ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ προηγουμένως στο φαινόμενο να έχει
απορροφήσει την προσοχή μας η λίστα Λαγκάρντ με τα στικάκια της, και
θέλω να διαμαρτυρηθώ διότι δεν αφήνεται ζωτικός χώρος για να αναδειχθούν
στις διαστάσεις που τους πρέπει διάφοροι διάττοντες αστέρες της
πολιτικής (παλιά αυτούς τους ονόμαζαν και «νούμερα», αλλά δεν θέλω να
κάνω συγκρίσεις). Θα τονίσω πάντως ότι «ευτυχώς που υπάρχουν», διότι
δίνουν μια ευχάριστη - έως ιλαρή, θα έλεγα - νότα στη μουντή
καθημερινότητά μας. Τελευταίο παράδειγμα, βουλευτής εκ Καστοριάς του
ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Διαμαντόπουλος , ο οποίος νεοφερμένος
στη μεγάλη πόλη ψωνίστηκε άσχημα ο άνθρωπος και άντε τώρα να κατέβει από
τα κεραμίδια. Ενδεικτικά αναφέρω ότι
σε μια έξαρση επαναστατικού
οίστρου το νιάτο αυτό «αυτοπροσδιορίστηκε αναρχικός», αλλά στη συνέχεια
που του τράβηξαν τα ευμεγέθη αυτιά του από το κόμμα δήλωσε ότι
αυτοπροσδιορίζεται από την «κομματική του ταυτότητα». Τελικά, ρε παιδί
μου, αν υπάρχει κάτι που είναι ανίκητο σε αυτή τη χώρα, είναι η
βλακεία...
Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ
Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ
1 σχόλιο:
μπα, ανικητος ο δοσιλογισμος και το ρουφιανιλικι ειναι γερμανοτσολιαδακι μου
Δημοσίευση σχολίου