Ευ. Βενιζέλος, Βουλή: Τελείωσε ο πολιτικός σας χρόνος, και ετοιμάζεσθε όχι για την καθαρή έξοδο της χώρας, αλλά για τη βρώμικη δική σας έξοδο από την εξουσία

Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σημερινή συζήτηση είναι θεσμικού και αποδεικτικού χαρακτήρα. Η πρόταση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας θα απορριφθεί με τις δεδομένες ψήφους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ό,τι μάλιστα αυτό συνεπάγεται για τις συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις των τριών σημερινών Υπουργών κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος.

Όμως, πολιτικά, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναγκάζεται να ομολογήσει πανηγυρικά ότι εξαπατά την ελληνική κοινωνία, ότι δεν ενδιαφέρεται για καμία διαφάνεια και για καμία αλήθεια. Παρεμποδίζει πάση δυνάμει την έρευνα για τους δικούς της Υπουργούς Υγείας. Προστάτευσε στις 21 Φεβρουαρίου με δικονομικά τεχνάσματα τον κ. Κουρουμπλή. Αρνήθηκε και αρνείται πεισματικά κάθε έρευνα για τη γνωστή υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας, όπως αρνείται πεισματικά την κλήση των πρωταγωνιστών της ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, παραβιάζοντας κατάφωρα τον Κανονισμό της Βουλής και ένα από τα ελάχιστα δικαιώματα της μειοψηφίας.
Καθοδήγησε όμως, ως κυβέρνηση, και οργάνωσε τη σκευωρία κατά δέκα πολιτικών προσώπων, όχι τυχαίων, μεταξύ αυτών είναι πρόσωπα που εκφράζουν τη δημοκρατική φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση, εκπροσωπούν τη χώρα σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμβολίζουν το κύρος της δικαιοσύνης. Κυρίως όμως συμβολίζουν, πολλά από τα πρόσωπα αυτά, τον αγώνα της περιόδου 2010-2015 να σταθεί η πατρίδα όρθια, μένοντας μέσα στην Ευρώπη. Είμαστε οι αντίπαλοι των μεγάλων ψεμάτων που σας έφεραν στην εξουσία, κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας.
Η δική μας παρουσία υπενθυμίζει διαρκώς όχι μόνο στους Έλληνες και στις Ελληνίδες, αλλά και σε εσάς τους ίδιους, τη διάψευσή σας, την τυχάρπαστη και τυχοδιωκτική πολιτική σας, τη βαριά βλάβη που έχετε προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία, την οικονομία και τις προοπτικές της.
Στους Δελφούς, την προηγούμενη εβδομάδα, προσπάθησα να είμαι επιεικής στις εκτιμήσεις μου για το μέγεθος της βλάβης που έχει προκληθεί κυρίως στο πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και όλη την τριετία. Σταμάτησα, επιεικώς, στα 180 δισεκατομμύρια. Την επόμενη ημέρα, ο κ. Wieser, με τη γνώση όλων των πτυχών του ελληνικού δράματος που έχει ως τρίτος που διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο, επέμενε στα τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια, το λιγότερο 200 δισεκατομμύρια, και το επεξήγησε και χρηματοοικονομικά και αναπτυξιακά και δημοσιονομικά.
Τώρα, η σκευωρία κατά των αντιπάλων σας συνεχίζεται με το δικονομικό τέχνασμα που πάτε να στήσετε στην Επιτροπή Προκαταρτικής Εξέτασης. Το είχατε άλλωστε προαναγγείλει στην Ολομέλεια στις 21 Φεβρουαρίου και με την πρόταση των Βουλευτών σας στις 12 Φεβρουαρίου. Η πλειοψηφία της Επιτροπής δεν θέλει να διεξαχθεί καμία ουσιαστική έρευνα, θέλει να αφήσει τους ανώνυμους μάρτυρες ανώνυμους, άγνωστους και σιωπηλούς, όπως οι καταδότες της Ιεράς Εξέτασης.
