Μήνυμα του Πάρι Κουκουλόπουλου για τη νέα χρονιά

Πρέπει να πάμε πολλές δεκαετίες πίσω για να βρούμε πρωτοχρονιά όπως η φετινή, όπου συνυπάρχουν ο φόβος με την ελπίδα και η αβεβαιότητα με την αισιοδοξία. Είναι λογικό καθώς οι ανατροπές που έφερε το 2020 είναι μεγάλες και θα αποδεικνύονται μεγαλύτερες στο διάβα του χρόνου. Το μέλλον δεν το ξέρει κανείς, ωστόσο έχουμε αρκετά δεδομένα για να το ανιχνεύσουμε.

Η πανδημία μας δίδαξε ότι η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια, η άμυνα και η ασφάλεια δεν μπορεί να επαφίενται στους νόμους της αγοράς ούτε σε κάποιο τρίτο έξω από εμάς. Είναι δημόσια αγαθά που το σύγχρονο κράτος οφείλει να εγγυάται για όλους ανεξαίρετα τους πολίτες του χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Την ίδια ώρα η πανδημία μας έφερε αντιμέτωπους με πρωτοφανείς στην ανθρώπινη ιστορία ανισότητες τόσο μεταξύ κρατών και περιοχών όσο και στο εσωτερικό κάθε χώρας. Όλα ήταν γνωστά, αλλά από τη σφαίρα της θεωρίας ήρθαν μπροστά μας με βίαιο τρόπο.

Aπό την άλλη, όπως όλα δείχνουν, το μέτωπο κατά της Κλιματικής Αλλαγής ενισχύθηκε σοβαρά και από εδώ πηγάζει μια μεγάλη ελπίδα. Για πρώτη φορά με τις ΑΠΕ η παραγωγή ενέργειας μπορεί να γίνει υπόθεση όλων των ανθρώπων αντί να βρίσκεται στα χέρια μιας ολιγαρχίας. Είναι ο πιο χειροπιαστός τρόπος να καταπολεμήσουμε τις ανισότητες συμμετέχοντας παράλληλα στον αγώνα για την αποτροπή της Κλιματικής Αλλαγής.

Όλα τα πιο πάνω αφορούν στο ακέραιο την πατρίδα μας που μέχρι να δει την έξοδο από τα μνημόνια αντιμετωπίζει τις συνέπειες μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η Ελλάδα έχει το προνόμιο να αντιμετωπίζει την επόμενη μέρα ως μέλος της ΕΕ κάτι που παρέχει οπωσδήποτε ασφάλεια, δεν απαντά όμως στο μείζον εθνικό μας ζήτημα. Όπως μας δίδαξε η χρονιά που φεύγει, ο ρόλος της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο τα επόμενα χρόνια είναι πρωτίστως δικό μας ζήτημα, δικιά μας απόφαση.

Σε αυτό το περιβάλλον η αλλαγή του χρόνου βρίσκει τον τόπο μας και τους ανθρώπους του σε μια θέση χωρίς προηγούμενο στην ιστορία μας. Καλούμαστε να γίνουμε το αντικείμενο της ενεργειακής μετάβασης την ώρα που σηκώνουμε, μόνο εμείς εδώ, το επιπρόσθετο βάρος ενός τέταρτου μνημονίου που επιβλήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και ενός πέμπτου από τη σημερινή. Αυτός είναι ο λόγος που τα αλλεπάλληλα lockdown χωρίς αντίσταση μας έφεραν στο απροχώρητο. Έχει ζωτική σημασία να ορθώσουμε ανάστημα απαιτώντας καθοριστικό λόγο στο μέλλον της περιοχής γιατί είμαστε υποκείμενα, όχι αντικείμενα.

Στον υπέρ πάντων αγώνα που έχουμε να δώσουμε τρία εφόδια δεν πρέπει να μας λείψουν. •Να αγωνιστούμε για τον τόπο μας ως πολίτες του κόσμου

•Να δείξουμε απέραντη και έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ μας

•Να συσπειρωθούμε σε κοινούς στόχους με κορυφαίο αυτόν της ενεργειακής δημοκρατίας

Η ανθρωπότητα πέρασε ίδια και χειρότερα κι άλλες φορές και πάντα έβρισκε το δρόμο της, γιατί η θέληση για ζωή είναι ανίκητη διαχρονικά. Το ίδιο ισχύει και για τον τόπο μας που κατάφερε να βρει το δρόμο του ακόμα και όταν έχασε τον ανθό του στον αδελφοκτόνο εμφύλιο. Τώρα είναι η ώρα να πούμε ξανά το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Καλή χρονιά!