Η παρακμή του ΣΥΡΙΖΑ

Του Νότη Παπαδόπουλου

Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι που μας κυβερνούν τα έχουν εντελώς χαμένα -δεν ξέρουν που πατούν και που βαδίζουν. Και συν τοις άλλοις βλέπουν παντού χαμογελαστά πρόσωπα - ακόμη κι όταν 9 στους 10 Έλληνες αισθάνονται οργή και απογοήτευση.
H έλλειψη κρίσης και η ιδεοληψία είναι φανερή . Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισε νόμο που απαγορεύει στην αστυνομία να μπει στα πανεπιστήμια παρά μόνο εάν διαπραχθεί κάποιο έγκλημα και εφόσον συνεδριάσει και συμφωνήσει το πρυτανικό συμβούλιο με συμμετοχή εκπροσώπου των φοιτητών.

Ενέκρινε διάταξη για τις παρελάσεις με την οποία πριμοδοτούνται οι τυχεροί έναντι των καλών μαθητών (σημαιοφόροι στα σχολεία με κλήρωση).Και έβαλε "βέτο" στην προσπάθεια της ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στον δικτατορίσκο της Βενεζουέλας Μαδούρο ,ο οποίος κατήργησε το κοινοβούλιο, φυλακίζει τους ηγέτες της αντιπολίτευσης και έχει ήδη σκοτώσει 100 διαδηλωτές που αντιτάσσονται στον αυταρχισμό του.
Όπως φανερή είναι και επίδειξη αυθαιρεσίας και παραλογισμού . Η κυβέρνηση αρνείται να ερευνηθούν οι απίθανες καταγγελίες Βαρουφάκη για τους δραχμολάγνους ερασιτεχνισμούς του κ.Τσίπρα , απορρίπτει της εξεταστική για τις συνομιλίες του υπουργού Άμυνας με έναν ισοβίτη ναρκέμπορο, και αντιδρά στην παραδοχή του αυταπόδεικτου : ότι δεν μπορεί να είναι ένοχος για την παραπομπή στα Μνημόνια λόγω υψηλών ελλειμμάτων ο τεχνοκράτης Α. Γεωργίου αφού ανέλαβε την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία τον Αύγουστο του 2010 -τρεις μήνες αφού η χώρα είχε μπει στο πρώτο Μνημόνιο, τον Μάιο του 2010!
Εκεί ,όμως, που φαίνεται ξεκάθαρα η ιδεολογική γύμνια και η ανεπάρκεια των κυβερνώντων είναι στην οπισθοδρομική στάση που κρατούν κατά της αναβάθμισης του ελληνικού πανεπιστημίου . " Που ακούστηκε Πανεπιστήμια να ανταγωνίζονται μεταξύ τους" είπε με εντυπωσιακή αφέλεια και βροντώδη άγνοια ο Πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή. Μα πως θα γίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια εφάμιλλα με τα μεγάλα ξένα ώστε να μπορούν να βγάζουν φοιτητές με γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες ομαδικής δουλειάς εάν δεν αντιληφθούν πόσο απέχουν από τα κορυφαία ξένα ; Αν δεν συνειδητοποιήσουν τις ελλείψεις τους και τις ανάγκες τους; Αν αποκλείονται οι διακεκριμένοι έλληνες καθηγητές που έχουν διαπρέψει στο εξωτερικό να προσφέρουν τα φώτα τους για την ενίσχυση της εξωστρέφειας ; Αν αρνούνται την αξιολόγηση διδασκόντων και προγραμμάτων σπουδών . Αν αντί για τους καθηγητές ,τις αποφάσεις για ακαδημαϊκά θέματα ακόμη και για τοποθετήσεις πρυτάνεων τις λαμβάνουν οι διοικητικού υπάλληλοι μαζί με τους φοιτητές;
Δυστυχώς όλες αυτές οι μικρές αστοχίες και τα μεγάλα ατοπήματα του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν σαφές ότι η παρακμή της ελληνικής κοινωνίας έχει χτυπήσει κόκκινο με θαυμαστές της ισοπέδωσης και της ήσσονος προσπάθειας που μας κυβερνούν .
Και βέβαια, από αυτή την διαστρέβλωση αξιών τα πρότυπα αρχίσουν να ξεθωριάζουν .Δεν είναι πλέον ο Νανόπουλος ,που έφυγε από το Χαρβάτι για να κατακτήσει το Χάρβαρντ ,το Σέρν και την Θεωρητική Φυσική σε παγκόσμιο επίπεδο. Ούτε καν ο πάμπτωχος Δήμας που ξεκίνησε από ένα χωριό της Αλβανίας για να κερδίσει με την σκληρή του προπόνηση και το πείσμα του τις πρώτες θέσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να ειναι πλέον υπεύθυνος για την Ομοσπονδία'Aρσης Βαρών των ΗΠΑ!
Το πρότυπο είναι πλέον ο ημιμαθής κολλητός του Πρωθυπουργού ,ο άνεργος μπάρμαν που κατάφερε τρυπώσει στο Μαξίμου ,στον Στρατηγικό Σχεδιασμό και να εισπράττει χωρίς κανένα προσόν 2.000 ευρώ από τον κρατικό κορβανά. Ή ο κομματικός αφισοκολλητής , εργάτης σε συνεργείο αυτοκινήτων που κατάφερε να βγεί βουλευτής καβαλώντας το κύμα του άκρατου Συριζαϊκού λαϊκισμού και να είναι ο εισηγητής του σημαντικότερου οικονομικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης παραδεχόμενος δημοσίως ότι δεν καταλαβαίνει γρι απ όσα διαβάζει! Ή ο πρωτόγονος άντρακλας υπουργός που κομπάζει επειδή κρατούσε διπλά βιβλία ως δήμαρχος ,είναι έτοιμος με λυμένο το ζωνάρι και το πιστόλι στο χέρι να παραχώσει κάτω απ τη γη όποιον του αντιμιλήσει και βρίζει συνεχώς δυνατά μπας και καλύψει με τη φασαρία την κατάντια και την εξαχρείωση των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας της χώρας για την οποία φέρει την πρώτη ευθύνη.
Κι απ ότι φαίνεται ο πάτος βυθίζεται συνεχώς.
N. Παπαδόπουλος-ΤΟ ΒΗΜΑ