Υπάκουα και με προσήλωση στις προσταγές δέχονταν ΑΛΛΟΙ να αποφασίζουν γι’ αυτούς, παρ’ ότι η Δημοκρατία τους παρέχει το δικαίωμα να εκλέγουν τους ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ για να υπερασπίζονται τη ΖΩΗ τους. Όμως απ’ ότι φαίνεται και οι «ξεχωριστοί» εθισμένοι μάλλον στη νοοτροπία της υπακοής, δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα των υπολοίπων.
Με αυτή τη πειθαρχημένη υπακοή δέχτηκαν και τον περιορισμό της ζωής τους ένα περίπου μήνα πριν από την υπόλοιπη Χώρα με την μορφή καραντίνας, χωρίς να ζητήσουν επί πλέον εξηγήσεις για τα ΑΙΤΙΑ της αύξησης των κρουσμάτων λόγω κορωνοϊού στην Περιφερειακή Ενότητά τους. Αδιαμαρτύρητα χωρίς ένα ΓΙΑΤΙ; «Συνεμορφώθην προς τας εντολάς».
Με την ίδια επίσης στωικότητα, αντιμετώπισαν και την δεύτερη και πλέον περιοριστική καραντίνα που τους υπεβλήθη κατ’ εξαίρεση από την υπόλοιπη Χώρα παραμονές των Μεγάλων Εορτών, που βύθισε την κοινωνική αλλά και την οικονομική ζωή τους, στην απελπισία. Και να πεις δεν τήρησαν τα «μέτρα» από την αρχή; Και να πεις δεν μέτρησαν με κάθε τρόπο την ατομική τους ευθύνη; Και να πεις δεν πρόσεξαν την κάθε στιγμή; Με το αντισηπτικό και τη μάσκα όριζαν τη ζωή τους. Ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις κάποιων που φορούσαν τη μάσκα κάτω από το πηγούνι ως περιλαίμιο, ή κρεμασμένη στο αυτί ως αξεσουάρ αυθαιρεσίας που τους χαρακτήριζε «άτρωτους». Ελάχιστοι ήταν επίσης και εκείνοι που δεν άντεχαν τη μοναξιά τους και ανακάλυπταν τεχνάσματα να παραβιάσουν τους όρους της καραντίνας που όριζε την ασφάλειά μας.
Όμως τι έφταιξε και αυτή η Π.Ε. είναι σε «κατάσταση πολιορκίας»; Γιατί δεν μπορεί. Κάποιος-κάποιοι «ήταν ο αδύναμος κρίκος» σ’ αυτή την αλυσίδα της ζωής. Κάποιος-κάποιοι κάτι δεν έκαναν καλά, κάτι τους ξέφυγε, κάτι που δεν του έδωσαν τη σημασία που του έπρεπε.
Όπως κάποιος-κάποιοι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις σε μια σειρά ερωτηματικά που πνίγουν αυτό τον κόσμο και πρώτα απ’ όλα ΓΙΑΤΙ αυτή η έλλειψη ενημέρωσης όσον αφορά τις πηγές και τον αριθμό των κρουσμάτων; Γιατί για μήνες ακούμε γενικά και αόριστα για κρούσματα σε οίκους φροντίδας, σε εργασιακούς χώρους, σε θρησκευτικούς χώρους, σε κοινωνικές τελετές, σε χωριά, χωρίς να κατονομάζονται και χωρίς να αναφέρεται ο αριθμός των κρουσμάτων τους; Τι κρύβει ή που ωφελεί αυτή η μυστικότητα για την περιοχή μας ; Γιατί μαθαίναμε για την υπόλοιπη Ελλάδα για χωριά που τα αποκλείανε; Για καταυλισμούς που τους απομονώνανε. Για οίκους ευγηρίας που τους πρόβαλαν και τους καταγγέλλανε. Για εργοστάσια που τα έκλειναν. Για μονάδες που τις αποστείρωναν. Για κοινωνικές συμπεριφορές που τις στηλίτευαν, με λεπτομέρειες «μικροσκοπίου» και που έφτασαν να οδηγήσουν και στην αυτοκτονία έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν εξαιρετικό επιστήμονα. Εδώ τίποτα, πειθαρχήστε-υπακούστε, μη ρωτάτε- μη μιλάτε, τα κεφάλια μέσα…