Θέλει να περιορίσει το όλο ζήτημα σε μία δήθεν νομική συζήτηση για την αρμοδιότητα της Επιτροπής, χωρίς να εξεταστούν οι τρεις ανώνυμοι, χωρίς να κληθούν άλλοι μάρτυρες, χωρίς τον κ. Φρουζή που είναι στο επίκεντρο της όλης ιστορίας, χωρίς την παλιά και τη σημερινή διοίκηση της Novartis, χωρίς τα έγγραφα που η Novartis πήρε άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα να διαβιβάσει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά η Επιτροπή της Βουλής δεν θέλει να τα ζητήσει και να τα αξιολογήσει.
Εξαπατάτε, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, την κοινή γνώμη. Αρνηθήκατε να ζητήσετε σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής για την απιστία και τη βλάβη του συμφέροντος του δημοσίου, λέγοντας ότι έχει εξαλειφθεί το αδίκημα, ότι πρακτικά έχει παραγραφεί, αλλά χωρίς απιστία και βλάβη του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχει λόγος και αιτία ούτε δωροληψίας ούτε νομιμοποίησης εσόδων, ούτε κανενός άλλου αδικήματος. Προσθέσατε τη νομιμοποίηση εσόδων, που δεν τη διαβίβασε καν η Εισαγγελία στη Βουλή θεωρώντας ότι διατηρεί την αρμοδιότητά της, για να έχετε, τάχα μου δήθεν, να πείτε ότι στέλνετε πίσω στη δικαιοσύνη κάτι που η δικαιοσύνη δεν έστειλε ποτέ στη Βουλή.
Και πάτε να κατασκευάσετε μία δήθεν θεωρία για τις φερόμενες δωροληψίες που αντιβαίνει στην πάγια νομολογία, την έδωσα την προηγούμενη φορά, έδωσα τα τελευταία βουλεύματα, το 1440 /2010 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και το 1/ 2011 του Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 του Συντάγματος. Αντιβαίνει στην κοινοβουλευτική πρακτική, αντιβαίνει στην επιστημονική βιβλιογραφία και, κυρίως, αντιβαίνει σε ρητές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που αποκρύψατε και από την Ολομέλεια της Βουλής και από την Επιτροπή στην προηγούμενη συνεδρίασή της. Ανοίξτε και διαβάστε, όχι τίποτα άλλο, το άρθρο 263Β παράγραφοι 4 και 5 του Ποινικού Κώδικα, που ρητά λέει ότι στις περιπτώσεις των άρθρων 235 έως 263 και 390 υπάρχει αρμοδιότητα της Βουλής για Υπουργούς και Υφυπουργούς. Ρητή διάταξη που ισχύει από το 2010 και διατυπώθηκε ακόμη πληρέστερα το 2014.
Πώς τολμήσατε να αποκρύψετε από τους συναδέλφους σας και από τη Βουλή ρητή διάταξη, την οποία παραβιάζετε. Ρητή, κατηγορηματική, απολύτως ειδική και συγκεκριμένη. Ντροπή. Ντροπή για τη Βουλή και την επιστήμη. Διότι, ή η Βουλή έχει αρμοδιότητα, γιατί οι πράξεις αυτές έχουν τελεστεί κατά την άσκηση των καθηκόντων, ή δεν υπάρχει αδίκημα, διότι ο Ποινικός Κώδικας αξιώνει στενή σύνδεση με την αρμοδιότητα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δικάσθηκε και αθωώθηκε το 1992 με την ίδια συνταγματική διάταξη για παθητική δωροδοκία και δόλια αποδοχή προϊόντων εγκλήματος. Κατηγορήθηκε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για τηλεφωνικές υποκλοπές. Κατηγορήθηκε Υπουργός, προσφάτως, για νόθευση εγγράφου. Αυτά ξέρετε πόσο περισσότερο απέχουν από την άσκηση των καθηκόντων, σύμφωνα με τη θεωρία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τις δήθεν δωροληψίες; Αλλά, τι να συζητάμε, όταν αγνοείτε σκοπίμως το άρθρο 263Β του Ποινικού Κώδικα, το οποίο ισχύει και στην περίπτωση του νέου αδικήματος του άρθρου 159, της δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου, που ρητά παραπέμπει στο 263Β. Να πιστέψω ότι δεν ανοίγετε τον Ποινικό Κώδικα; Όχι, δεν σας έχω για τόσο ανίδεους. Αλλά η σκευωρία σάς παρασύρει σε αφέλειες. Δολιότητες με την προβιά της αφέλειας.
