«Έλα μωρέ τώρα...»

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Από την επίσκεψη του Τσίπρα στον Σόιμπλε κρατάω μια χαρακτηριστική λεπτομέρεια.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, λέει, ζήτησε από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας να μεσολαβήσει ώστε να δοθεί στην Ελλάδα η κατάθεση ενός γερμανού πολίτη, του Μ. Χριστοφοράκου, στη γερμανική Δικαιοσύνη.

Υποθέτω ότι διαδικασία για να ικανοποιηθεί το αίτημα του Τσίπρα δεν υπάρχει σε καμία ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα.

Αλλά και αν υπάρχει, αποκλείεται να προβλέπεται η «μεσολάβηση» του οικείου υπουργού Οικονομικών έπειτα από αίτημα ενδιαφερομένου αρχηγού ξένου πολιτικού κόμματος ώστε να παραδοθεί σε άλλες δικαστικές Αρχές το περιεχόμενο μιας δικογραφίας.

Πώς εξηγείται τότε το διάβημα του Τσίπρα;

Η πρώτη εξήγηση λέει ότι το έκανε όχι επειδή περίμενε ανταπόκριση αλλά για να κάνει τζόγο στην Ελλάδα. Να δείξει, δηλαδή, ότι έβαλε το θέμα έστω και αναρμόδια.

Είναι μια πιθανή αλλά καλοπροαίρετη εξήγηση.

Διότι η δεύτερη εξήγηση είναι χειρότερη. Προϋποθέτει μια στιχομυθία του τύπου:

- Ρε Αλέξη, τώρα που θα πας στον «κουτσό», δεν του λες να σου δώσει και τη λίστα του Χριστοφοράκου; Ολο και κανένας πασόκος ή νεοδημοκράτης θα είναι μέσα!

Αν κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα, τότε το διάβημα δεν πραγματοποιήθηκε υπό τον αστερισμό της άγνοιας ή του τζόγου αλλά με τη λογική του καφενείου. «Ελα μωρέ τώρα! Γιατί να μη σ' τη δώσει;».

Προφανώς δεν φταίει ο Τσίπρας αν το βρήκε εξαιρετική ιδέα. Κάπως έτσι γίνεται η πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα.

- Ελα μωρέ τώρα, τι τους πείραζαν τα παιδιά στη βίλα Αμαλία!

- Ελα μωρέ τώρα, ο Βενιζέλος κρύβει τον πεθερό του στη λίστα Λαγκάρντ - σίγουρο!

- Ελα μωρέ τώρα, ας πιάσουν πρώτα τις offshore και μετά να κυνηγούν τους ταβερνιάρηδες!

- Eλα μωρέ τώρα, οι παρακρατικοί της ΝΔ βάζουν τα γκαζάκια!

- Eλα μωρέ τώρα, ο Παπανδρέου μάς έβαλε στο Μνημόνιο γιατί έπαιζε με τα CDS!

- Ελα μωρέ τώρα, ο Σόιμπλε έχει τη λίστα του Χριστοφοράκου και τους κρατάει στο χέρι!

Αυτό το τελευταίο το έχει πει ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς δεν έχει πρόβλημα να πιστέψει και τα υπόλοιπα, ούτε να πάει στον Σόιμπλε να του πει «δώσε τη λίστα» - που τελικά δεν είναι λίστα αλλά κατάθεση στη Δικαιοσύνη!

Μόνο που αυτό το πράγμα δεν είναι πολιτική. Είναι απλώς καφενείο.

Και όταν το πηγαινοφέρνουμε μεταξύ μας, πάει καλά. Οταν όμως το εξάγουμε και στο Βερολίνο, τότε πολύ φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε όχι να μας διώξουν από το ευρώ αλλά να μας πάρουν στο ψιλό - που δεν είναι και πολύ καλύτερο!..