Ακου Παυλή, αντράκι μου…

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Επειδή είσαι μικρότερος από μένα, πρόσεξε αυτά που σου γράφω, γιατί κάτι παραπάνω από σένα ξέρω:

Πρώτον: Οι καλοί άντρες πρέπει να ‘ναι δίκαιοι άντρες. Ξέρεις πως στο κείμενο μου στο Protagon για την φωτογραφία σου (για το οποίο έγινε τόσος ντόρος), ούτε σε αδίκησα ούτε σε πρόσβαλα. Και από την εκπομπή μου στο Mega, σου ‘χα φερθεί άψογα για τα υπουργικά σου πεπραγμένα. Κι αυτό το γνωρίζεις, απλώς εντέχνως το παραλείπεις. Εγώ ήμουν ακριβοδίκαιος απέναντι σου. Εσύ δεν ήσουνα εντάξει απέναντι μου, μ’ αυτό το κατεβατό που έγραψες μέσα στο οποίο τα τσουβάλιασες όλα. Ας είναι… Στο κείμενο μου, ούτε εσένα για την φωτογραφία έψεξα, ούτε τους Σφακιανούς σχολίασα αρνητικά. Καταλαβαίνω ότι σε πείραξε η τελευταία παράγραφος, που έλεγε πως ξεφτιλίζεις το πιστόλι που βαστάς. Μεταξύ μας, δεν σε νοιάζει που σου το ‘γραψα εγώ, σε νοιάζει μήπως σου το πούνε οι δικοί σου στα χωριά σου. Αμ δε θα το γλυτώσεις Παυλή μου. Ήδη το λένε στα καφενεία, είναι θέμα χρόνου να σου το πετάξουνε και κατάμουτρα.

Δεύτερον: Χαίρομαι που είσαι από οικογένεια που έβγαλε τόσους σπουδαγμένους ανθρώπους και αγωνιστές και βιοπαλαιστές. Αλλά τι σχέση έχουν αυτοί με την δική μας υπόθεση; Γιατί τους αναφέρεις; Μπράβο σας, ειλικρινά. Πλην σε ενημερώνω ότι έχω κι εγώ πατέρα καταδικασμένο και βασανισμένο απ’ τους Γερμανούς, μπαρμπάδες αντάρτες και καπετάνιους του ΕΛΑΣ και κυνηγημένους κι εξορισμένους και αρκετούς κοντοσυγγενείς με τα ονόματα τους χαραγμένα σε μαρμάρινες στήλες πεσόντων. Ε και; Τι θα κάνουμε τώρα; Θα βγάλουμε έξω τους προγόνους μας και θα… μετρήσουμε την δόξα τους; Η τιμή δεν κληρονομείται Παυλή μου. Σημασία έχει τι είσαι εσύ και τι είμαι εγώ, άσε ήσυχα τα ξαδέρφια ή τσ’ αποθαμένους μας.

Τρίτον: Λες ότι είμαι στρατευμένος σε μια εκστρατεία δολοφονίας του χαρακτήρα σου. Αμ δεν έχεις ιδέα τι πραγματικά σημαίνει δολοφονία χαρακτήρα, αν και το κάνατε συστηματικά όλοι σας στον ΣΥΡΙΖΑ απ’ το 2010. Αυτό που ζείτε εσείς τώρα, είναι γιορτή νηπιαγωγείου μπροστά σ’ αυτό που είχατε εξαπολύσει εναντίον των πολιτικών σας αντιπάλων ή όσων είχατε επιλέξει ως αντιπάλους. Διότι εσείς κυκλοφορείτε στον δρόμο και να σας βλέπουν ως ανίκανους, ιδεοληπτικούς, καρεκλοκένταυρους και κολοτούμπες με τους οποίους γελούνε. Στους προηγούμενους, εσείς είχατε βάλει την σφραγίδα του προδότη, του πουλημένου και του Γερμανοτσολιά, οπότε ο κόσμος λίγο ήθελε να τους λιντσάρει. Εχει μια διαφορά, έτσι;

Τέταρτον: Γράφεις ότι η δολοφονία του χαρακτήρα σου (στην οποία μετέχω), σχετίζεται με την προσπάθεια σου να καθαρίσεις την κόπρο του ΚΕΕΛΠΝΟ. Να σου πω… δυο χρόνια τώρα μας έχεις πρήξει με το ΚΕΕΛΠΝΟ. Όλο το καθαρίζεις κι όλο ακάθαρτο απομένει το άτιμο. Άντε καθάρισε το επιτέλους και στείλε στην φυλακή όσους κάνανε κομπίνες να ησυχάσουμε τέλος πάντων. Διότι αργείς Παυλή, πολύ αργείς και μου φαίνεται παράξενο. Προσωπικά, ούτε απ’ έξω απ’ το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν έχω περάσει. Εσένα όμως, μάλλον σε βολεύει να το κραδαίνεις έτσι βρώμικο, μόλις αποπειραθεί κανείς να κριτικάρει την πολιτική σου. Ωραία πατέντα.