Κοιτάξτε, λασπολογείτε, συκοφαντείτε, κομπορρημονείτε και μετά ως θρασύδειλοι καταφεύγετε στη μόνη λύση που ξέρετε, αποφεύγετε τη ουσιαστική διερεύνηση, την αναζήτηση της αλήθειας, την απόδειξη της αλήθειας. Θέλουμε έρευνα επί της ουσίας. Η έρευνα αυτή, δικονομικά, μπορεί να γίνει μόνο στην Επιτροπή. Η δικαιοσύνη δεν έχει αρμοδιότητα, είναι ρητές οι διατάξεις. Όποιος κλείνει την Επιτροπή με νομικίστικες συζητήσεις παιδαριώδεις, δεν θέλει έρευνα. Εμείς θέλουμε έρευνα και για τα περιγεγραμμένα και για τις απιστίες και για τη βλάβη του δημοσίου συμφέροντος και για όλους, για όλη την περίοδο, μέχρι το 2018.
Το οικοδόμημα της σκευωρίας είναι, όμως, πολύ εύθραυστο, δικονομικά έωλο και εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους συμμετείχαν σε αυτό, πολιτικούς αλλά και ορισμένους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς.
Κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας, για να το κρατήσετε ετοιμόρροπο αυτό το οικοδόμημα της σκευωρίας ευτελίζετε τη δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της. Ανθίσταται, ευτυχώς, η συντριπτική πλειονότητα των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
Μίλησα, στις 21 Φεβρουαρίου, για ζοφερή κατάσταση στο εσωτερικό της δικαιοσύνης, για πειθαρχικές και ποινικές διώξεις. Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα. Καταγγέλλεται η Διευθύντρια του νομικού γραφείου του Πρωθυπουργού για παρεμβάσεις, αδιανόητες, στη δικαιοσύνη, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις δικαστικές Ενώσεις και με τις αρμοδιότητες του Εφετείου Αθηνών σε Ολομέλεια και Συμβούλιο.
Αλλά, όλη αυτή η επιχείρηση είναι μία πολιτική επιχείρηση πόλωσης και διχασμού, είναι το υποκατάστατο μίας πολιτικής που δεν οδηγεί πουθενά, ούτε στην οικονομία ούτε στην εξωτερική πολιτική.
Το αφήγημα της καθαρής εξόδου ακυρώθηκε πλήρως τις τελευταίες ημέρες. Η καμπύλη ομολόγων βλέπετε που μας οδηγεί. Σκεφθείτε για την Ελλάδα που πάντα, ως χώρα του Νότου, ήθελε και θέλει ευρωομόλογα και αμοιβαιοποίηση του χρέους των χωρών μελών της Ευρωζώνης. Αντιδρούν οι Βόρειες χώρες, αλλά εμείς το θέλουμε. Για μία τέτοια χώρα, που θέλει ευρωομόλογο και αμοιβαιοποίηση χρέους, τι συμφέρει; Η έξοδος στις αγορές της μοναχικής Ελλάδας ή η έξοδος με την κάλυψη της Ευρωζώνης; Αυτό είναι το ερώτημα. Και ποιος είναι πιο αυστηρός, οι εταίροι ή οι αγορές; Γιατί καταφύγαμε στους εταίρους; Γιατί φυσικά μας έδιωξαν οι αγορές. Όποιος νομίζει ότι είναι πράξη απελευθέρωσης και κυριαρχίας η επαφή με τις αγορές χωρίς δίχτυ προστασίας, είναι ανιστόρητος και επικίνδυνος.
Έχουμε μιλήσει πάρα πολλές φορές, το νέο μνημόνιο υπάρχει κ. Παπαδόπουλε, υπάρχει ήδη, το έχετε υπογράψει, έχετε αναλάβει ευθύνη για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, υπάρχει. Το θέμα είναι αν θα υπάρχει κάλυψη, όχι αν θα υπάρχει μνημόνιο, μνημόνιο θα υπάρχει με την υπογραφή σας. Και την δική σας, προσωπικά.
