Ο καλός μου φίλος ο Θανάσης, ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει το πολιτικό αδυνάτισμα του Κινήματος Αλλαγής κι όλο επανέρχεται στις συναντήσεις μας απορώντας. Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ δεν μπορώ να δώσω μια καθαρή εξήγηση που να δικαιολογεί αυτή την απομάκρυνση του κόσμου, από έναν πολιτικό χώρο που τον κρατούσε στις πλάτες του, είτε σαν σημαία του, είτε σαν κοινωνική του κατάκτηση.
Όσο και να θέλω να δικαιολογήσω την επίδραση που ασκούσε ο ιδρυτής και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ τα χρόνια της μεγάλης ΑΛΛΑΓΗΣ, δεν μπορώ να δεχθώ ότι η απώλειά του θα είχε σαν επακόλουθο την σταδιακή του συρρίκνωσή . Ούτε η αλλαγή ονόματος, ούτε η έλλειψη θέσεων-προτάσεων και αξιών, αφού καθημερινά αυτά τα αναδεικνύει το Κίνημα εντός και εκτός Βουλής και βέβαια, ούτε όλων αυτών που η αβασάνιστη ανοησία του μηρυκασμού τους λέει, ότι δεν ΤΡΑΒΑΕΙ η Πρόεδρος. Επομένως τι συνέβη και όλος αυτός ο Λαός από άνεμος αλλαγής εξελίχθηκε σε ανΗΛΙΟ ξεροβόρι που κρατά παγωμένα τα ποσοστά του;
Κάποιοι... Κάτι, φταίει. Κάτι που δεν μπορεί να ονοματιστεί και να απαντηθεί εύκολα, γιατί μπερδεύονται ιστορίες του παρελθόντος σ’ ένα παρεξηγημένο σήμερα, μέσα από τα οποία δεν προκύπτουν ιδεολογικά θέσφατα, αλλά κενόδοξες φιλοδοξίες προσώπων. Ναι, απ’ ότι φαίνεται η σχηματοποίηση του ΠΑΣΟΚ από Λαϊκό Κίνημα σε κόμμα στη μετά ΑΝΔΡΕΑ εποχή, δημιούργησε όλες εκείνες τις δομές των αστικών κομμάτων-άσχετα αν χαρακτηρίζονται Δεξιά η Αριστερά-που διαμορφώνουν την πολιτική των ιδεών σε παράταξη των σκοπών. Έτσι χάνοντας το οξυγόνο της Λαϊκής έμπνευσης, απώλεσε τη φρεσκάδα του σαν πολιτικό σχήμα που αφουγκραζόταν την κοινωνία, διατηρώντας μια αμφίδρομη σχέση.
Το γεγονός ότι παρ’ όλα αυτά διατηρεί στις εκλογές και στις δημοσκοπήσεις την τρίτη θέση στο πολιτικό σκηνικό, δηλώνει ότι είναι πολύ σκληρό για να πεθάνει αφ’ ενός και αφετέρου ότι η προσφορά του στα χρόνια που κυβέρνησε, είναι το καταπίστευμά του στο Λαό, που πάντα το θυμίζουν. Έτσι δεν είναι; Το Εθνικό Σύστημα Υγείας(ειδικά τώρα), Το ΑΣΕΠ, Ο νόμος για την παιδεία, Η προστασία της πρώτης κατοικίας, Η Διαύγεια, Η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση, νόμοι της κοινωνικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ δεν είναι; Και λέω νόμοι ΠΑΣΟΚ γιατί τα ονόματα αναφοράς τους δεν θα είχαν τη δυνατότητα έξω από το ΠΑΣΟΚ να τα φέρουν στο Λαό. Όπως και τόσα άλλα που άλλαξαν τις κοινωνικές δομές με τη διεύρυνση της Μεσαίας Τάξης, η την πολιτική της Εθνικής Αξιοπρέπειας, που μας έκανε σεβαστούς σε φίλους, σε άσπονδους φίλους και σε εχθρούς.
