Πολίτες λογιστές

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Oταν δεν ξέρεις να διαβάζεις οικονομικά, αισθάνεσαι σαν το μαθητή της α’ δημοτικού μπροστά σε διαφορική εξίσωση. Φαντάζομαι πολλοί περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, που δεν είναι τα οικονομικά μεταξύ των κορυφαίων δεξιοτήτων τους, κάπως έτσι πρέπει να αισθάνονται όταν αποφασίζουν για τα οικονομικά δεδομένα των φορέων που υπηρετούν.
Αν μάλιστα προσθέσουμε και το γεγονός ότι τα οικονομικά προσφέρονται για μαγειρέματα, τότε γίνεται προφανές σε ποια βάση βρίσκεται η συζήτηση. Εδώ θα μου πείτε  ολόκληρη Ελληνική Στατιστική Αρχή δε βρίσκει άκρη, οι υπόλοιποι θα βρουν;

Aρα πως λαμβάνονται οι αποφάσεις; Προφανώς οι περισσότεροι εμπιστεύονται εκείνους που θεωρούν ότι ξέρουν καλύτερα, κοινώς τη γραμμή της παράταξης. Κι έτσι στήνεται ένα τρικούβερτο γλέντι που δεν έχει ούτε αρχή, ούτε και τέλος.

Τα οικονομικά, όμως,, παραμένουν συγκεκριμένα. Κάπου χρωστάς, κάποιος σου χρωστάει και τέλος. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση. Τα υπόλοιπα αποτελούν ερμηνείες.
Αντί, λοιπόν, ο οικονομικός και διαχειριστικός έλεγχος να θεωρείται μομφή για την προηγούμενη διοίκηση, καλό θα ήταν να αποτελεί οικειοθελή απόφαση στη διάρκεια της θητείας, με συναινετική επιλογή των ελεγκτών από όλες τις παρατάξεις, ώστε να υπάρχει καθαρή εικόνα για το τι αφήνει και τι παραλαμβάνει ο καθένας, προς αποφυγή δημιουργίας εντυπώσεων και επικοινωνιακών παραστάσεων.