Ο κ. Τσακαλώτος θυμάστε τι τόλμησε να απαντήσει, να ψελλίσει στη συζήτηση του προϋπολογισμού για τα ταμειακά διαθέσιμα. Τον είπα ανεπίγνωστο. Κατέθεσα ερώτηση και του λέω, πόσα θα είναι, πόσο θα διαρκέσουν, από πού θα αντληθούν, με τι κόστος, με τι όρους. Ζήτησα τα σχετικά έγγραφα. Δεν απάντησε ποτέ. Πέρασαν δύο μήνες, μετέτρεψα την ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων σε επερώτηση του άρθρου 134 παρ.2 του Κανονισμού και ζήτησα από τον Πρόεδρο της Βουλής, διά της Διασκέψεως των Προέδρων, να συζητηθεί η επερώτησή μου. Γίνεται μία παγκόσμια συζήτηση, γίνονται δημοσιογραφικές συζητήσεις, υπάρχουν δέκα δημοσιεύματα την ημέρα. Μπορεί να σιωπά η Βουλή, επειδή ο κ. Τσακαλώτος λέει, «όλο το Μάρτιο θα κάνω απόρρητες διαπραγματεύσεις»; Δεν έχετε ούτε καν λύση, τεχνική, για το θέμα του ταμειακού αποθέματος ασφαλείας. Αρνείται ο Υπουργός να έρθει να συζητήσει για να καταλάβετε εσείς, που καλείστε να ψηφίσετε και να αναλάβετε ευθύνη.
Βέβαια, τα ίδια και χειρότερα, δυστυχώς, συμβαίνουν στην εξωτερική πολιτική. Είπα ότι δεν πρόκειται να έρθει λύση για το ζήτημα του ονόματος. Ελπίζω να αποσυμφορηθεί η πίεση εν όψει της Συνόδου Κορυφής του Ιουλίου στο ΝΑΤΟ, θα δούμε ποια κυβέρνηση θα έχει η χώρα τότε, με το ρυθμό που παίρνουν οι εξελίξεις.
Αλλά το μεγάλο θέμα της εξωτερικής πολιτικής είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μετά από μία αλυσίδα γεγονότων μπορούμε να πούμε ότι έχουμε, δυστυχώς, εθνικό στρατηγικό κενό. Περάσαμε μία δεκαπενταετία που συμπίπτει, περίπου, με την παρουσία του κ. Erdogan στην εξουσία, χωρίς θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία όμως άλλαξε, πιέζεται πανταχόθεν, έχει πρόβλημα εθνικής ακεραιότητας, εθνικής συνοχής, κοινωνικής συνοχής. Ακόμη και η Κεμαλική αντιπολίτευση πιέζει προς σκληρή εθνικιστική κατεύθυνση και έχουμε, μέσα σε εβδομάδες, το επεισόδιο Ίμια 2, την αποχώρηση του γεωτρύπανου από την ΑΟΖ της Κύπρου και τη σύλληψη των δύο παιδιών μας, τα οποία είναι φυλακισμένα στην Αδριανούπολη. Βλέπετε εσείς να υπάρχει μία συνεκτική, ώριμη, ολοκληρωμένη πολιτική ασφάλειας, την οποία να διαχειρίζεται η κυβέρνηση; Βγάζετε άκρη;
Άρα, αυτό που πρέπει να κάνουμε ως χώρα είναι να καταλάβουμε ποιες είναι οι εσωτερικές πολιτικές, κοινωνικές και εθνικές προϋποθέσεις μίας τέτοιας στρατηγικής. Αυτές τις προϋποθέσεις για την ασφάλεια και την προκοπή της χώρας τις υπονομεύετε και τις ευτελίζετε με την πολωτική και διχαστική γραμμή της συκοφαντίας, της λασπολογίας και, βεβαίως, της αμφισβήτησης του κύρους του πολιτικού συστήματος, που τελικά θα σας καταπλακώσει, γιατί την πληρώνετε κι εσείς τώρα ως ασκούντες εξουσία με την παλαιότατη μέθοδο, την οποία πάντα θέλατε, προφανώς, να απολαύσετε.
Κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας, τελείωσε ο πολιτικός σας χρόνος και ετοιμάζεσθε όχι για την καθαρή έξοδο της χώρας στις αγορές, αλλά για τη βρώμικη, δυστυχώς, δική σας έξοδο από την εξουσία. -