Επομένως τι είναι αυτό που απομάκρυνε εκατομμύρια «οπαδούς» του και στελέχη του μέσα σε λίγα χρόνια; Ποια ήταν η παρεξήγηση που στάθηκε ανάμεσά τους για να τραβήξουν γι’ άλλους χώρους και πολιτικούς προορισμούς; Φταίει μόνο το ΠΑΣΟΚ η μήπως συμβαίνει και τίποτε άλλο; Μην ξεχνάμε το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες μιας βαθειάς συντήρησης δεκαετιών που κορυφώθηκε στα χρόνια της χούντας. Οι αξίες τότε είχαν άλλο πρόσημο και σε παρέπεμπαν στους αγώνες για Δημοκρατία, για Εθνική Ανεξαρτησία, για Κοινωνική Δικαιοσύνη. Οι ελπίδες ενός κόσμου αδικαίωτου απαιτούσαν επιτακτικά μία νέα ΗΘΙΚΗ στην πολιτική ζωή του Τόπου, που θα τους καθιστούσε ισότιμους πολίτες χωρίς διαχωριστικές γραμμές, σε μια Πατρίδα που θα τους πίστευε και θα την εμπιστεύονταν.
Το ΠΑΣΟΚ πλάστηκε από τις αγωνίες ακριβώς αυτού του κόσμου. Φορτώθηκε στις πλάτες του τα άδικα μιας περιορισμένης κοινωνίας για να δώσει διέξοδο στα όνειρά της και στις ελπίδες της. Μέσα από Αρχές πολιτικής συμφιλίωσης, χωρίς συμβιβασμούς και πισωγυρίσματα άλλαζε την πολιτική ιστορία αυτού του Τόπου. Ώσπου το σκάφος άρχισε να μπατάρει. Αναίτια; Όχι βέβαια, κάποιοι παραβίασαν την «ίσαλο γραμμή» της κοινωνίας και άρχισε να βουλιάζει και τότε βούλιαζε κι’ αυτό μαζί της. Γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν συνάρτηση αυτή της κοινωνίας. Το αποτέλεσμα η άρον-άρον εγκατάλειψη του «σκάφους» από αξιωματούχους κι’ επιβάτες, όλοι οι εξασθενημένοι πολιτικά την «κοπάνησαν» λαϊκά. Μέσα στη τρικυμία της οικονομικής ΚΡΙΣΗΣ αντί να κρατήσουν τη ρότα του σκάφους τους, αναζητούσαν φως στις παραπλέουσες πολιτικές σειρήνες.
Όλοι; Όχι βέβαια, υπήρξαν καραβοκύρηδες και άλλοι πιστοί που κράτησαν το σκάφος, γιατί από τα «υλικά» τους και τους αγώνες τους είχε φτιαχτεί, για να τους ταξιδεύει πολιτικά. Οι άλλοι, οι πολιτικά εξασθενημένοι, θαμπώθηκαν από τα φώτα της ράμπας και έτρεξαν να βρούνε πόστο και θέση στα αμφιθέατρα της ΟΡΓΗΣ και της ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ. Τυφλωμένοι από τους προβολείς της εξουσίας σκόρπισαν ΔΕΞΙΑ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ έρμαια του ΦΩΤΟΤΡΟΠΙΣΜΟΥ που τους κατέλαβε. Αυτός ο Φωτοτροπισμός άλλωστε λέει η Φυσική Ιστορία, διακρίνει όλα εκείνα που δεν έχουν την ικανότητα να χαράζουν το δικό τους δρόμο, δεν είναι δηλαδή αυτοφωτιζόμενα, αλλά έλκονται από το ΦΩΣ και περιστρέφονται γύρω του αναζητώντας τον προσανατολισμό τους, μήπως φανούν, μήπως γίνουν διακριτά.
Κατάλαβες καλέ μου φίλε, μείναμε οι αυτοφωτιζόμενοι στο χώρο. Αλλά όπως έλεγε ο αείμνηστος Ντίνος Χριστιανόπουλος «Βαθειά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν όμως ότι είμαι σπόρος».
Μαγκλάρας Βασίλης magklarasvas@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου