Hasta La Kolotumba Siempre!

Σύμφωνα με την «El Pais» της 11ης Οκτωβρίου, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει εμπλουτίσει το διεθνές λεξιλόγιο με μια καινούργια λέξη: kolotumba!

Οι ισπανοί συνάδελφοι τη χαρακτηρίζουν «ελληνική πολιτική έννοια» που παραπέμπει στη συμπεριφορά του Αλ. Τσίπρα το 2015, όταν έτρεχε την άλλη μέρα ενός δημοψηφίσματος (που ο ίδιος προκήρυξε) να μη μας διώξουν από την ευρωζώνη.

Φαίνεται ότι εκείνη η κωλοτούμπα δημιούργησε σχολή. Εφαρμόζεται τώρα στην Καταλωνία, όπου η τοπική κυβέρνηση προσπαθεί κι αυτή να απεμπλακεί από ένα απερίσκεπτο «δημοψήφισμα» δικής της πρωτοβουλίας.

Κατά την καλή εφημερίδα, η kolotumba είναι μια στροφή 180 μοιρών - κι όχι 360^ο όπως την είχε μετρήσει ο μηχανικός Πρωθυπουργός μας...

Θα διαφωνήσω μαζί τους. Η κωλοτούμπα δεν είναι στροφή αλλά το είδος της τούμπας που, κατά τον Μπαμπινιώτη, «πέφτει κανείς με την πλάτη στο έδαφος και γυρίζει προς τα πίσω, φέροντας τα πόδια του πάνω από το κεφάλι του».  

Με άλλα λόγια, η επίδοση είναι πιο εξευτελιστική αλλά ταυτοχρόνως και πιο ξεκαρδιστική από μια απλή στροφή.

Εξ ου και (κατά τα πρότυπα του Κομαντάντε Φιντέλ που θρηνήσαμε προσφάτως στην Αβάνα...) πολλοί προτείνουν να αντικατασταθεί στην επαναστατική σημειολογία το «Hasta La Victoria Siempre» με το «Hasta La Kolotumba Siempre».

Υπενθυμίζω ότι η πρώτη εκδοχή του γνωστού συνθήματος δεν είχε ευθεία σχέση με την κουβανέζικη επανάσταση όπου οι άνθρωποι πολεμούσαν και δεν φώναζαν παπάρες.

Εμφανίστηκε αργότερα - κυρίως σε αφίσες φοιτητικών δωματίων. Παρέα μάλιστα με τη διάσημη φωτογραφία του «Τσε» που τράβηξε ο Αλμπέρτο Κόρντα, τον Μάρτιο του 1960, και δημοσιοποιήθηκε το 1968 από τον Φελτρινέλι - όταν ο «Τσε» είχε ήδη αποδημήσει εις Κύριον...

Η φωτογραφία φέρει τον τίτλο «Ηρωικός Αντάρτης», μόνο που όταν τραβήχτηκε ο «Τσε» δεν ήταν πια αντάρτης αλλά μάλλον ηρωικός πολυθεσίτης του νέου καθεστώτος: διοικητής της φυλακής Λα Καμπάνια, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αγροτικής Μεταρρύθμισης και της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας.  

Η απόδοση του συνθήματος είναι συζητήσιμη. Σημαίνει «Πάντα για τη Νίκη» ή «Για την Τελική Νίκη»;

Και για να επιστρέψω στα δικά μας: «Πάντα για την Κωλοτούμπα» ή «Για την Τελική Κωλοτούμπα»;

Θα πάρω θέση υπέρ της πρώτης εκδοχής. Ο λόγος; Δεν υπάρχει «Τελική Κωλοτούμπα» - άλλωστε ούτε «Τελική Νίκη»...

Το 2015 την κωλοτούμπα έκανε ο Τσίπρας. Το 2016 είναι η σειρά του Πουιτζντεμόν. Προφανώς θα ακολουθήσουν κι άλλοι.

Διότι η κωλοτούμπα είναι απλώς η συνηθέστερη κατάληξη της συμπεριφοράς ενός πολιτικού προτύπου που κάποτε θα τον χαρακτηρίζαμε τζάμπα μάγκα.

Εκείνου δηλαδή που κομπορρημονεί, φοβερίζει, καταγγέλλει και καυχιέται εκ του ασφαλούς. Και ο οποίος μόλις σφίξουν τα γάλατα αρχίζει τα «έλα μωρέ, μια κουβέντα είπαμε!».

Τον Τσίπρα βεβαίως τον ξέραμε - αν δεν τον ξέραμε, τον μάθαμε... Μόλις (κατά τον Βαρουφάκη) κατάλαβε πως με τις ανοησίες μπορεί να καταλήξει στο Γουδί, την έκανε τοίχο-τοίχο μη φάει καμιά αδέσποτη.

Αλλά ο Καταλανός το τελείωσε. Ξεσήκωσε τον κόσμο, αναστάτωσε μια χώρα, ανησύχησε μια ολόκληρη ήπειρο και κατέληξε «να το κουβεντιάσουμε!». Υποψιάζομαι πως από απόψεως τυχοδιωκτισμού τον Τσίπρα τον έχει για πρωινό.  

Βεβαίως ο «κωλοτούμπας» έχει πάντα μια εύκολη δικαιολογία: «Εγώ, παιδιά, προσπάθησα αλλά...». Υπέρτερες δυνάμεις!

Είναι η μεταφορά του ανεκδότου με τον Γιώργο που παίζει ρουλέτα κι ακούει μια φωνή να προστάζει «Γιώργο, όλα στο 14 κόκκινο».

Σίγουρος ο Γιώργος, ποντάρει στο 14 κόκκινο αλλά βγαίνει 29 μαύρο. Και τότε ακούει πάλι τη φωνή.  

- Γιώργο, χάσαμε!

Ο κωλοτούμπας είναι ακριβώς αυτό: ένας τύπος που ακούει φωνές, χάνει και ψάχνει να μοιραστεί τη χασούρα με άλλους. 

Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