Με λαμπρότητα και τη συμμετοχή πολλού λαού γιορτάστηκε το ‘’Πάσχα του καλοκαιριού’’ και στην Α.Π.Β. της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα 

Με λαμπρότητα και τη συμμετοχή πολλού λαού γιορτάστηκε (14 Αυγ. με Εσπερινό και Αρτοκλασία και 15-8-2017 με Όρθρο, Θεία Λειτουργία και λιτάνευση της Εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) το ‘’Πάσχα του καλοκαιριού’’, η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και στους πανηγυρίζοντες ιερούς ναούς στην Αρχιερατική Περιφέρεια Βελβεντού (Α.Π.Β.) της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.   

Επίκεντρο των εκδηλώσεων Θείας Λατρείας στην Α.Π.Β. ήταν ο ιερός ενοριακός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βελβεντού, όπου συλλειτούργησαν και προεξείχαν των ι. εορταστικών Ακολουθιών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου κ. Ιωάννης Ζηζιούλας (με καταγωγή από το Καταφύγι, Τ.Κ. του Δήμου Σερβίων-Βελβεντού και Ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης) και ο Σεβασμιώτατος (ο επιχώριος) Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος. 

Παράλληλα και γύρω από την αρχιερατική ευχαριστιακή τράπεζα στην Παναγία Βελβεντού λειτούργησαν και πανηγύρισαν οι εορτάζοντες ιεροί ναοί και ενορίες: Η Παναγία του Ροδίτη, η Παναγία του Πλατανορέματος, η Παναγία του Παλαιογρατσάνου, η Παναγία του Καταφυγίου και η Παναγία της Αγίας Κυριακής (Σκούλιαρης). Ένα οργανικό σύνολο: Η ευχαριστιακή Τράπεζα, οι επίσκοποι, οι πρεσβύτεροι, οι διάκονοι, οι λαϊκοί. ‘’Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός.’’. (Από τη Θεία Λειτουργία).

Γιόρτασαν οι ως άνω ιεροί ναοί την Κοίμηση της Θεοτόκου με συμμετοχή στον εκκλησιασμό (Εσπερινό, Όρθρο και Θεία Λειτουργία) και προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, πολλών πιστών, που κατέκλυσαν τις γενέτειρές τους ερχόμενοι σ’ αυτές με τις οικογένειές τους με απογόνους β’ και γ’ γενιάς από τις δεύτερες πατρίδες τους εδώ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι κάτι το εκπληκτικό, καινούργιες γνωριμίες και η σχέση να συνεχίζεται, να προχωρά στους πολύ νεότερους.

‘’Δεύτε την παγκόσμιον Κοίμησιν, της παναμώμου Θεοτόκου εορτάσωμεν, σήμερον γαρ Άγγελοι πανηγυρίζουσι, την σεπτήν Μετάστασιν της Θεομήτορος, και προς ευωχίαν ημάς τους γηγενείς συγκαλούσι…’’. (Δοξαστικό Εσπερινού 16^ης Αυγ.). ‘’Δεύτε άπαντα τα πέρατα της γης, την σεπτήν Μετάστασιν, της Θεομήτορος μακαρίσωμεν’’. (Τροπάριο της Λιτής της 15^ης Αυγ.).

Γεμάτες οι πλατείες των μικρών (και σχεδόν ακατοίκητων) χωριών από παιδιά, τα ξεφωνητά τους αντιβοούν στις πλαγιές των βουνών και στα χωράφια του κάμπου. Όλες οι ηλικίες παρούσες. Η ελληνική επαρχία (τα μικρά χωριά) θα σφύζει – έστω για λίγες μέρες - από ζωή!  

‘’Καλωσόρισες πουλί μου –

μοναξιά ελληνική μου -

απ’ αγάπη φεύγεις έρχεσαι -

πηγαινοέρχεσαι -

σαν την πνοή μου. -

Κι απ’ την έρμη την απόσταση -

παίρνει υπόσταση -

κάθε γιορτή μου.’’ (Διονύσης Σαββόπουλος, Τσάμικο, Τραπεζάκια έξω, 1983).

Πρόκειται για μια εικόνα με παλμό, ενθουσιαστική, ενθαρρυντική, εικόνα ελπίδας που αντλείται από την επιμονή των νεότερων γενεών να συνάπτονται ελεύθερα με το πρόσωπο της Θεοτόκου Μαρίας και με την ζωοπάροχο Κοίμησή της.

Ελεύθερα και ως προέκταση της Θείας Λειτουργίας (χωρίς των οργανωσιακών μανιφέστων τις κλεισούρες και τα καπελώματα) ακολουθούν οι κυκλωτικοί χοροί στα ανοιχτά προαύλια των εκκλησιών και των πλατειών, τα κεράσματα με το μοίρασμα των εδεσμάτων από τραπέζι σε τραπέζι. Είναι η χαρά που αποτυπώνεται στα πρόσωπα, που δημιουργεί τον πολιτισμό της αρτοκλασίας, τα ήθη και τα έθιμα.

Το σκηνικό αυτό, ‘’όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει’’, έχει πει ο Διονύσης Σαββόπουλος το 1983 στα ‘’Τραπεζάκια έξω’’. Ποιητικός λόγος του τροβαδούρου από τη Θεσσαλονίκη, που εκφράζει την αυτοσυνειδησία των Ελλήνων, που εμβάπτισαν τη συλλογική τους ύπαρξη στην Εκκλησία, που την τροφοδοτούν ακατάπαυστα από Αυτήν και την συνθέτουν με νέα στοιχεία, αλλά που δεν επιθυμούν να την μεταλλάξουν.  

Υπόδειγμα ελευθερίας είναι η Παναγία, η οποία ‘’εκαλλιέργησε το κατ’ εικόνα και έφθασεν στο καθ’ ομοίωσιν…’’. (Ποιμαντορική Εγκύκλιος, Δεκαπενταύγουστος 2017). Η ελπίδα μας και η εμπιστοσύνη στο Θεό και στην Παναγία δεν θα διαψευστούν. ‘’Όλοι εμείς (ας) ακουμπήσουμε την ελπίδα μας στον Θεόν μας και την εμπιστοσύνη μας στην αγκαλιά της Μάνας μας, στην Παναγία μας, την Μάνα του Σωτήρος μας Χριστού!’’.  Και καταλήγει την Ποιμαντορική Εγκύκλιό του ο Σεβ. κ. Παύλος με ευχές: ‘’Εύχομαι η Παναγία Μητέρα μας να ευλογή τις οικογένειές σας. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους και ιδιαιτέρως στους εορτάζοντες. Ευχέτης προς Κύριον. Ο Μητροπολίτης. Ο Σερβίων και Κοζάνης Παύλος’’. (Ποιμαντορική Εγκύκλιος, Δεκαπενταύγουστος 2017).  

Απολυτίκιον. Ήχος α’.

Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον, ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

17-8-2017

Δημητρίου νεομάρτυρος εκ Σαμαρίνης (1808)