Ενα λάθος τραγικό

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Σε λίγο αυτή η κατάσταση με την επιβολή όλο και νέων φόρων θα θυμίζει το παλαιό εκείνο ανέκδοτο για τους μισθούς που έλεγαν διαμαρτυρόμενοι οι εργαζόμενοι σε πολλές χώρες ότι «αυτοί κάνουν πως μας πληρώνουν κι εμείς κάνουμε πως δουλεύουμε».

Τώρα ο κίνδυνος είναι αυτοί να βάζουν φόρους πάνω στους φόρους, αλλά όλοι να αντιμετωπίζουν το φαινόμενο χαλαρά και αδιάφορα, αφού κανένας πια δεν θα τους πληρώνει.

Έτσι, αυτό που φαίνεται σήμερα τραγικό τείνει να εξελιχθεί σιγά σιγά σε εφιαλτικό, καθώς η υπερφορολόγηση αφού έχει εξαντλήσει όλα τα νοικοκυριά, τείνει να καταστεί ένα άσφαιρο όπλο στα χέρια της κυβέρνησης και αναποτελεσματικό στην κάλυψη των δαπανών για τη λειτουργία της κρατικής μηχανής.

Και είναι απορίας άξιον γιατί η φορολογική αρχή, και γενικότερα η πολιτεία, δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και δεν συνειδητοποιούν τα τραγικά αυτά αδιέξοδα.

Η βοή από τα στοιχεία που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι τόσο ισχυρή που ακούγεται παντού και το σήμα είναι ιδιαίτερα καθαρό.

Πέρα από τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, που όντως υπάρχουν, οι περισσότεροι φορολογούμενοι αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να πληρώσουν τα τεράστια ποσά φόρων που τους επιβαρύνουν.

Κάθε μήνα στον συνολικό λογαριασμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών προστίθενται νέα χρέη πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ και κάθε ημέρα γίνονται από την εφορία περισσότερες από χίλιες κατασχέσεις σε λογαριασμούς τραπεζών.

Παράλληλα, καθημερινά σε πολλές περιοχές της χώρας ταυτόχρονα κατάσχονται περιουσιακά στοιχεία και σπίτια, ακόμη και πρώτες κατοικίες, για οφειλές στο Δημόσιο.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει και γίνεται ανεξέλεγκτη. Αυτή τη στιγμή έφθασαν να χρωστούν στην εφορία οι μισοί Έλληνες.

Για την ακρίβεια, οι οφειλέτες ανέρχονται σε 4.052.000 και τα ληξιπρόθεσμα χρέη ξεπερνούν το μισό ΑΕΠ της χώρας.

Οι τραγικοί αυτοί αριθμοί αυξάνονται με τρομακτική ταχύτητα και οι συνέπειες εκδηλώνονται με υστέρηση στα δημόσια έσοδα, παρά τις κατασχέσεις.

Όλα δείχνουν πως η κοινωνία γονατίζει από την υπερφορολόγηση. Το επόμενο επικίνδυνο βήμα είναι να συνηθίσει και τη δική της υπερχρέωση και να το δεχθεί σαν ένα μοιραίο και αναπόφευκτο γεγονός. Αν συμβεί αυτό, τότε ο καθένας θα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι όλοι χρωστούν και θα αρχίσει να χλευάζει κάθε φορά που η εφορία θα χτυπά την πόρτα του για νέους φόρους.

Τα γεγονότα μιλούν και αλίμονο σ’ αυτούς που δεν τα βλέπουν ή χειρότερα πανηγυρίζουν για τα υπέρογκα πλεονάσματα.

Σιγά σιγά οι νέοι φόροι δεν θα ανησυχούν κανέναν. Γιατί απλούστατα κανείς δεν θα τους πληρώνει...

imerisia.gr