εύχομαι καλή χρονιά, χρόνια πολλά, υγεία και αντοχή σε όλες και όλους. Ξεκινάω με την εισήγηση και θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναναφερθούμε στις ευχές.

Φίλες και φίλοι, η χώρα βρίσκεται δυστυχώς αντιμέτωπη με ακραία φαινόμενα πολιτικού τυχοδιωκτισμού που παίζουν εν ου  παικτοίς με την πορεία της χώρας.

Ενώ το νέο έτος, το 2013, αρχίζει στην πραγματικότητα ως έτος ανάκαμψης, κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι αρχίζει ως έτος επιστροφής στο παρελθόν.

Τώρα που η χώρα θέλει να ελπίσει, τώρα που η χώρα θέλει να είναι πιο αισιόδοξη, πιο δημιουργική, κάποιοι θέλουν να την καθηλώσουν στη μιζέρια.

Ενώ πρέπει να διαμορφώσουμε όλοι μαζί οι Έλληνες τις προϋποθέσεις της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής συνοχής,κάποιοι καλλιεργούν ενσυνειδήτως για μικροκομματικούς λόγους, το διχασμό, την πόλωση, την οξύτητα.

Το πολιτικό ρεσάλτο του ΣΥΡΙΖΑ

Και γίνομαι συγκεκριμένος: Ο ΣΥΡΙΖΑ για υπαρξιακούς λόγους, από την ίδια τη φύση του πια, επένδυσε στην καταστροφή, στο θάνατο της χώρας και έχασε δύο φορές.

Την πρώτη φορά έχασε στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, ιδίως στη δεύτερη, την πολωτική αναμέτρηση του Ιουνίου.

Τη δεύτερη φορά έχασε λόγω της συμφωνίας που επιτεύχθηκε τελικά τον Δεκέμβριο, μετά από κόπους και δυσκολίες και με καθυστέρηση, λόγω της συμφωνίας με τους εταίρους μας που βασίστηκε βεβαίως στο κεκτημένο του Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2012.

Τώρα, ελάχιστους μήνες μετά τις εκλογές και λίγες εβδομάδες μετά τη συμφωνία του Δεκεμβρίου απεφάσισε να τα παίξει όλα για όλα. Απεφάσισε να οργανώσει -όπως είπα- ένα πολιτικό ρεσάλτο, βασισμένο στη θεσμική βαρβαρότηταπου έχει δύο άξονες:

-          Ο πρώτος άξονας είναι η ενθουσιώδης επάνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στη λεγόμενη αντισυστημική συμπεριφορά, στον εγκωμιασμό και την υπόθαλψη της βίας. Έχουμε δει τις δηλώσεις του κ. Σκουρλέτη, του κ. Καραγιαννίδη, την επίθεση κατά του Δημάρχου Αθηναίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διαχειριστεί το νέο, εκλογικό και κοινοβουλευτικό του μέγεθος. Γυρίζει στον πυρήνα του και είναι αιχμάλωτος αυτής της αντισυστημικής συμπεριφοράς.

-          Ο δεύτερος άξονας είναι αυτή η περιβόητη ευκαιρία της «λίστας Λαγκάρντ», που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να καταστήσει μοχλό επίθεσης κατά του ΠΑΣΟΚ εναντίον μου, επειδή είμαι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δεν ενδιαφέρεται για την ουσία αλλά για την κατασκευή και διαχείριση εντυπώσεων.

Το ΠΑΣΟΚ, όπως ξέρετε, μόλις διαπιστώθηκε αυτό το απροσδόκητο και αδιανόητο γεγονός της νόθευσης της λίστας, αντέδρασε άμεσα και πολιτικά και κομματικά και θεσμικά, συνυπογράφοντας την πρόταση των τριών κομμάτων.

Η επίθεση εναντίον της παράταξης και εναντίον μου αλλά και εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου, γίνεται γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά ξέρει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο εγγυητής της κυβερνητικής σταθερότητας και της στρατηγικής προοπτικής της χώρας.

Γιατί φυσικά ξέρει ότι η αντοχή του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Ιουνίου απέτρεψε την έφοδο των δυνάμεων της ανευθυνότητας και της δημαγωγίας. Γιατί ενοχλείται από τον δικό μας πολιτικό λόγο, τη δική μας προσπάθεια να κρατηθεί η χώρα όρθια, ιδίως στην περίοδο από τον Ιούνιο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2012 και από εκεί οδηγηθήκαμε και αντέξαμε επί μήνες ολόκληρους τις δύο αλλεπάλληλες εκλογές, την μακρά διαπραγμάτευση για να φτάσουμε τον Δεκέμβριο στην ανανέωση της συμφωνίας. Στη μερική έστω επιβεβαίωση του κεκτημένου του Φεβρουαρίου του 2012.  

Η πρόταση που κατέθεσε στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ για την ποινικοποίηση της υπόθεσης, είναι ένα κείμενο ηθικά,  πολιτικά και νομικά κατάπτυστο. Αυτοί που υπογράφουν με πρώτο τον κ. Τσίπρα δεν έχουν ίσως αίσθηση του μεγέθους της ευθύνης που ανέλαβαν προσωπικά με την υπογραφή του κειμένου αυτού.