Πέμπτο και σοβαρότερο: Αναφορικά με την θητεία μου στο Mega και πόσο παπαγαλάκι ήμουν και τα γνωστά που κουραστικά επαναλαμβάνεις. Δυο είναι οι επιλογές: Στην πρώτη, εγώ είμαι ένας δημοσιογράφος που λέω τις απόψεις μου (με τις οποίες διαφωνείς) κι εσύ είσαι ένας υπουργός που ασκεί πολιτική (με την οποία εγώ διαφωνώ.) Απλά και έντιμα πράγματα, χωρίς δίκες προθέσεων. Αν προτιμάς την δεύτερη επιλογή, εγώ είμαι ένας πληρωμένος κονδυλοφόρος του παλιού συστήματος κι εσύ (μαζί με τον Αλέξη σου) είσαι ένα ανδρείκελο των Γερμανών που σε φέρανε στην εξουσία για να τελειώσεις την δουλειά των προηγούμενων και καλοπληρώνεσαι γι αυτό ως υπουργός. Διάλεξε και πάρε. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Συνεννοηθήκαμε Παυλή;

Εκτο: Έχεις δίκιο ότι στο κείμενο μου δεν αναφέρθηκα στις μπαταριές που πέσανε στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Παράλειψη μου, αλλά -ευτυχώς για μένα- στη ραδιοφωνική μου εκπομπή στον Real fm, αναφέρθηκα στο γεγονός καταδικάζοντας το ρητά και απερίφραστα. Θα βρεις εύκολα το απόσπασμα, αφού στην Κουμουνδούρου έχετε ολόκληρο μηχανισμό με υπαλλήλους που γράφουν τους σταθμούς και τους απομαγνητοφωνούν. Ένα τηλεφώνημα κάνε και τα παιδιά θα σου το φέρουνε στο γραφείο. Άντε, να κάνουνε κι αυτά καμιά δουλειά.

Εβδομο: Γράφεις ότι με το κείμενο μου «δίνω πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης για μελλοντική μου αξιοποίηση». Δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα σου υπουργέ. Δηλαδή, όταν εσύ στρογγυλοκάθεσαι στην υπουργική καρέκλα κι έχεις τις γραμματίνες σου, τους οδηγούς σου, τους μισθούς σου και τα ταραταζούμ σου, είσαι έντιμος και καθαρός αγωνιστής, έτσι; Αλλά αν τύχει και το σκεφτεί κανένας άλλος, είναι ύποπτος και υποχείριο και άθυρμα που πρέπει εκ’ των προτέρων να καταδικαστεί. Μωρέ μπράβο! Εσύ Παυλή μου, δεν θέλεις μόνο την πίτα ανάκερη και τον σκύλο χορτάτο, παίρνεις και τον σκύλο και φεύγεις.

Ογδοο: Έχε κατά νου λοιπόν, πως ούτε σκέψη έχω, ούτε πρόταση από κανέναν να «αξιοποιηθώ». Αλλά επειδή πολύ ψηλά έχετε πάρει μερικοί-μερικοί τον αμανέ, μην το πολυαναφέρεις γιατί μου θυμίζεις λαγό που τρίβει τη φτέρη. Βάρδα μην μου την βαρέσει, γιατί δεν σε συμφέρει. Την σκόνη μου θα δεις όχι μόνο στον νομό αλλά και στην ίδια την περιοχή σου. Οπότε άσε με ήσυχο στην (βρώμικη) δημοσιογραφία μου και κάνε εσύ το σώου σου κάτω, όσο προλαβαίνεις ακόμα. Γιατί σε βλέπω σύντομα να ξαναγυρίζεις στην Ιατρική και πολύ καλά θα κάνεις καθότι είσαι εξαίρετος γιατρός μαθαίνω.

Ενατο: Δεν έχω αντίρρηση να μονομαχούμε εκ’ του μακρόθεν ως το 2116 που σταματά η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας απ’ τους δανειστές, την οποία εσύ τιμημένα υπερψήφισες. Έχω άπλετο χρόνο εγώ, εσύ όμως έχεις υπουργικά καθήκοντα. Κάμε ό,τι νομίζεις. Εγώ το διασκεδάζω πάντως.

Δέκατο: Να ξέρεις ότι την πορεία του ανθρώπου σε τούτο τον κόσμο δεν την καθορίζουν ούτε οι γνώσεις του, ούτε η ιδεολογία του, ούτε η δουλειά του, ούτε η εξυπνάδα ή η βλακεία του. Ο χαρακτήρας μας είναι η μοίρα μας. Εχε το κατά νου, για να ξέρεις που να ρίξεις τις ευθύνες όταν θα κυκλοφορείς ξεπεζεμένος και πολύ ολίγοι θα σε χαιρετούνε Παύλο Πολάκη.

protagon.gr