Το κυνήγι της τρίτης θέσης

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Ποτέ ξανά σε εκλογές δεν απασχόλησε τόσο πολύ η τρίτη θέση. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό των επικείμενων εκλογών. Εκτός Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ όλοι οι υπόλοιποι σπρώχνονται για το ποιος θα παίξει το περίφημο ρόλο του ρυθμιστή. Εάν και εφόσον χρειαστεί φυσικά.
Aλλος με επιχείρημα τη σταθερότητα, άλλος αυτό  της ισορροπίας κι άλλος την ανάγκη να υπάρχει κάποιος που βάζει “φρένο”, απο αρκετά δεξιά μέχρι το χώρο της κεντροαριστεράς, οι δυνάμεις των χώρων αυτών θέλουν να είναι εκείνες που θα πάρουν την τρίτη διερευνητική εντολή. Εφόσον τεθεί το θέμα.
Σε ποια βάση, όμως, μπορούν να μπουν τέτοιες συνεργασίες;

Ποιες είναι οι περιβόητες κόκκινες γραμμές για τον καθένα; Πως μπορείς να συνεργαστεί με κάποιον που έχεις διαμετρικά αντίθετες θέσεις στα περισσότερα θέματα;
Η ανύπαρκτη κουλτούρα της συνεργασίας στη χώρα δε βοηθά ιδιαίτερα για να σχηματίσουμε εικόνα. Ακριβώς γιατί ενώ η συναίνεση μας χρειάζεται τόσο, μέχρι σήμερα έχει φανεί ότι τη θυμόμαστε όταν χρειαζόμαστε να εξασφαλίσουμε ένα επίκαιρο πόστο κάπου.
Το γεγονός ότι φτάσαμε σήμερα πια να συζητάμε για συνεργασίες και μπήκαμε έστω και με το ζόρι στη διαδικασία αυτή, δείχνει καθαρά ότι οι βασικές πολιτικές γραμμές μεταξύ αριστεράς-δεξιάς έχουν καταρρεύσει και αναζητούνται νέα αφηγήματα διακυβέρνησης.
Ιωάννα