Είπα χτες, αστειευόμενος στην κοπή της βασιλόπιτας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ότι αυτό δεν είναι πρόταση, είναιπροκήρυξη της Βίλας Αμαλία. Και τι ήταν να το πω; Σήμερα έγινε η προσπάθεια ανακατάληψης της βίλας και η επίθεση στα γραφεία της ΔΗΜ.ΑΡ. Μια άθλια ενέργεια πολιτικής βίας, ακραίας, την οποία φυσικά καταδικάζουμε απερίφραστα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται με ένα διπλά παλαιοκομματικό πρόσωπο. Εμφανίζεται ως ένας αριστερίστικος ΣΥΡΙΖΑ, η χειρότερη εκδοχή του αρχικού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τη μορφή ενός αστικού συμβατικού παλαιοκομματισμού,  θυμίζει τις χειρότερες όψεις της παλαιάς αντιπαράθεσης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, το βρώμικο '89. Αυτές όλες οι αναφορές, δεν είναι αναφορές στο μέλλον, είναι αναφορές στο παρελθόν.

Έχουμε πολλές φορές προσπαθήσει να αντικρούσουμε συκοφαντίες και παραλογισμούς αλλά υπάρχει μια πραγματικότητα. Προσπάθησαν να διαμορφώσουν ένα επικοινωνιακό κλίμα με απλά και βίαια υλικά. Άφησαν οργανωμένους υπαινιγμούς για πολλούς από εμάς, προσωπικά και για μένα, για την οικογένειά μου. Τα λέγανε αυτά επώνυμα και επίσημα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του Γραφείου Τύπου σε σωρεία δημοσιογράφων και διαμορφωτών κοινής γνώμης, ανενδοίαστα, με χυδαιότητα, δηλαδή ως μορφή πολιτικής αλητείας.

Καλλιέργησαν τερατολογίες και μύθους ενόψει της εκ νέου αποστολής του υλικού από τη Γαλλία με ερωτήσεις τύπου κας Βαλαβάνη για 600 κρυμμένα ονόματα. Την κατέθεσαν στη Βουλή αυτή την ερώτηση. Κατέθεσαν στη Βουλή ερώτηση αμφισβητώντας εκ προοιμίου την αποστολή στοιχείων εκ νέου από τη  Γαλλία και την αξιοπιστία της Τριμελούς Επιτροπής που πήγε να τα παραλάβει. Οργάνωναν το σκηνικό της αμφισβήτησης και της νέας αποστολής. Διατύπωσαν απειλές και υπαινιγμούς από το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το πρωί της ημέρας που ήρθαν τα στοιχεία και μετά απογοήτευση. Ξεφούσκωσε η επικοινωνιακή φούσκα αλλά τίποτε δεν τους συνετίζει, τίποτε δεν ανακόπτει την εφαρμογή του σχεδίου για το ρεσάλτο, το οποίο βασίζεται σε τρία παιδαριώδη και αυτοαναιρούμενα επιχειρήματα.

-          «Κράτησε ο Βενιζέλος τη λίστα στο συρτάρι του, στο σεντούκι του, στο μαξιλάρι», ανάλογα με τη λογοτεχνική διάθεση του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που μιλάει κάθε φορά. Δηλαδή απέκρυψε τη λίστα, από ποιον; Από την αρμόδια Υπηρεσία που την είχε, την είχε επεξεργαστεί και ενημέρωσε κάποια στιγμή πολιτικά σε γενικές γραμμές το νέο Υπουργό.

-          Πώς είναι δυνατόν να αποκρύψεις κάτι από κάποιον που στο δίνει, το έχει, το χειρίζεται; Ποια λίστα; Ένα άτυπο αντίγραφο, όπως συνηθίζεται στην πρακτική των Υπουργείων. Μήπως το πρωτότυπο ή το μοναδικό αντίγραφο;

-          «Το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση Παπαδήμου, οι Υπουργοί κάλυψαν εκδότες και άλλους παράγοντες». Ότι «εγώ κάλυψα εκδότες και άλλους παράγοντες». Ποιους; Αυτούς που ήταν γνωστοί στο ΣΔΟΕ; Αυτούς που τα ονόματά τους τα έστειλα στη Βουλή, με τη λίστα των μεγάλων εμβασμάτων εξωτερικού από το 2009 και μετά;

-          Αυτούς που ήταν στη λίστα των μεγάλων οφειλετών του δημοσίου και εναντίον των οποίων κινήθηκε και κινείται η διαδικασία του αυτοφώρου; Αυτούς που ήταν στις λίστες του Λιχτενστάιν και του Λουξεμβούργου; Στη λίστα των ακινήτων του Λονδίνου που φτιάξαμε εμείς; Στη λίστα των 1.700 κατά προτεραιότητα ελεγχόμενων μεγάλων φορολογούμενων με περιουσία,  που επίσης τη φτιάξαμε εμείς;  Σε αυτά όλα περιλαμβάνεται το σύνολο του κατεστημένου της ελληνικής κοινωνίας,  όλοι οι άνθρωποι με επιρροή.