Επίσης κάποιος-κάποιοι θα πρέπει να μας απαντήσει γιατί αυτή η γενίκευση στην Π.Ε. χωρίς την διευκρίνηση ανά Δήμο; Όταν οι αναφορές σε άλλες Π.Ε. προσδιόριζαν μέχρι και τα χωριά πχ. της Θράκης, της Καστοριάς, τους καταυλισμούς των Ρομά, τις δομές των προσφύγων και τα περιόριζαν αφήνοντας την υπόλοιπη περιοχή στους γενικούς κανόνες όπως η υπόλοιπη Ελλάδα; Έτσι δεν είναι; Μας έχουν σ’ ένα περιορισμό με μια μυστικοπάθεια που αν δεν μας προσβάλει μας εξοντώνει. Αφού μας βομβαρδίσανε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κρουσμάτων, νοσούντων και θανάτων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, μας χόρτασαν και με τα ιικά φορτία των λυμάτων τους για να εξάρουμε την προσοχή τους.
Εδώ όμως «μούγκα», ούτε από που είναι τα κρούσματα, ούτε η ιχνηλάτησή τους, ούτε τα δικά μας ιικά φορτία ρε αδελφέ που τα δικαιούμαστε τέλος πάντων, ούτε τα συμπεράσματά τους. Μόνο αποφάσεις περιοριστικές και απροειδοποίητες κυριολεκτικά της τελευταίας ώρας, που απευθύνονται με τη βούλα της εξουσίας προς ΥΠΗΚΟΟΥΣ.
Μέσα σ’ αυτό το θολό και ανεξήγητο τοπίο έχουμε πάνω από δύο μήνες σε καραντίνα και πάνω από δέκα μέρες σε ΑΥΣΤΗΡΗ καραντίνα. Έτσι κάναμε Χριστούγεννα έτσι θα κάνουμε και Πρωτοχρονιά και Φώτα, αφού παρά τη λήξη της αυστηρής καραντίνας στις 30-12-20, ξαφνικά αντιλήφθηκαν την ανάγκη να την παρατείνουν για μια βδομάδα ακόμα και πάει λέγοντας. Αλλά μου κάνει εντύπωση ενώ μας συμβαίνουν όλα αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν έρθει Λοιμοξιολόγοι-Επιδημιολόγοι και όλοι οι Παθολόγοι να δούνε τι γίνεται με μας; Είδατε κανέναν; Εκτός από κάποιο κ. Αρκουμανέα και πιθανόν τον κ. Χαρδαλιά δεν είδα κάναν άλλο, α και τον κ. Χρυσοχοίδη προφανώς στη δική μας Π.Ε. ο ιός αντιμετωπίζεται με άλλα μέσα καταστολής.
Δεν ξέρω τι να πω, θα περίμενε κανείς να μας αντιμετώπιζαν με περισσότερη ευαισθησία σαν ισότιμους Πολίτες αυτής της Χώρας. Δυστυχώς ακόμα και στη διανομή κατά προτεραιότητα των εμβολίων, λόγω του βεβαρημένου όπως λένε ΙΙΚΟΥ φορτίου, μας αγνόησαν εντελώς. Πιθανόν η εντύπωση που τους έχουμε δώσει είναι αυτή του χρήσιμου, του βολικού, του εύκολου ΥΠΗΚΟΟΥ για να μην πω τίποτε άλλο και παρεξηγηθώ. Οπότε δεν μας μένει τίποτε άλλο από το ΣΦΑΞΕ ΜΕ ΠΑΣΑ ΜΟΥ Ν’ ΑΓΙΑΣΩ…
Μαγκλάρας Βασίλης magklarasvas@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου