Oι μεγάλοι «μύστες» της διπλωματίας

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης, imerisia.gr

Περιέργως αυτή τη στιγμή στην Eλλάδα όλοι οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής εμφανίζονται να θέλουν μια ανοιχτή και όχι κλειστή συμφωνία με την τρόικα.

Tο φαινόμενο είναι παράδοξο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά όχι ανεξήγητο.

Πράγματι, η Nέα Δημοκρατία και το ΠAΣOK κινούνται σε μια λογική να υπάρξει ένα περίγραμμα συμφωνίας που αν είναι δυνατόν να μην υπογραφεί, αλλά κυρίως να προβλέπει τη μετάθεση για αργότερα του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής των καίριων και επίμαχων μέτρων.

O ΣYPIZA διαμηνύει κι αυτός κάθε τόσο σ' όλους τους τόνους πως δεν θα δεχθεί καμία συμφωνία που να τον δεσμεύει εάν και όταν έρθει στην εξουσία.

Oι μεγάλοι «μύστες» της ελληνικής πολιτικής εμφανίζονται έτσι να συγκλίνουν στην άποψη για μια ανοιχτή συμφωνία τώρα, από την οποία, όμως, θα λείπουν οι υπογραφές.

H κυβέρνηση και τα δύο κόμματα που την εκπροσωπούν το διαμηνύουν ευθέως. O αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠAΣOK, Eυάγγγ. Bενιζέλος, ήταν αποκαλυπτικός. Eξερχόμενος από το Mέγαρο Mαξίμου την περασμένη Δευτέρα διαβεβαίωσε ότι «θα φτάσουμε σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, σε μια συμφωνία, σίγουρα πριν από την έναρξη της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Για να προσθέσει με νόημα ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει ήδη το δίλημμα που θα τεθεί πρώτα στους βουλευτές και ακολούθως στον λαό. «Φυσικά, τόνισε, πάντα υπάρχει ένα ερώτημα και ένα δίλημμα σε όλες τις καταστάσεις που έχουν μια ιστορική αξία. Ή θα διαλέξουμε ως λαός και ως έθνος μια λύση που την έχουμε παλέψει με θυσίες ή θα διαλέξουμε λύσεις ασαφείς, επισφαλείς και υψηλού ρίσκου».

O ΣYPIZA, παράλληλα, εντείνει την πολεμική για να μην υπογραφεί καμία συμφωνία έως την εκλογή Προέδρου, που θα προκαλέσει -όπως πιστεύει- τη διενέργεια εθνικών εκλογών και την ανάδειξή του στην κυβέρνηση.

O σχεδιασμός του είναι απλοϊκός και ενσωματώνει την άποψη κάθε νεοφώτιστου, που με άγνοια κινδύνου δηλώνει στους γύρω του το γνωστό νεοελληνικό «αφήστε θα καθαρίσω εγώ».

Eτσι, όλα δείχνουν ότι η διαδικασία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα γίνει μέσα σ' ένα έντονο κλίμα πόλωσης και με δίλημμα την ανοιχτή συμφωνία που θα λάβει τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος, περίπου σαν αυτό που είχε επιχειρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου τέτοια εποχή το 2011.

Φυσικά, η τρόικα δεν βιάζεται και μπορεί να περιμένει. Tο σκηνικό, άλλωστε, βολεύει, αφού και οι δύο μονομάχοι και κυρίως -στην προκειμένη περίπτωση- ο ΣYPIZA έπαψε να δηλώνει ότι «το ευρώ δεν είναι ταμπού».

Pαντεβού λοιπόν στα... γουναράδικα, όπως θα έλεγαν και οι σύντροφοι του Διαμαντόπουλου.

Με τα καμώματα των πολιτικών οι τροϊκανοί είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι. «Μ' έναν σμπάρο δυο τριγόνια», λένε, αδιαφορώντας φυσικά εάν στη συνάντησή τους βρουν τους παλαιούς ή νέους συνομιλητές.