-          Και το τρίτο, το ακραίο: «Έκανε το ΠΑΣΟΚ εκλογές με τη λίστα στα χέρια του και εκβίασε». Δηλαδή κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Έτσι κάνουν αυτοί; Έχουν καμία ένδειξη, κανένα στοιχείο; Τι είναι αυτό που τους επιτρέπει να λένε αυτό το πράγμα; Τίποτε. Πρόκειται για πολιτική αλητεία.

Τα δικά μας ερωτήματα τι γίνονται; Θυμάται το ερώτημα που του έκανα ο κ. Τσίπρας στις 7 Νοεμβρίου στη Βουλή; Όταν χοροπηδούσαν δίπλα στον κ. Βαξεβάνη που δημοσίευσε τη δική του λίστα; Ποιος την έδωσε; Κάποιος που την είχε και είπε στη Βουλή και τη δικαιοσύνη ότι δεν την έχει και δημιούργησε το θέμα.

Μπορεί να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί καταψήφισε την άρση του τραπεζικού απορρήτου,  η οποία δεν έγινε ενιαία με μνημονιακά μέτρα, έγινε χωριστά. Ονομαστική ψηφοφορία μόνο για το απόρρητο και την άρση του και ψήφισε «όχι». Γιατί; Και όμως η άρση του απορρήτου των τραπεζικών  καταθέσεων είναι το «αυγό του Κολόμβου» στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Γιατί έτσι μπαίνουν στο στόχαστρο όλες οι καταθέσεις διαχρονικά, όχι 1,5 δισ. ευρώ αν υπάρχουν αλλά 270 δισ. ευρώ. Τα 90 δισ. ευρώ που βγήκαν από τις τράπεζες, αυτά που πήγαν στο εξωτερικό. Όχι τυχαίες πληροφορίες για κάποια περίοδο σε μια τράπεζα, αλλά το σύνολο των νομίμων αποδεικτικών μέσων.

Θέλουν να κρύψουν την τεράστια προσπάθεια κατά της φοροδιαφυγής

Τι θέλουν να κάνουν; Θέλουν να αποκρύψουν και να συσκοτίσουν την τεράστια προσπάθεια που κάναμε στο μέτωπο κατά της φοροδιαφυγής:

-          Άρση του τραπεζικού απορρήτου έγινε επί των ημερών μας.

-          Συγκέντρωση των στοιχείων για τα εμβάσματα εξωτερικού και αποστολή στη Βουλή και έναρξη ελέγχων κατά προτεραιότητα, αυτή ήταν η εντολή μου, γι΄ αυτούς που είχαν μεγάλα εμβάσματα και μηδενικά εισοδήματα δηλωμένα στην Εφορία.

-          Λίστα ακινήτων Λονδίνου, ανάθεση ονομάτων μεγάλων οφειλετών του δημοσίου στο διαδίκτυο.

-          Εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας κατά των μεγάλων οφειλετών.

-          Οργανωμένες διασταυρώσεις με αλγόριθμο από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων ώστε οι έλεγχοι να είναι εστιασμένοι αντικειμενικά.

-          Οικονομικός Εισαγγελέας, Οικονομική Αστυνομία. Αυτά είναι δικοί μας θεσμοί.

-          Εθνική Επιτροπή κατά της φοροδιαφυγής με τη συμμετοχή του Οικονομικού Εισαγγελέα και της Αρχής Ξεπλύματος που προεδρεύεται από Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

-          Φορολογικό πιστοποιητικό.

-          Υπογραφή της δήλωσης και ευθύνη του λογιστή

-          1.700 κατά προτεραιότητα ελεγχόμενοι σε συνεννόηση με την τρόικα.

-          Ίδρυση μονάδας μεγάλων φορολογουμένων.

-          Συμβόλαια απόδοσης Ελεγκτών και Προϊσταμένων όλων των Εφοριών, ιδίως των 30 μεγάλων.

Ένα διπλό μέτωπο για το ΠΑΣΟΚ

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι΄ αυτά. Πολιτικά αυτό που φαίνεται καθαρά είναι το μέτωπο. Το μέτωπο από τη μια έχει τους εκφραστές της μιζέριας, της μικροψυχίας, του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, του μικροκομματισμού που επενδύουν στην αποτυχία και την καταστροφή. Δεν τους αρέσει το γεγονός ότι η χώρα μπαίνει σε νέα φάση.

Και βέβαια από την άλλη μεριά είναι οι δυνάμεις της ασφάλειας, της προοπτικής, της δουλειάς, της ανάκαμψης, με πυρήνα τις προοδευτικές, δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, αυτές που θέλει να εκφράζει το ΠΑΣΟΚ.

