Ο Λάζαρος Τσικριτζής για την πτώση της στάθμης στη λίμνη: Συγκρίσεις που μαυρίζουν την ψυχή

Από τον ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ
1η φωτο. Ο Αλιάκμονας πέρσι τέτοιον καιρό, στη γέφυρα Ρυμνίου, όταν οργανώσαμε με την Οικολογική Κίνηση την «Παρατήρηση πουλιών».
2η φωτο. Ο Αλιάκμονας φέτος στην ίδια θέση. Όλα ίδια εκτός από το .. νερό ! Η λεκάνη στο λεγόμενο «εσωτερικό δέλτα» του ποταμού έχει σχεδόν ξεραθεί και η γέφυρα έχει αποκαλυφτεί τελείως.

Η μεγάλη ταπείνωση της στάθμης του Αλιάκμονα δεν είναι βέβαια τωρινή διαπίστωση. Εδώ και μήνες η πτώση είναι ορατή τοις πάσι. Όμως τώρα η κατάσταση έχει χειροτερέψει πολύ. Όπως φαίνεται από τις επόμενες φωτο 3 & 4, οι κλώνοι του ποταμού σε πολλά σημεία έχουν γίνει νερόλακκοι, το πλατανόδασος βλέπει το νερό με το .. κυάλι (φωτ 5 στο βάθος), αν και παλιά ήταν πλημμυρισμένο κάθε τόσο (φωτ. 6).
Κι και από πουλιά τίποτα. Ερημιά. Σε αντιδιαστολή η τελευταία φωτο (7η), του Γ. Μαστρ, δείχνει τι γινόταν πέρσι από φτερωτό πληθυσμό την ίδια μεταναστευτική περίοδο: Πατείς με πατώ σε. Κάτι σαν .. Νιάημερος πουλιών !
Φέτος, σιγή νεκροταφείου.
Τις πταίει ? Οι παρατεταμένοι φετινοί καύσωνες και η κλιματική αλλαγή ? Το φράγμα του Ιλαρίωνα ? Η υδατική πολιτική και το διαχειριστικό σχέδιο του Αλιάκμονα ? Όλοι μαζί ??
Το παρόν αφιερώνεται στην πρόσφατη διαβούλευση για τη διαχείριση των νερών της Περιφέρειάς μας, που οργάνωσε η Αποκεντρ. Διοίκηση Δυτ. Μακεδονίας & Ηπείρου.