Μενεγάκη, επίδομα τρίτεκνης μάνας και σχολικά βιβλία

του Γιάννη Λοβέρδου από το aixmi.gr

Υπάρχουν ορισμένες πρωτόγονες, φτωχές, εξαθλιωμένες χώρες, όπου οι κυβερνήσεις, άκρως ανάλγητες κοινωνικά, δεν διαθέτουν την ευαισθησία, που διαθέτει το ελληνικό Δημόσιο έναντι των μαθητών και των πολιτών τους. Ο λόγος για τις «κακές» ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία. Σε αυτές τις 4 χώρες, που φημίζονται για την σκληρότητα των κυβερνώντων και το χαμηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο τους, τα εκεί υπουργεία Παιδείας δίνουν μεν δωρεάν στους μαθητές τα διδακτικά βιβλία και εγχειρίδια στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, αλλά, άκουσον άκουσον, στο τέλος της χρονιάς, οι μαθητές υποχρεούνται να τα επιστρέψουν σε καλή κατάσταση για να τα χρησιμοποιήσουν οι επόμενες τάξεις.

Αν θέλουν να κρατήσουν τα βιβλία τους ή τα έχουν λερώσει ή καταστρέψει, τότε υποχρεούνται (αμάν πια αναλγησία των πρωτόγονων γαλλογερμανών και αγγλοσαξόνων) να πληρώσουν το κόστος τους.

Οι αποτρόπαιες και σκληρές αυτές κυβερνήσεις δεν επιτρέπουν στους μαθητές τους να καίνε τα βιβλία τους και να τα σκίζουν δημοσίως, όπως πράττουν στην Ελλάδα οι κοινωνικά ευαίσθητοι υπουργοί Παιδείας. Οι οποίοι επί σειράν δεκαετιών θεωρούν φυσιολογική την πρακτική μαθητών να σκίζουν και να καίνε τα σχολικά βιβλία ως ένδειξη ανακούφισης, που τελείωσε η σχολική χρονιά! Προς δόξαν του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Στην Ελλάδα, όπου η Άννα Διαμαντοπούλου κι οι προκάτοχοι της -και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ- φημίζονται για την κοινωνική τους ευαισθησία συνεχίζουν να δαπανούν δεκάδες εκατομμύρια ετησίως για να εκδίδουν πολυσέλιδα συγγράμματα, (ιδίως στην Ανώτατη Εκπαίδευση πολλά εξ αυτών είναι εκατοντάδων σελίδων), τα οποία ελάχιστοι φοιτητές διαβάζουν και στην καλύτερη περίπτωση αν δεν τα καίνε τα καταχωνιάζουν σε κάποια σοφίτα η αποθήκη. Κι όταν κάποιος αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κάνει το λάθος να διερωτηθεί πώς γίνονται οι διαγωνισμοί,  έρχεται ένας ευαίσθητος κοινωνικά υπουργός Δικαιοσύνης, όπως ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, να ζητήσει την πειθαρχική του δίωξη. Αυτά, όμως, τα θεωρούμε δεδομένα.

Κανείς δεν αναρωτιέται ποιος κερδίζει από το τόσο χαρτί που προμηθεύεται κάθε χρόνο το υπουργείο Παιδείας.

Κανείς δεν αναρωτιέται πού πάνε τα χρήματα αυτά και γιατί μια καταχρεωμένη χώρα, όπως η Ελλάδα, δαπανά ετησίως τόσα εκατομμύρια και δεν ακολουθεί το μοντέλο των ΗΠΑ, της Γαλλίας η της Γερμανίας και των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών.

Κανείς δεν αναρωτιέται πού πηγαίνουν οι τόσες συντάξεις και τα τόσα επιδόματα, που έχει θεσπίσει το ελληνικό δημόσιο, για να μπορούν οι πολιτικοί να κολακεύουν την κομματική τους πελατεία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που αποκαλύφθηκε τελευταία με το επίδομα της τρίτεκνης μητέρας, που λαμβάνει η πλέον ακριβοπληρωμένη τηλεπαρουσιάστρια στην Ελλάδα, η Ελένη Μενεγάκη. Όλοι τα έβαλαν με την κ. Μενεγάκη. Όντως, ηθικά θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως αναξιοπρεπής η στάση της να ζητήσει να λαμβάνει το επίδομα αυτό. Κάποιοι την αποκάλεσαν «ευρω-φονιά» και μπορεί να ‘χουν δίκιο. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η στάση της κ. Μενεγάκη. Αλλά το ότι το δήθεν κοινωνικά ευαίσθητο ελληνικό δημόσιο θέσπισε ένα επίδομα που μπορούν να παίρνουν άπασες -ανεξαρτήτως εισοδήματος. Δηλαδή, εσείς κι εγώ πληρώνουμε φόρους για να μπορεί να παίρνει επίδομα τρίτεκνης μάνας η κ. Μενεγάκη. Με νόμο που επέβαλαν οι «ευαίσθητες» κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπό την πίεση μάλιστα της ακόμα πιο «ευαίσθητης» Αριστεράς του κ. Τσίπρα και της κ. Παπαρήγα. Για να αντιληφθούμε γιατί αυτή η χώρα οδηγήθηκε στον γκρεμό.