Είναι σημαντικό ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στη γραμμή του μετώπου με το ΣΥΡΙΖΑ. Βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή των δυνάμεων της προόδου και της δημιουργίας. Όπως βρίσκεται και στην εμπροσθοφυλακή του μετώπου κατά της ακροδεξιάς, του ναζισμού, του φασισμού, της ρατσιστικής και κοινωνικής βίας με τη Χρυσή Αυγή. Είναι για μας ευκαιρία, τιμή και υποχρέωση να είμαστε στην εμπροσθοφυλακή και των δύο μετώπων. Και με το ΣΥΡΙΖΑ και με τη Χρυσή Αυγή.

Το 2013 έτος της στροφής

Φίλες και φίλοι, το 2013 σε πείσμα όλων αυτών είναι το έτος της στροφής. Δεν θα πω αυτό που είπε ο φίλος μας ο κ. Dallara, με τον οποίο διαπραγματευτήκαμε μαζί τη μεγάλη περικοπή του χρέους, ότι θα επιστρέψει το 2013 η Ελλάδα στις αγορές. Μακάρι, γιατί αυτό θα είναι μια αποκατάσταση, μια αργή αποκατάσταση της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας. Αλλά σίγουρα το 2013:

-          Είναι η χρονιά του πρωτογενούς πλεονάσματος.

-          Είναι η χρονιά της ανάσχεσης της ύφεσης.

-          Είναι η χρονιά της αναστύλωσης της εμπιστοσύνης.

-          Είναι η χρονιά της πραγματικής οικονομίας.

-          Είναι η χρονιά των ιδιωτικοποιήσεων.

-          Είναι η χρονιά των νέων ξένων επενδύσεων που θέλουμε να έρθουν και σε διακρατική αλλά και σε καθαρά ιδιωτική βάση.

-          Είναι η χρονιά της ανασυγκρότησης του τραπεζικού συστήματος προς όφελος της κοινωνίας, των νοικοκυριών, αλλά βεβαίως κυρίως των επιχειρήσεων, της επιχειρηματικότητας, της προοπτικής για επενδύσεις.

Οι προϋποθέσεις της εθνικής ανάκαμψης

Έχω μιλήσει πολλές φορές για τις προϋποθέσεις της εθνικής ανάκαμψης. Δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία συνήθως στις δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές προϋποθέσεις. Τις ξέρουν πολύ καλά αυτές οι Έλληνες πολίτες. Τις έχουνε πληρώσει με θυσίες, με ιδρώτα, με αίμα, με περικοπή εισοδημάτων. Και έχουν γίνει πρόοδοι στις δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές προϋποθέσεις γιατί εφαρμόζεται μια στρατηγική που είχαμε χαράξει. Αλλά δεν αρκούν οι δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές προϋποθέσεις.

Οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι πολιτικές επίσης: σταθερότητα, στρατηγική καθαρότητα, εθνική υπευθυνότητα και μεταρρυθμιστική επιμονή.

Οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι κοινωνικές. Δεν είναι καθόλου αμελητέο το γεγονός ότι πια και στατιστικά η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει την εικόνα μιας κοινωνίας που έχει φτάσει στα όριά της και τα ξεπερνά τα όριά της. Που δεν αντέχει. Ανεργία, φτώχεια.

Αυτά συνιστούν πια το πρώτο καθήκον του κράτους. Η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής δεν είναι υπόθεση της εκκλησίας, των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Βεβαίως και αυτοί πρέπει να βοηθούν και είναι πολύτιμη η βοήθεια, αλλά είναι πολιτειακή υποχρέωση.

Και κυρίως δεν μπορούμε να αφήσουμε την Χρυσή Αυγή να ψαρεύει στα θολά νερά της ανάγκης, της αγωνίας, της απόγνωσης και να στήνει δίκτυα για Έλληνες, συσσίτια για Έλληνες, γιατροί για Έλληνες. Αυτό είναι απαράδεκτο ιδεολογικά, αξιακά, ηθικά. Είναι προκλητικό για την ίδια την κοινωνία. Δεν μπορεί να αφήνουμε την κοινωνία στα νύχια και στα δίκτυα αυτής της πολιτικής αντίληψης.

Και βέβαια οι αλλαγές είναι διαρθρωτικές, ξεκινούν από ένα κανονικό κράτος για να πάμε σε μια κανονική οικονομία, σε μια κανονική κοινωνία, σε μια κανονική χώρα, επιτέλους. Δεν είναι τυχαίο ότι ξεκινήσαμε τις επαφές μας με το νέο έτος με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία η εφαρμογή του προγράμματος για την αξιολόγηση δομών και στελεχών, για την κινητικότητα με βάση την έννοια του κρατικού υπαλλήλου που εμείς έχουμε νομοθετήσει, με το βαθμολόγιο, για τον έλεγχο της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας, σε συνεργασία με τους εταίρους, με την γαλλική κυβέρνηση, με τον ΟΟΣΑ. Όλα αυτά είχαν διαμορφωθεί επί των ημερών μας και συνεχίζονται.

