Στουρνάρας: Το Μνημόνιο είναι αποτέλεσμα και όχι το αίτιο της κρίσης

Την εφαρμογή του Μνημονίου υπερασπίστηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας κατά την εισήγησή του από το βήμα της Βουλής για την συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης.

Χωρίς την δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το Μνημόνιο, το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων θα είχε καταβαραθρωθεί, είπε ο υπουργός Οικονομικών.

Κατά την εισήγησή του ο Γιάννης Στουρνάρας έκανε μία ανάλυση των αιτιών της οικονομικής κρίσης τις οποίες απαρίθμησε ως εξής:

• (Α) Στην κατάρρευση του οικονομικού προτύπου της χώρας, η οποία επί 35 συναπτά έτη δαπανά ετησίως 5% έως 10% περίπου περισσότερα απ' ότι παράγει, κυρίως μέσω της αλόγιστης επέκτασης ενός αναποτελεσματικού, ισοπεδωτικού, κομματοκρατούμενου και διαχειριστικά εντόνως ελλειμματικού κράτους. Το διαρκές και μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών οφείλεται κυρίως στο διαρκές, άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο, συνήθως όμως μεγάλο, έλλειμμα του δημόσιου τομέα, ενώ από το 2001 και μετά οφείλεται και στην ταχεία αύξηση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.

• (Β) Στο παράδοξο της κοινωνικής πολιτικής: Υψηλές κοινωνικές δαπάνες ως % του ΑΕΠ, κοντά στο 25%, όσο περίπου και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, συνυπάρχουν με ένα υψηλό ποσοστό φτώχειας, περίπου 20%. Τα αίτια αυτού του παράδοξου είναι συνοπτικά τα εξής: Σπατάλη της τάξης των αρκετών δις. ευρώ το χρόνο στις κύριες συντάξεις (π.χ. δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι ΙΚΑ μη απογραφέντες), υψηλό ποσοστό αναπηρικών συντάξεων, μεγάλη εισφοροδιαφυγή, παράνομη είσπραξη επιδομάτων, 'ευγενή' ταμεία που χορηγούν υψηλές συντάξεις χωρίς αντίστοιχες εισφορές, αλόγιστη συνταγογράφηση φαρμάκων, κρατικά νοσοκομεία χωρίς διπλογραφικά λογιστικά συστήματα, χωρίς μηχανοργάνωση και αξιολόγηση του κόστους της αποτελεσματικότητας των ιατρικών πράξεων, κρατικά περιφερειακά νοσοκομεία που λειτουργούν με πληρότητα κάτω του 50%, υπερτιμολόγηση αναλώσιμων ιατρικών υλικών και συσκευών, έλλειψη συστημάτων ελέγχου, διοίκησης και οργάνωσης, συνδιοίκηση με συνδικάτα, υψηλά ποσοστά κέρδους φαρμακείων.

• (Γ) Στην υψηλή παράνομη φοροδιαφυγή, αλλά και τη νόμιμη φοροαπαφυγή λόγω των ποικίλων εξαιρέσεων, φοροαπαλλαγών χωρίς κοινωνικό περιεχόμενο, λαθρεμπορίου καυσίμων (και λόγω του 'διπλού' φόρου), ειδικών φορολογικών καθεστώτων, καθυστερήσεων στην εκδίκαση υποθέσεων φοροδιαφυγής και, τελικά, λόγω της έλλειψης επαρκούς πολιτικής βούλησης για την πάταξη του φαινομένου.

• (Δ) Στις υψηλές αμυντικές δαπάνες (λόγω του περιβάλλοντος ασφαλείας αλλά και της έλλειψης συντονισμού –διακλαδικότητας- μεταξύ των τριών Όπλων, καθώς και της απουσίας μεταρρυθμίσεων στην οργάνωση και λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων).

• (Ε) Στη δημιουργία και αναποτελεσματική διαχείριση πληθώρας Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ), στις οποίες το Δημόσιο χορηγούσε αφειδώς κρατικές εγγυήσεις οι οποίες συνήθως κατέπιπταν αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, και στη δημιουργία και αναποτελεσματική διαχείριση εκατοντάδων δήμων και κοινοτήτων καθώς και δημοτικών επιχειρήσεων.

• (ΣΤ) Στην απώλεια διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, κυρίως λόγω των περιορισμών που επιβάλλει το δημόσιο στην επιχειρηματική δραστηριότητα και τις επενδύσεις, των δεκάδων κλειστών επαγγελμάτων και αγορών, γενικότερα όμως λόγω του πνεύματος κοινωνικής αποστροφής που αυτοί οι περιορισμοί έχουν δημιουργήσει γύρω από τις έννοιες: Ανταγωνισμός, αξιοκρατία, ανταγωνιστικότητα, αριστεία, δημιουργικότητα, επιχειρηματικότητα, παραγωγικότητα.

«Η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί σε τέσσερις άξονες οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής προκειμένου να στηρίξει ένα νέο βιώσιμο, αναπτυξιακό και κοινωνικό πρότυπο» είπε ο υπουργός οικονομικών.

• (Α) Περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή,
• (Β) Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας,
• (Γ) Αναπτυξιακή ώθηση
• (Δ) Εγκαθίδρυση ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.

www.iefimerida.gr