Μόνον έτσι αλλάζει το κλίμα, μόνον έτσι δίνουμε απάντηση στον άνεργο που είναι το μεγάλο θύμα. Μόνον αν κινηθεί οριζόντια στο σύνολό της η οικονομία, αν κινηθεί η μικρή και μεσαία επιχείρηση μπορούμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να εκφράσουμε αυτόν στο όνομα του οποίου δεν μιλάει στην πραγματικότητα κανείς. Και είναι για μας όχι πολιτική επιλογή αλλά ηθική υποχρέωση να μιλήσουμε στο όνομα του ανέργου και ιδίως του νέου, αλλά φυσικά και του μεγαλύτερης ηλικίας, που μπορεί να μην είναι άνεργος αλλά να νιώθει την απειλή της πιθανής ανεργίας.

Το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει στην κυβέρνηση

Φίλες και φίλοι, η γραμμή μας σε σχέση με την κυβέρνηση είναι πολύ απλή και καθαρή. Η κυβέρνηση δεν είναι μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την οποία εμείς συνεργαζόμαστε. Η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων που ελέγχεται από την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία στην οποία συμμετέχουμε και την οποίαν συνδιαμορφώνουμε και επί της ουσίας και επί της διαδικασίας.          

Θέλουμε η κυβέρνηση να έχει ορίζοντα τετραετίας. Η χώρα χρειάζεται πολιτικό χρόνο. Η κοινωνία και η οικονομία χρειάζονται χρόνο. Εμείς χρειαζόμαστε χρόνο. 

Η επιτυχία της κυβέρνησης είναι πρωτίστως δική μας επιδίωξη και δική μας δικαίωση γιατί σηκώσαμε και σηκώνουμε δυσανάλογα μεγάλο βάρος. Μην μας απασχολεί τώρα το ζήτημα του ποιος και πώς θα κεφαλαιοποιήσει κάτι. Το θέμα είναι να προκύψει αυτό το κάτι. Και θα προκύψει. Και η ιστορία θα γραφτεί δίκαια εντέλει.

Έχει σημασία λοιπόν να λειτουργούμε προτρεπτικά, υποστηρικτικά και ελεγκτικά. Λειτουργούμε υποστηρικτικά, συνδιαμορφώνοντας τις αποφάσεις με το λόγο μας, με τις προτάσεις μας, με τις τροπολογίες μας. Προτρεπτικά με προτάσεις νόμων που είτε γίνονται δεκτές είτε θέλουμε να αποτελούν τροχιοδεικτική βολή για το πού πρέπει να πάει η κυβέρνηση και βεβαίως παρακολουθούμε το έργο στενά.

Πολιτεία δεν είναι μόνον η κυβέρνηση

Η Πολιτεία όμως δεν είναι μόνον η κυβέρνηση, δεν είναι μόνον η δημόσια διοίκηση. Η Πολιτεία είναι και ένα πλέγμα θεσμών που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Θα αναφερθώ στον κορυφαίο απ' αυτούς, Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου έχουμε ισχυρή πολιτική παρουσία ως ΠΑΣΟΚ και στον πρώτο και στο δεύτερο βαθμό.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο κρίσιμος παράγων για την κοινωνική συνοχή, επί του πεδίου. Ξέρει τους πάντες, οικογένεια-οικογένεια, πρόσωπο-πρόσωπο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι κρίσιμος μοχλός για την τοπική ανάπτυξη και την τοπική οικονομία: αυτεπιστασία, κοινωνική εργασία. Είναι κρίσιμος μοχλός για την ποιότητα του κράτους και των υπηρεσιών σε όλα τα θέματα και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στην πρόνοια και στην εκπαίδευση.

Άρα είναι για μας προτεραιότητα η υποστήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Και έτσι θα αναδειχθούν οι μεγάλες μας πρωτοβουλίες οι οποίες είναι πρωτοβουλίες για τη χώρα, πρωτοβουλίες σε σχέση με την κυβέρνηση και ταυτόχρονα πρωτοβουλίες προσυνεδριακού χαρακτήρα.

Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης

Δεν αρκεί η καθημερινή διαχείριση, δεν αρκεί το να λύνεις προβλήματα σε επίπεδο ανοιχτών υποθέσεων. Θέλει καθαρές πολιτικές οι οποίες συγκεφαλαιώνονται στο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, που μας βγάζει από το άγχος και την ταπείνωση υπαγορευμένων πολιτικών, υπαγορευμένων από τους εταίρους μας.

Δεν μας λείπουν οι ιδέες, το έχω πει πολλές φορές. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο τραπέζι της δημόσιας συζήτησης σπουδαίες ολοκληρωμένες προτάσεις για το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο. ΙΟΒΕ, ΚΕΠΕ, Πανεπιστήμια, εταιρείες όπως η Μακένζι, Φορείς κοινωνικοί, οι κοινωνικοί εταίροι, εμείς ως πολιτικό κόμμα, διανοούμενοι, επιστήμονες. Δεν λείπουν οι ιδέες. Είναι αυτονόητες οι προτεραιότητες.

Λείπει η πολιτική βούληση, η κοινωνική συναίνεση και βέβαια μοχλοί που τώρα στήνονται όπως το τραπεζικό σύστημα, αλλά και μοχλοί που λείπουν, ο ιδιωτικός τομέας. Οι πρωτοβουλίες του κόσμου των επιχειρήσεων και της αγοράς δεν γίνεται μόνο από το κράτος ή κυρίως από το κράτος, το οποίο ταυτόχρονα είναι πάντα κατηγορούμενο ως αίτιος όλων των κακών.

Το κράτος φταίει για όλα, από το κράτος τα περιμένουμε όλα. Ένα κράτος που συρρικνώνεται από πλευράς παραγωγικής, διογκώνεται από πλευράς χρηματοοικονομικής και είναι πάντα ο κρίσιμος παράγοντας για τις μεγάλες στρατηγικές επιλογές.

Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε πολύ για τη σημασία που έχει ο αγροτικός τομέας, ο τουρισμός, η ναυτιλία, η εκπαίδευση, η καινοτομία, οι νέες επενδύσεις σε υποδομές και μέσω του ΕΣΠΑ αλλά και μέσω συγχρηματοδοτούμενων έργων.

Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε πολύ για να συμφωνήσουμε στην εξωστρέφεια, στον εξαγωγικό προσανατολισμό, στη στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας. Αυτό που χρειάζεται και αυτό που θα κάνουμε είναι όλα αυτά να αναδειχθούν πολιτικά.

Και αυτό το αναλαμβάνουμε μέσα από το διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, μέσα από τον διάλογο με τον ακαδημαϊκό κόσμο, με τους φορείς, ώστε να το αναδείξουμε και προσυνεδριακά και να είναι ο άξονας της δουλειάς μας το ιστορικό της κυβέρνησης.

Εθνικό Φορολογικό Σύστημα

Δεύτερο μεγάλο μέτωπο: Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Θα μιλήσω και αύριο στη συζήτηση στη Βουλή για το φορολογικό νομοσχέδιο το οποίο είναι αναγκαστικό, αποσπασματικό, μνημονιακό, καλύπτει συγκεκριμένες δημοσιονομικές ανάγκες. Δεν είναι αυτό που ονομάζεται Εθνικό Φορολογικό Σύστημα.

Έχουμε ψηφίσει και ισχύουν όλα τα προγεφυρώματα σχεδόν. Λείπει μια συνδετήρια γραμμή, η οποία πρέπει να τραβηχτεί αλλά εκεί αναλαμβάνουμε άμεσα πρωτοβουλία να ολοκληρωθεί ο κοινωνικός διάλογος. Είχαμε συζητήσει με 150 φορείς. Ο Παντελής (Οικονόμου) είχε κάνει διάλογο με παραπάνω από 150 φορείς και η προσέγγισή μας βέβαια θα είναι μια προσέγγιση ριζοσπαστική όπως πρέπει να είναι σε σχέση με τα πάντα. Σε σχέση με τους συντελεστές ΦΠΑ, σε σχέση με τις κλίμακες της φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων. Δεν μπορεί να συνεχίσουμε τη συμβατική προσέγγιση.

Βεβαίως για την περίοδο της προσαρμογής χρειαζόμαστε συμφωνία με την τρόικα. Ναι αλλά πρέπει να διαμορφώσουμε το μέλλον της Ελλάδας και δεν υπάρχει Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης χωρίς ένα ριζοσπαστικό εθνικό φορολογικό σύστημα τελείως διαφορετικό, που ανταποκρίνεται στην αντίληψή μας για την Ελλάδα του μέλλοντος, ως χώρο εγκατάστασης επιχειρήσεων, ως χώρο που αξιοποιεί τα τεράστια φυσικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τον τουρισμό, ως χώρο που αναπτύσσει την εξωστρέφεια, τη ναυτιλία που δίνει έμφαση στην αγροτική παραγωγή, στην καινοτομία, στην εκπαίδευση.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος

Ο τρίτος μεγάλος πυλώνας: Αναθεώρηση του Συντάγματος. Το νέο κράτος, το νέο πολιτικό σύστημα, η μετα-αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε σε ένα κανονικό κράτος εάν δεν έχουμε έναν νέο συνταγματικό πατριωτισμό.

Στην επόμενη συνάντηση με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Κουβέλη θα του ζητήσω να ξεκινήσει και ο μεταξύ μας διάλογος ώστε τα τρία κόμματα να διαμορφώσουν ενιαία πρόταση. Από τον Μάρτιο έχουμε και τυπικά το δικαίωμα να εκκινήσουμε τη διαδικασία αυτή. Συναινετικά, χωρίς μικροκομματισμούς, όχι με διάθεση θεσμικού λαϊκισμού αλλά με διάθεση βαθιά μεταρρυθμιστική.

Και χωρίς παιχνίδια με τους θεσμούς. Η δεύτερη Βουλή είναι αυτή που πρέπει να διαμορφώσει μεγάλες συναινέσεις με αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων. Αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία να ανοίξουμε τη συζήτηση.

Στις τέσσερις ημερίδες που θα οργανώσουμε στον προσυνεδριακό διάλογο, η μια είναι για την Αναθεώρηση, η μια φυσικά είναι για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, η άλλη για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα και η τέταρτη για την Παιδεία.

Αλλά θέλω και σήμερα να δώσω ένα δείγμα των αντιλήψεών μας για την ανανέωση του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης, για να επαναθεμελιώσουμε την αξιοπιστία της πολιτικής στη χώρα μας, ξεκινώντας από τους κορυφαίους θεσμούς.

-          Δεν μπορούμε πια να μη συζητήσουμε για έναν άλλο ρόλο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για τον τρόπο εκλογής του και για τις αρμοδιότητές του σε σχέση με τις Ανεξάρτητες Αρχές και σε σχέση με τη Δικαιοσύνη. Και δεν πρέπει να φοβηθούμε λύσεις απλές και καθαρές, όπως είναι η άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον ελληνικό λαό, χωρίς να απειλείται η διάλυση της Βουλής και το έργο της κυβέρνησης λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

-          Η διάλυση της Βουλής, η κυβερνητική σταθερότητα, η τετραετία χωρίς κλυδωνισμούς, το εκλογικό σύστημα, που πρέπει να το δούμε με  βάση το νέο τοπίο στην κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα.

-          Ένας διαφορετικός διαφανής, συλλογικός τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης, που σημαίνει και διαφορετικές αντιλήψεις για τη σχέση των κομμάτων που συνεργάζονται στις κυβερνήσεις γιατί η χώρα θα περάσει μια μακρά περίοδο κυβερνήσεων συνεργασίας και μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών συναινέσεων.

-          Η θεσμική θέση των κομμάτων και η διαφανής πειστική λειτουργία τους. Τα οικονομικά των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων με απλά ριζικά μέτρα, όπως η απαγόρευση δραστηριοτήτων που είναι προβληματικές.

-          Πόθεν έσχες για όλους, όχι μόνο για τους πολιτικούς, για όλους τους φύλακες επιρροής ώστε να μην υπάρχει λαθρεμπόριο επιρροής. Θεσμοί ευθύνης για όλους, για τους Υπουργούς βεβαίως αλλά και για την αντιπολίτευση. Και γι΄ αυτούς οι οποίοι επηρεάζουν την κοινή γνώμη.

-          Δημοψήφισμα, λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία.

-          Άλλη αντίληψη για την ασυλία και το ρόλο του βουλευτή, διαφάνεια.

-          Μεγάλη τομή στη δικαιοσύνη, στον τρόπο επιλογής και εξέλιξης των δικαστών, στη λεγόμενη εσωτερική ανεξαρτησία. Στην ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα απονομής της δικαιοσύνης. Στο ζήτημα των αποδοχών των δικαστών και της εκδίκασης των σχετικών υποθέσεων.

-          Στον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων.

-          Συνταγματική στήριξη της βαθιάς μεταρρύθμισης στη Δημόσια Διοίκηση. Αξιολόγηση, κινητικότητα, αποδοτικότητα, ευθύνη.

-          Νέο κύμα συνταγματικής αναβάθμισης της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

-          Ριζοσπαστική προσέγγιση των θεμάτων της παιδείας. Πράγματα που λέγαμε πριν από μερικά χρόνια τώρα δεν ισχύουν, αν θέλουμε τα Πανεπιστήμιά μας και τα Ερευνητικά μας Κέντρα να αναδειχθούν σε Θύλακες Αριστείας και να λειτουργήσουν μέσα στο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο.

-          Σχέσεις κράτους-εκκλησίας.

-          Ρόλος των κοινωνικών εταίρων.

-          Κοινωνικό κράτος, δημοσιονομικά σταθερό, αναπτυξιακό, το οποίο από ένα σημείο και μετά διαμορφώνει τις προϋποθέσεις της μακροπρόθεσμης αυτοχρηματοδότησής του.

-          Όχι παιχνίδια με τα ατομικά δικαιώματα. Η Ελλάδα ένα κράτος δικαίου, πιστώσεις προδιαγραφές της ευρωπαϊκής σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου και του δικαστηρίου του Στρασβούργου.

-          Καθαρή θέση σε σχέση με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

-          Δημοσιονομικό σύνταγμα. Όχι άλλα παιχνίδια με το ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος και με το δημοσιονομικό έλλειμμα. Κανόνες που γίνονται κτήμα του ελληνικού λαού και στηρίζουν την προοπτική της ελληνικής οικονομίας.

Η εθνική στρατηγική

Και ο τέταρτος πυλώνας: Η εθνική στρατηγική ξανά στο προσκήνιο. Είναι πολύ σημαντικό όπως έχουμε αποφασίσει με τους εταίρους μας στην κυβέρνηση να δηλωθούν στον ΟΗΕ οι συντεταγμένες των ερευνών, που ο  Γιάννης Μανιάτης τα έχει ζήσει αυτά. Ξεκινούν τώρα επειδή η δική μας κυβέρνηση διαμόρφωσε το νομοθετικό και επιχειρησιακό πλαίσιο και στην πραγματικότητα αρχίζει μια άλλη εποχή σε σχέση με την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας, του ορυκτού πλούτου πάνω στον οποίο μπορούμε να θεμελιώσουμε και το Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών.

Έτσι θα κάνουμε και τη σοβαρή και υπεύθυνη συζήτηση για τις θαλάσσιες ζώνες, για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Η πρώτη κίνηση είναι οι συντεταγμένες στον ΟΗΕ. Ο κ. Νίμιτς είναι στην Αθήνα σήμερα. Είναι σημαντικό να έχουμε πλήρη ενημέρωση και θα έχουμε, όπως έχω συνεννοηθεί με τον κ. Σαμαρά και εμείς και η Βουλή.

Είναι σημαντικό να ξαναμιλήσουμε για την προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την αντίληψη που πρέπει να έχει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία για το μέλλον της Ευρώπης.

Η Κύπρος βαδίζει σε εκλογές, μπήκε στο μνημόνιο. Πρέπει να ξαναμιλήσουμε στην Ελλάδα για το Κυπριακό.

Η προσυνεδριακή διαδικασία

Η προσυνεδριακή διαδικασία έχει τη μέθοδό της και την τεχνική της. Είναι σημαντικό να λειτουργεί η ΚΟΕΣ και η Γραμματεία της, οι περιφερειακές επιτροπές, οι νομαρχιακές, οι δημοτικές αλλά δεν αρκούν βεβαίως αυτά. Οι ομάδες εργασίας έχουν συγκροτηθεί, τα κείμενα έχουν ετοιμαστεί αλλά το κείμενο δεν σημαίνει τίποτε εάν δεν είναι ένας τρόπος δουλειάς, αν δεν είναι ένα πλαίσιο σύνθεσης και διαρκούς διαλόγου. Δεν χρειαζόμαστε κείμενα ως κείμενα,χρειαζόμαστε κείμενα ως μέθοδο ενός διαρκούς ουσιαστικού διαλόγου σε ένα κόμμα που γίνεται πραγματικός, συλλογικός διανοούμενος και ξαναμιλάει πολιτικά.

Ο ψηφιακός διάλογος αυτού του είδους μπορεί να ξεκινήσει αύριο αλλά όλοι σας και όλο το στελεχικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ και των συγγενών χώρων, ζητούμε να εκφραστεί μέσα από το διάλογο αυτό. Αυτό είναι ένα ηλεκτρονικό φόρουμ άμεσο, πρακτικό, συγκεκριμένο για τα μεγάλα θέματα της πολιτείας του έθνους, της οικονομίας, της κοινωνίας.

Το χρονοδιάγραμμα είναι δεδομένο και είμαστε πιστοί στην εξαγγελία μας. Το Συνέδριο θα αρχίσει 28 Φεβρουαρίου και θα τελειώσει στις 3 Μαρτίου, με όλες τις παράπλευρες εκδηλώσεις εκείνων των ημερών, διεθνείς και εσωτερικές. Παραταξιακές και κοινωνικές και θα έχει προηγηθεί το Συνέδριο της Νεολαίας.

Η σημερινή μας πρώτη συνεδρίαση του νέου έτους είναι μια ωραία ευκαιρία για ένα νέο κάλεσμα συσπείρωσης ενότητας, αναζωπύρωσης της παραταξιακής συνείδησης, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προαπαιτούμενα.

Η συνείδηση της παράταξης, η αίσθηση σοβαρότητας των περιστάσεων, η αίσθηση εθνικής ευθύνης είναι αυτό νομίζω που μας ενώνει. Αυτό αφορά πρόσωπα, αφορά βουλευτές, αφορά τους πάντες, αφορά κινήσεις, ομάδες, το φόρουμ για τη μεγάλη και ανανεωμένη κεντροαριστερά, όπου το ΠΑΣΟΚ προσέρχεται ως ίσος προς ίσους, ανεξαρτήτως από τη διαδρομή του και το μέγεθός του το κοινοβουλευτικό.

Είναι πρωτοβουλίες που αφορούν τη χώρα αλλά και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή, δημοκρατική, σοσιαλιστική παράταξη, την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Το Συνέδριο θα είναι αυθεντικό,  ουσιαστικό, θα είναι ένα Συνέδριο που αντιστοιχεί σε ένα κανονικό, θεσμικό, δημοκρατικό κόμμα.

Όμως, δεν πρόκειται για ένα Συνέδριο κομματικής αυτοεπιβεβαίωσης και περιχαράκωσης αλλά για ένα Συνέδριο παραταξιακού ανοίγματος, συστράτευσης και συμπόρευσης. Θέλουμε να είμαστε ισχυρότεροι, όχι για να είμαστε εμείς αλλά για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε καταλυτικά σε μεγάλες πρωτοβουλίες, οι οποίες δημιουργούν από μόνες τους δυναμική.

Γι' αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να τηρήσουμε και θα τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα, όχι ως ένα χρονοδιάγραμμα τυπικών διαδικασιών αλλά μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών.

Σας ευχαριστώ πολύ.-